11 تغییر در چهار بازی تیم ملی
تیم ملی فوتبال كشورمان در مسابقات مقدماتی جامجهانی روسیه عملكردی بالاتر از حد تصور داشته و توانسته با كسب 10امتیاز از چهار بازی، به شكل محسوسی به صعود نزدیك شود...
۱۴:۵۹ - ۲۵ مهر ۱۳۹۵
وانانیوز|
تیم ملی فوتبال كشورمان در مسابقات مقدماتی جامجهانی روسیه عملكردی بالاتر
از حد تصور داشته و توانسته با كسب 10امتیاز از چهار بازی، به شكل محسوسی
به صعود نزدیك شود. اگر اتفاق غیرمنتظرهای رخ ندهد، تیم ایران برای اولین
بار در تاریخ فوتبالش دومین صعود متوالی به جامجهانی را جشن خواهد گرفت؛
دستاوردی كه كشورهای باثباتی مثل كره و ژاپن مدتهاست به آن دست پیدا
كردهاند و به بخشی از شناسنامه فوتبالشان تبدیل شده است. موفقیت تیم ملی
حالا بیشتر از هر زمان دیگری نقش كارلوس كیروش را در فوتبال ایران بولد
كرده و مربی پرتغالی را در كانون توجهات قرار داده است. در این میان شاید
شگفتانگیزترین كار كیروش، تغییرات پیاپی و گستردهای باشد كه او در چهار
بازی گذشته در تركیب تیم ملی اعمال كرده و تقریبا در تمام موارد هم موفق
بوده است.
9تغییر تاكتیكی، 2تغییر اجباری
فوتبال ایران پر است از ضربالمثلهای غلط و دستوپاگیری كه هیچ مبنای منطقی ندارند اما از فرط تكرار به قوانین نانوشته تبدیل شدهاند. یكی از این ضربالمثلها هم این است: «به تركیب تیم برنده دست نمیزنند.» خیلی از ما در ایران فكر میكنیم وقتی تیمی یك مسابقه را ببرد، برای بازی بعدی دیگر نباید هیچ تغییری در تركیب و استراتژیهای فنی به وجود آورد اما خوشبختانه كیروش چنین طرز تفكری ندارد! او در اولین بازی مقدماتی برابر قطر كه قطعا بدترین نمایش ما تا امروز بوده، از یك تركیب آشنا و قابل پیشبینی استفاده كرد، اما با وجود كسب یك پیروزی تصادفی، برای بازی با چین 4نفر از تركیب آن تیم را تغییر داد. ما بازی با چین را نبردیم اما همه دیدند كه در شنیانگ عملكردی به مراتب بهتر از تهران داشتیم و شاید اگر علیرضا جهانبخش در دیدن دروازه خالی درست عمل میكرد، تیم ملی 6امتیازی میشد. با این وجود كیروش تغییراتش را برای بازی بعدی هم متوقف نكرد؛ چنانكه در تاشكند تیم ملی با چهار تغییر دیگر وارد زمین شد! بیرون ماندن اسمهایی مثل سردار آزمون، آندو، دژآگه و جهانبخش خیلی عجیب به نظر میرسید اما تیم ملی با تركیب جدیدش هم موفق به ارائه یك بازی قابل دفاع و كسب هر 3امتیاز شد. در مسابقه چهارم برابر كره، سه نفر از ستارههای نامبرده به تركیب تیم ملی برگشتند تا دوباره دكور جلوی زمین تیم ملی زیرورو شود. عجیب آنكه این تعییرات هم مثمرثمر واقع شد تا تیم ملی با بهترین بازی ممكن از سد رقیب سنتیاش بگذرد و به صدر جدول برسد. كیروش طی چهار بازی، 11تغییر در تركیب اصلی تیمش به وجود آورده كه تنها دو تای آنها اجباری بوده (مصدومیت دژآگه و منتظری). اعمال 9تغییر كاملا تاكتیكی و موفق در تیم ملی، شاید خیلی خوب نشان میدهد قانون «به تركیب تیم برنده دست نزن» تا چه اندازه سطحی و آبكی بوده است!
