جنگ جذاب صدرنشینی در تاشکند

وانانیوز| تیم ملی فوتبال ایران عصر امروز سومین مسابقه‌اش را در گروه اول مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2018 در قاره آسیا در شهر تاشکند ازبکستان برابر تیم ملی این کشور برگزار می‌کند. این نکته که ازبک‌ها با 6 امتیاز از حداکثر 6 پوئن ممکن در صدر جدول این گروه ایستاده‌اند و ایران و کره جنوبی با 4 امتیاز مترصد لغزش ازبک‌ها و صعود به صدر جدولند به خودی خود اهمیت سترگ دیدار پنج‌شنبه را گوشزد می‌کند. دیداری که اگر به سود ما تمام شود و کره مسابقه خود با قطر را با نتیجه‌ای عالی فتح نکند حکم به سرگروهی ایران خواهد داد. البته با توجه به شرایط موجود یک تساوی هم در مسابقه امروز تاشکند می‌تواند یک نوع پیروزی برای ایران باشد زیرا هم از فرار ازبک‌ها از دست تعقیب کنندگانش جلوگیری خواهد کرد و ازبکستان را در دسترس و شعاع یورش‌های بعدی ما قرار خواهد داد و هم فرصتی بهتر و بیشتر را برای رسیدن به این رقیب در روز 20 مهر در اختیار تیم ملی می‌گذارد. روزی که ایران در تهران از کره جنوبی پذیرایی می‌کند و اگر ازبک‌ها در آن روز در خاک چین بلغزند ایران با فتح دیدارش با کره باز می‌تواند به سوی صدر جدول خیز بردارد.

دیداری خاطره‌ساز
جنگ جذاب امروز در تاشکند زمانی داغ‌تر می‌شود که در نظر بگیریم ایران سه سال و اندی پیش در دیداری مشابه در تاشکند با نتیجه یک بر صفر برنده شد، این مسابقه‌ای بود که اگر داور ورود واضح توپ ازبک‌ها به درون دروازه ما (ورودی نزدیک به 50 سانتیمتر را!) می‌دید و اعلام گل می‌کرد و چنانچه سیدمهدی رحمتی قبل از قهرش با کارلوس کی‌روش در یکی از بهترین روزهای عمرش با چند «سیو» محیرالعقول خود موجب توقف چند باره ازبک‌ها نمی‌شد، قطعا به سود میزبان به پایان می‌رسید. تک گل ما را در آن مسابقه محمدرضا خلعتبری در دقیقه 3+90 روی یک ضد حمله زد و او هم البته از مغضوبین سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران در سال‌های بعد از آن دیدار بوده است.
برنده اما بازنده!
پاییز همان سال ازبک‌ها به تهران آمدند و مسابقه‌ای را یک بر صفر از ما بردند که به رغم بازی نه چندان خوب ایران آنقدرها هم سزاوار فتح آن نبودند. بازنده نهایی آن معادلات ازبک بود که وقتی کار به بازی‌های آخر کشید حتی برد پنج بر یک برابر قطر نجاتش نداد زیرا ایران دیدار آخرش برابر کره جنوبی را در شهر اولسان یک بر صفر فتح کرد و خودش سرگروه شد و کره‌ای‌ها را به عنوان تیم دوم گروه همراه با خود بالا برد و ازبک‌ها در نهایت راهی به جام جهانی برزیل نیافتند.
اهمیت فراوان دیدارهای رو در رو
این از دست تقدیر است که امسال نیز همین سه تیم (ایران، کره و ازبک) قطب‌های اصلی مسابقات و شانس‌داران واقعی صعود از گروه‌شان هستند و طبعا دیدارهای رو در روی‌شان سهم بزرگی در ترسیم سرنوشت هر سه تیم خواهد داشت.  ازبکستان به خود حق می‌دهد مسابقه عصر امروز را با امیدواری کامل آغاز کند زیرا نه تنها هر دو بازی قبلی‌اش را برده و بالاتر از ما و کره صدرنشین گروه است بلکه از زمان روی کار آمدن سرمربی فعلی‌اش (ساموئل بابایان) در 11 دیدار خود با تیم‌های آسیایی حتی به نتیجه مساوی هم تن نداده چه برسد به باخت و هر 11 بازی خود را برده است. با این حال توان ذاتی و استحکام تیم ایران و برخورد حرفه‌ای سرمربی کشورمان با مسائل مختلف فوتبال بدین معنا است که حریف روز پنج‌شنبه ازبکستان هر تیمی است الا رقبای اخیرش که مقابل ازبک‌ها کم آورده و دست‌ها را به علامت تسلیم بالا برده‌اند.
