ناصر محمدخانی: عابدزاده و محرمی را امروز هیچ باشگاه ایرانی نمی توانست بخرد

نقل و انتقالات زمستانی با خریدهای آنچنانی تیم های لیگ برتری به پایان رسید. یکی از مواردی که کمتر کسی به آن توجه کرد قیمت های نجومی و سرسام آور بازیکنان شاغل در لیگ برتر بود. بازیکنانی که با ارقام ۱۰، ۱۵ و ۲۰ میلیارد تومانی جا به جا شدند و به عضویت تیم های مختلف در آمدند.

در همین ارتباط ناصرمحمدخانی فوق ستاره تیم ملی و فوتبال ایران در دهه ۶۰ گفت: به شخصه مخالف دستمزد بالای فوتبالیست ها نبوده و نیستم. خداوند به هر کسی یک استعدادی داده است. یکی هنرمند قابلی است، دیگری معمار خوبی است و یکی هم بهتر از بقیه می تواند فوتبال بازی کند. ضمن آن که در همه کشورهای دنیا، فوتبالیست ها به نسبت سایرین و حتی ورزشکاران رشته های دیگر دستمزد بیشتری می گیرند.

وی ادامه داد: این موضوع شامل حال فوتبال کشورمان نیز می شود. فوتبالیست ها دستمزد بیشتری می گیرند و هر چه هم می گیرند نوش جانشان اما این وسط یک مسئله وجود دارد. متأسفانه به نظر می رسد بازیکنان فوتبال به نسبت دستمزدهای خود رشد نکرده اند. قیمت بازیکنان بالا رفته اما کیفیت به نظر من نه! ما در سال های نه چندان دور بازیکنان فوق العاده ای داشتیم که امروز دیگر اثری از آنها نیست.

مهاجم گریزپای اسبق تیم ملی و پرسپولیس افزود: من مطلبی در مورد احمدرضا عابدزاده خواندم که از افشین پیروانی پرسیده بود که اگر امروز بازی می کرد چقدر باید دستمزد می گرفت؟ باور کنید  احمدرضا عابدزاده یا مجتبی محرمی اگر امروز بازی می کردند واقعا هیچ باشگاه ایرانی نمی توانست آنها را بخرد. در دهه ۶۰ ما ستاره هایی مثل حمید درخشان، شاهرخ و شاهین بیانی، عبدالعلی چنگیز، حمید علیدوستی، محمد پنجعلی و ... داشتیم که بدون پول آنچنانی ستاره بودند. من چنین ستاره هایی را الان کمتر می بینم گرچه ستاره هایی مثل مهدی طارمی و سردار آزمون را می بینیم که لژیونر شده اند.

ناصرمحمد خانی ادامه داد: دلیل اصلی آن فقدان استعدادیاب ها و نابودی باشگاه های سازنده است. در فوتبال امروز نتیجه حرف اول و آخر را می زند و بر همین اساس مربیان خیلی ریسک نمی کنند. یک سرمربی باید اطمینان خاطر و امنیت شغلی داشته باشد تا به بازیکن جوان بازی دهد. زمانی که ما بازی می کردیم به طور مثال نایب روئین دل سال ها سرمربی تیم سازنده بانک ملی  و به بازیکن سازی مشغول بود. در خوزستان، گیلان و مازندران هم مربیان سازندگی می کردند چون شغل آنها در خطر نبود. امروز اگر یک روز تیم نتیجه نگیرد تمام کاسه و کوزه ها بر سر، مربی آن تیم شکسته می شود و بر همین اساس مربیان ایرانی چاره ای جز بازی دادن به بازیکنان با تجربه ندارند.

ستاره اسبق فوتبال ایران تصریح کرد: شاید یکی از اقداماتی که بتوان انجام داد، وادار کردن تیم های لیگ برتری برای داشتن تیم های پایه قوی و برگزاری منظم مسابقات کشوری با تبلیغات مناسب باشد. از دل همین مسابقات می توان استعدادهای خوبی پیدا کرد. گرچه می دانم برخی تیم ها در این زمینه فعالیت خوبی دارند اما کافی نیست. سال هاست تیم امید کشورمان نمی تواند به المپیک صعود کند و هر ۴ سال یک بار ما می بازیم، صعود نمی کنیم و زانوی غم بغل می گیریم تا ۴ سال بعد! کسی نمی پرسد چرا مسابقات فوتبال آموزشگاهی به شکل گذشته برگزار نمی شود؟ چرا استعدادیاب ها علاقه ای برای پیدا کردن بازیکن مستعد نشان نمی دهند و چرا مدارس فوتبال پولکی فوتبال ایران را بلعیده است؟ من امروز را نمی بینم بلکه نگران آینده فوتبال ایران هستم.

ناصرمحمدخانی تأکید می کند: باز تکرار می کنم من ناصر محمدخانی، مخالف پول خوب گرفتن بازیکنان نیستم. فوتبال خیلی زود به اتمام می رسد و شاید عمر مفید پول درآوردن یک فوتبالیست ۱۰ سال باشد. خود من هم اگر آن زمان چند سالی در قطر بازی نمی کردم امروز در زندگی با هزار و یک مشکل دست و پنجه نرم می کردم. با این حال می گویم هر کسی به اندازه استعدادش ببرد. با پول یک بازیکن گرانقیمت امروز می توان یک آکادمی شناسایی و پرورش بازیکن زد و به فوتبال ایران خدمت کرد.

فوق ستاره تکنیکی فوتبال ایران در پایان می گوید: من خیلی دوست دارم در مسابقات لیگ برتر، دریبل ببینم، شوت زیبا ببینم یا یک حرکت تکنیکی که من بیننده را به وجد بیاورد اما کم پیش می آید. چندی پیش شیراز بودم و باور کنید وسط بازی فوتبال تلویزیون را خاموش کرده و به خیابان رفتم از بس بازی دفاعی و محتاطانه بود! اسمی نمی آورم اما ۴۵ دقیقه یک شوت درست و حسابی به چارچوب دروازه ها ندیدم و شاهد یک بازی کسالت آور بودم. همه ما فوتبالدوستان علاقمند هستیم بازی های زیبا و تماشاگر پسند ببینیم و این مستلزم توجه به استعدادها و  بازیکنان خوب، تکنیکی و آینده دار است.