تیم برنده برانكو
از آنطرف، منتقد درجه یك كیروش یعنی برانكو از آن دسته مربیانی است كه اعتقاد دارند به تركیب تیم برنده نباید دست زد. اگر او یك تركیبی را بچیند كه در بازی بعدی برنده باشد یا مساوی كند، بعد از آن به تركیب تیم برنده و مساویكنندهاش دست نمیزند، حتی گاهی بعد از باخت هم به تركیب دست نمیزند. درباره برانكو شوخی بامزهای وجود دارد؛ اینكه اگر برانكو الان سرمربی تیم ملی بود همچنان داشتیم با همان تركیب بازی مقابل آرژانتین در جامجهانی ادامه میدادیم چون تیم خوب بازی كرده بود!

9تغییر تاكتیكی، 2تغییر اجباری
فوتبال ایران پر است از ضربالمثلهای غلط و دستوپاگیری كه هیچ مبنای منطقی ندارند اما از فرط تكرار به قوانین نانوشته تبدیل شدهاند. یكی از این ضربالمثلها هم این است: «به تركیب تیم برنده دست نمیزنند.» خیلی از ما در ایران فكر میكنیم وقتی تیمی یك مسابقه را ببرد، برای بازی بعدی دیگر نباید هیچ تغییری در تركیب و استراتژیهای فنی به وجود آورد اما خوشبختانه كیروش چنین طرز تفكری ندارد! او در اولین بازی مقدماتی برابر قطر كه قطعا بدترین نمایش ما تا امروز بوده، از یك تركیب آشنا و قابل پیشبینی استفاده كرد، اما با وجود كسب یك پیروزی تصادفی، برای بازی با چین 4نفر از تركیب آن تیم را تغییر داد. ما بازی با چین را نبردیم اما همه دیدند كه در شنیانگ عملكردی به مراتب بهتر از تهران داشتیم و شاید اگر علیرضا جهانبخش در دیدن دروازه خالی درست عمل میكرد، تیم ملی 6امتیازی میشد. با این وجود كیروش تغییراتش را برای بازی بعدی هم متوقف نكرد؛ چنانكه در تاشكند تیم ملی با چهار تغییر دیگر وارد زمین شد! بیرون ماندن اسمهایی مثل سردار آزمون، آندو، دژآگه و جهانبخش خیلی عجیب به نظر میرسید اما تیم ملی با تركیب جدیدش هم موفق به ارائه یك بازی قابل دفاع و كسب هر 3امتیاز شد. در مسابقه چهارم برابر كره، سه نفر از ستارههای نامبرده به تركیب تیم ملی برگشتند تا دوباره دكور جلوی زمین تیم ملی زیرورو شود. عجیب آنكه این تعییرات هم مثمرثمر واقع شد تا تیم ملی با بهترین بازی ممكن از سد رقیب سنتیاش بگذرد و به صدر جدول برسد. كیروش طی چهار بازی، 11تغییر در تركیب اصلی تیمش به وجود آورده كه تنها دو تای آنها اجباری بوده (مصدومیت دژآگه و منتظری). اعمال 9تغییر كاملا تاكتیكی و موفق در تیم ملی، شاید خیلی خوب نشان میدهد قانون «به تركیب تیم برنده دست نزن» تا چه اندازه سطحی و آبكی بوده است!
تیم برنده برانكو
از آنطرف، منتقد درجه یك كیروش یعنی برانكو از آن دسته مربیانی است كه اعتقاد دارند به تركیب تیم برنده نباید دست زد. اگر او یك تركیبی را بچیند كه در بازی بعدی برنده باشد یا مساوی كند، بعد از آن به تركیب تیم برنده و مساویكنندهاش دست نمیزند، حتی گاهی بعد از باخت هم به تركیب دست نمیزند. درباره برانكو شوخی بامزهای وجود دارد؛ اینكه اگر برانكو الان سرمربی تیم ملی بود همچنان داشتیم با همان تركیب بازی مقابل آرژانتین در جامجهانی ادامه میدادیم چون تیم خوب بازی كرده بود!
منبع: روزنامه ایران
لینک کپی شد
ارسال نظر