احمداف؛ غایب بزرگ ازبک‌ها
در تیم ازبکستان غیبت اودیل احمداف که هم کاپیتان و هم مدافع وسط ثابت تیم است، یک کمبود مهم در دیدار امروز محسوب می‌شود و این می‌تواند راه قوچان‌‌نژاد و آزمون را برای مانور در محوطه جریمه حریف در غیاب این مدافع مصدوم بازتر کند.
لژیونرهای حاضر
احمداف که در کراسنودار روسیه توپ می‌زند فقط یکی از 7 لژیونر شاخص فوتبال ازبکستان است و 6‌تای دیگر مشکلی برای حضور در دیدار امروز ندارند. یکی ایگور کریمتس 24 ساله است که مدافع و عضو بیجینگ گوان چین است و دیگری ویتالی دنیسوف که او نیز در خط دفاعی ظاهر می‌شود و تیم باشگاهی‌اش لکوموتیو مسکو در روسیه است. انزور اسماعیلوف دیگر مدافع لژیونر ازبک‌ها هم بازیگر لیگ حرفه‌ای چین است و پیراهن باشگاه چانگ چون یانای را برتن دارد و سپس به سردار رشیداف، ایگور سرگی‌یف و الکساندر گینریخ می‌رسیم. رشیداف هم مدافع و عضو باشگاه الجیش قطر است. سرگی‌یف در خط حمله بازی می‌کند و مثل کریمتس در باشگاه بجینگ گوان چین عضویت دارد و گینریخ هم که تا به حال به کرات برابر ما بازی کرده و سر تراشیده‌اش وجه تفکیک آشکار او از سایر ازبک‌ها است، در 31 سالگی سابقه 89 بازی ملی را دارد و مدتی است در لیگ قزاقستان بخت‌آزمایی می‌کند.
سرور جباراف هم هست
به آنها بیافزایید آدم سرد و گرم چشیده‌ای مثل سرور جباراف شناخته شده‌ترین فوتبالیست ازبک 15 سال اخیر را تا دریابید کار تیم ملی ایران در دیدار امروز آسان نخواهد بود. جباراف هرچند 34 ساله شده و طراوت زمانی را ندارد که دو بار مرد سال فوتبال آسیا شد اما هنوز با پای چپ هنرمندش می‌تواند دردسرهای زیادی را برای رقبا ازبکستان ایجاد کند.
ایران یک-4 پیش است
ایران و ازبکستان تا به حال 8 بار با یکدیگر مصاف داده‌اند که حاصل آن 4 برد برای ایران و یک پیروزی برای ازبکستان بوده و سایر دیدارها مساوی تمام شده است.
بازماندگان کم شمار 2012
نسبت به ترکیب به کار گرفته شده در بازی‌های دو تیم در سال 2012 (دور مقدماتی جام جهانی قبلی) فقط 5 بازیکن در تیم ایران و چهار نفر در تیم ازبکستان بر جای مانده‌اند و همین مساله خبر از تغییرات عظیم در اردوی هر دو تیم می‌دهد و شاید بازی امروز را غیر قابل پیش‌بینی‌تر می‌کند. در عین حال عناصری کلیدی مثل حسینی و تیموریان که در دیدارهای سال 2012 حاضر بودند، امروز هم در دسترس کی‌روش هستند و «آندو» به مقام کاپیتانی ارتقاء یافته است.
دست‌های باز کی‌روش
دست‌های کی‌روش به واقع به حدی باز است که تشخیص ترکیب ثابت ایران دشوار است ولی به نظر می‌رسد کی‌روش برای محکم کردن پیکر تیم حداقل دو هافبک دفاعی به میدان آید. شامه تیز کی‌روش گواهی می دهد که تیم ایران شاید فقط با یک مهاجم به میدان آید و بکوشد با فرارهای غفوری و رضاییان از راست و حاجی‌صفی و امیری از چپ گشایش لازم را ایجاد و گوچی و سردار آزمون را در شرایط گلزنی قرار بدهد.