بزرگ‌ترهای استقلال توی چشم هم نگاه نمی‌کنند!

وانانیوز| روزگار برای علیرضا منصوریان به کام نیست. این را نه از بابت تساوی در اهواز می‌گوییم و نه برای مصاحبه‌ تند و تیزی که علیرضا بیرانوند علیه او انجام داد. حتی ماجرای جدایی کاوه رضایی و انتشار این خبر که او از مدتی قبل می‌دانسته کاوه راهی چین خواهد شد هم دلیل اصلی این نامرادی روزگار نیست. سرمربی پرانگیزه آبی‌ها این روزها با چالشی در مجموعه تیمش مواجه است که حل آن سخت‌تر از آن چیزی است که گمان می‌کرد.

•  وای به روزی که …

اگر تا الان منصوریان هنگام بروز مشکلاتی مثل طغیان بختیار رحمانی حل مشکل را به بزرگ‌ترهای تیم می‌سپرد، حالا با این سوال مواجه است که بروز مشکل میان بزرگ‌ترها را باید چگونه تدبیر کند. آن چالش بزرگی که گفتیم دقیقا همین است. دو بزرگ‌تر استقلال این روزها از هم دلخورند و میزان این دلخوری و دلگیری و گلایه‌گذاری‌های دوطرف آنقدر شده که صدایش به بیرون برسد و حالا رسانه‌ای شود. دلخوری و دلگیری که با یک اتفاق به ظاهر ساده شکل گرفت اما وقتی تدبیر درستی برای رفع آن وجود نداشت به یک مشکل جدی تبدیل شد.

•   از جلسه بی‌خبر

چیزی که از ابتدای فصل به عنوان یک قانون و قاعده نانوشته در استقلال رعایت می‌شد، برگزاری برخی جلسات با حضور توام دو بزرگ‌تر تیم بود. دو بازیکنی که منصوریان بارها بر جایگاه مرتفع‌شان در تیم تاکید کرده و گفته که بسیاری از تصمیمات و تغییرات را به پشتوانه شخصیت و توانایی آنها صورت می‌دهد. در این شرایط طبیعتا بی‌اطلاعی یکی از این دو بزرگ‌تر از برگزاری یکی از همان جلسات تعیین‌کننده، می‌توانست منجر به یک دلخوری جدی شود که شد. داستان شروع اختلاف به همین سادگی بود که خواندید. نتیجه؟ بزرگ‌ترهای استقلال خیلی توی چشم هم نگاه نمی‌کنند! هرچند سعی می‌کنند این سردی‌شان علنی و نمایان نشود.

•   سمت کسی غش نکن

این اتفاق منجر به گلایه و شکوه شد. درواقع بزرگ‌تر غایب در جلسه فوق سراغ بزرگ‌تر حاضر در جلسه رفت و گفت که نمی‌تواند درک کند چرا بدون حضور او اصلا این نشست برگزار شده است. طرف مقابل هم این‌گونه جواب می‌دهد که وقتی شما اصلا آن روز در باشگاه حضور نداشته‌ای که من نمی‌توانستم برای حضور در جلسه دنبالت بگردم. این مکالمه‌ها اما نهایتا همانجا پایان پیدا نکرد تا نطفه یک اختلاف علنی بسته شود. اختلافی که در یکی از کنفرانس‌های خبری علیمنصور می‌شد نشانه‌های تلاش او برای از میان بردنشان را پیدا کرد. آنجا که سرمربی آبی‌ها سعی کرد به همان اندازه که از نقش یکی از این بزرگ‌ترها تجلیل می‌کند، ناراحتی‌اش را بابت غیبت نفر دوم هم نشان بدهد تا شائبه غش کردنش به سمت یکی از دوطرف ماجرا پدید نیاید.

•   فرصتی برای آشتی‌کنان

درگذشت پدر امید ابراهیمی برای او و تمام استقلالی‌ها اتفاقی تلخ و ناگوار بود. خصوصا آنکه هم امید طی یک سال گذشته تلاش زیادی کرده بود تا پدر شرایط جسمانی بهتری پیدا کند و هم استقلالی‌ها می‌دیدند که او چقدر از بابت درد و رنج پدر، تحلیل رفته است. با این اوصاف وقتی تقدیر این بود که امید عزیزترینش را به خاک سرد بسپارد خیلی از هم تیمی‌هایش تصمیم گرفتند برای تسلی خاطر او به نکا سفر کنند. این اتفاق می‌توانست فرصتی طلایی برای علیمنصور باشد تا از اتمسفر مودت و دوستی که پدید آمده برای از بین بردن اختلاف میان بزرگ‌ترهای تیم  بهره ببرد.

•   زود رفت و دیر برگشت

تیر علیمنصور به سنگ خورد. این اتفاق وقتی رخ داد که برخلاف انتظار او یکی از دو بزرگ‌تر تیمش به جای همراهی سرمربی و نفر دیگر؛ چندساعت زودتر و شبانه عازم نکا شد. این رفتاری بود که علیمنصور اصلا فکرش را نمی‌کرد. خصوصا آنکه طرح او برای بازگشت همزمان دوستاره به همراه او هم باردیگر وقتی شکست خورد که آقای ستاره تصمیم گرفت یک شب بیشتر هم در نکا مانده و به همراه امید ابراهیمی به تهران بازگردد. این اتفاقات یعنی بحران همچنان باقی‌است و منصوریان همچنان از بابت مواجه شدن با مشکلاتی که نمونه‌اش را در باشگاه‌های کوچک قبلی ندیده، کلافه است .