والیبال ایران در سال ۱۴۰۲ و رویایی که بر باد رفت
نایب قهرمانی در ارومیه
ناکامی در لیگ ملتها، فدراسیون والیبال را به تکاپو انداخت تا با بسیج همه ارکان به استقبال مسابقات قهرمانی آسیا برود؛ حتی میزبانی هم از تهران به ارومیه منتقل شد تا تماشاگران هم سهمی در قهرمانی مورد انتظار مردم و فدراسیون داشته باشند. تیم ملی، طبق پیش بینیها به فینال رسید اما در بازی آخر و در طرف دیگر تور، فیلیپ بلان فرانسوی و شاگردانش در تیم ملی ژاپن ایستاده بودند. چشم بادامیها، آسانتر از چیزی فکرش را میکردند، ایران را شکست دادند و قهرمان آسیا شدند.
مدال طلایی که دیده نشد
مدال طلای بازیهای آسیایی، هانگژو، تنها امید باقیمانده والیبال ایران برای اعاده حیثیت بود. خبر خوب و امیدبخش برای والیبال ایران، این بود که ژاپنیها به عنوان قدرت اول قاره کهن تصمیم گرفتند با تیم دوم در بازیهای آسیایی شرکت کنند و تیم اصلی را راهی مسابقات انتخابی المپیک کنند. تیم ایران از این فرصت استفاده کرد و با غلبه بر چین در بازی فینال برای سومین دوره متوالی، قهرمان مسابقات والیبال بازیهای آسیایی شد.
کابوس والیبال ایران در برزیل
کابوس والیبال ایران، مسابقات انتخابی المپیک 2024 پاریس در برزیل بود؛ جایی که زور شاگردان عطایی فقط به قطر رسید و در 6 بازی شکست خوردند. روند نتایج و عملکرد تیم ملی به گونهای بود که بهروز عطایی ترجیح داد از مسئولیت سرمربیگری کنارهگیری کند و فدراسیون هم آن را پذیرفت. در 3 بازی باقیمانده از مسابقات انتخابی المپیک، مقابل ایتالیا، برزیل و کوبا، علی طلوعکیان از کنار خط، تیم ملی را هدایت کرد که البته شکست، سهم ایران بود. افت جایگاه والیبال ایران در ردهبندی جهانی، دستاورد سفر به برزیل بود تا حضور در المپیک 2024 به رویایی مبهم تبدیل شود.
آبروداری تیمهای جوانان و نوجوانان
هر چند تیم ملی بزرگسالان نتایج خوبی نگرفت و باعث نارضایتی مردم شد اما تیمهای پایه عناوین دلچسبی را در این سال کسب کردند؛ تیم ملی جوانان در فینال قهرمانی جهان ایتالیا را شکست داد و به قهرمانی دست پیدا کرد. تیم ملی نوجوانان در فینال قهرمانی جهان مقابل فرانسه شکست خورد و نایب قهرمان شد. تیم ملی نوجوانان زیر 16 سال هم در فینال قهرمانی آسیا ازبکستان را شکست داد و قهرمان شد.
دوره گذار در والیبال
والیبال ایران، پس از انقلاب، 2 دوره طولانی گذار را پشت سرگذاشت. دوره نخست به ریاست زندهیاد محمدرضا یزدانی خرم بود که به قول خودش یک «سوله خرابه» را تحویل گرفت و پس از 17 سال، فدراسیونی را تحویل داد که تیمهای پایهاش با قلدری، حرف اول را در آسیا میزدند. دوره دوم را محمدرضا داورزنی، پایهگذاری کرد و توانست نام ایران را در میان قدرتهای سنتی جهان، به قول خودش به یک «برند» تبدیل کند. دوره 15 ساله ریاست او بر فدراسیون والیبال هم در سال 1402 به پایان رسید و وحید مرادی، نایب رئیس او برای چند ماه سکان هدایت فدراسیون را بر عهده گرفت تا در نهایت، مجمع انتخاباتی در روز 26 اسفند، تشکیل و میلاد تقوی برای 4 سال رئیس فدراسیون والیبال شد.
پائز سرمربی تیم ملی والیبال شد
وحید مرادی، نایب رئیس فدراسیون والیبال همچنین، مذاکرات داورزنی برای انتخاب سرمربی جدید تیم ملی را پیگیری کرد و پس از گفتوگو با مربیان نامدار جهان در پایان به «مائوریسیو موتا پائز» رسید. انتخاب این مربی برزیلی-فرانسوی تا حدی هواداران والیبال در ایران را شوکه کرد چون پیش از این حتی نام او را هم نشنیده بودند اما مرادی دلیل انتخاب دستیار پیشین برناردو رزنده به عنوان سرمربی جدید تیم ملی ایران را ذهنیت برنده او عنوان کرد. باید منتظر تشکیل اردوهای تیم ملی و نتایج لیگ ملتهای 2024 بود تا عیار تیم ملی با هدایت پائز مشخص شود.
انتهای پیام/