مقایسه حواشی در تیمهای ملی ایران و کرهجنوبی
کره جنوبی در جام ملتهای آسیا تیم کاملی نبود و نقاط ضعف بسیاری داشت. آنقدر که همه کارشناسان امیدوار بودند در بازی سنتی یکچهارم نهایی مقابل ایران این بار تیم ما برنده خواهد شد. کره آنقدر ضعیف بود که برابر مالزی متوقف و به عنوان تیم دوم جدول گروه بالا آمد تا به آن سوی جدول برود.
کره بعد از دو بازی سنگین در یک هشتم و یک چهارم مقابل عربستان و استرالیا به عنوان دو مدعی قهرمانی به دیدار نیمهنهایی رسید و مقابل تیم خوب اردن ۲-۰ شکست خورد و از رسیدن به فینال باز ماند. ما ۴۸ سال است که به فینال نرسیده بودیم و از آخرین قهرمانی کره ۶۴ سال میگذشت...
اما همین شریک ما در ناکامی در جام ملتهای آسیا، پس از آن شکست رفتارهایی کرد که باید برای فوتبال ما درس باشد. هیونگ مین سون ستاره تاتنهام در تمام طول مصاحبه بعد بازی سرش پایین بود و مدام از مردم کشورش عذرخواهی میکرد. کرهایها بلافاصله بعد جام بجای سفر و استراحت به سرعت کمیته فنی تشکیل و پیشنهاد برکناری کلینزمن را به رئیس فدراسیون خود دادند و امروز خبر اخراج مربی نامدار رسید اما ما اصلاً کمیته فنی نداریم اگر هم داشتیم رئیس فدراسیون گوشش به این حرفها بدهکار نبود!
در بازگشت ستارهها به باشگاههایشان روزنامه انگلیسی سان که به پیگیری حاشیهها معروف است، در گزارشی از درگیری در شب بازی با اردن در اردوی کره جنوبی مدعی شد بین ستاره تاتنهام و ستاره پاریسنژرمن جنگ لفظی رخ داده است. حتی معصومیت انگشت کاپیتان کره هم به این درگیری نسبت داده شد. بلافاصله همه رسانهها اخبار را دنبال کردند. ماجرا این بوده که سر میز شام ستاره پاریسنژرمن خواسته زودتر با دوستانش برود و پینگ پنگ بازی کند اما کاپیتان تیم کره و ستاره تاتنهام از او خواسته در آستانه این بازی حساس ملی زمان بیشتری را کنار تیم بگذراند تا روحیه و اتحاد تیم بیشتر شود....
تا همین جا چقدر درس برای رسانهها و فوتبال ما وجود دارد؟ اگر ما رسانهها از رئیس فدراسیون میخواهیم رفتار فدراسیون کره را الگو قرار دهد خود ما هم باید به مسائل ریزی که در نتایج درشت تیم ملی تاثیر دارد بپردازیم و بازیکنانمان هم باید از ستاره تاتنهام یاد بگیرند. تصور کنید این اتفاق در فوتبال ما رخ داده بود! فکر میکنید آن بازیکنی که مقابل کاپیتان متهم به رفتار غیرحرفهای شده چه پاسخی میداد؟ همه میدانیم که اول همه چیز را تکذیب و هزار اتهام به رسانه می زدند و بعد افشای اسناد زمین و آسمان را مقصر قلمداد و هزاران توجیه بیربط میآوردند تا تقصیر را گردن نگیرند!
ستاره پیاسجی که هیچ، اینجا بازیکن تیم دسته دوم قطر هم اگر بود گردن نمیگرفت و تازه طلبکار هم میشد! اما ببینید ساعتی بعد از رسانهای شدن این ماجرا «لی کانگ این» ستاره پاریسیها چه متنی نوشت: «ظهر بخیر، من لی کانگ این هستم. مطلبی درباره بحث و درگیری با هیونگ مین سون پیش از بازی مرحله نیمه نهایی جام ملتهای آسیا منتشر شد. ما هواداران فوتبال را که همیشه از تیم ملی حمایت کردند ناامید کردیم. من بسیار متاسف هستم. من باید جلوتر از همه قرار میگرفتم و از برادرانم اطاعت میکردم اما از این که روی بد فوتبال را نشان دادیم بسیار متاسف هستم. از همه کسانی که ناامیدشان کردم عذرخواهی میکنم. از شرایط و انتظارات همه از خودم مطلع هستم. از حالا به بعد سعی خواهم کرد که به برادران بزرگترم کمک کنم تا به بازیکن و انسان بهتری تبدیل شوم»
زبان از توصیف و توضیح قاصر است و قلم از تشریح و نوشتن، خود این متن به اندازه کافی گویاست. بازیکن و انسان بهتر همان هدف زندگی و فوتبال، مابقی داستان مقایسه را به ذهن خود شما میسپاریم...
