تغییرات قطعی در پرسپولیس

اگرچه پرسپولیس با غایبان زیادی راهی اراک شد تا مقابل تیم سرسخت آلومینیوم قرار بگیرد و اگرچه زمین خراب و باد شدید هم روی کیفیت نمایش این تیم اثرگذار بود، اما به جرأت می‌توان گفت کمتر هوادار و مخاطبی می‌توانست چنین نمایش ضعیف و ناامیدکننده‌ای را پیش‌بینی کند. پرسپولیس در حالی با گل دقایق آخر علی علیپور از شکست در برابر آلومینیوم گریخت که شاید باخت این تیم هم کسی را متعجب نمی‌کرد. به‌طور کلی یک فوتبال بد دیدیم و در این میان نمایش پرسپولیس ضعیف‌تر هم بود؛ تیمی که تا میانه‌های نیمه‌دوم و زمان دریافت گل اصلا در زمین دیده نمی‌شد و تنها ضربه داخل چارچوبش به گل مساوی تبدیل شد. حالا و یک‌ماه بعد از حضور در پرسپولیس، حتما کارتال فهمیده که تیمش چقدر کار دارد!

کرنر یعنی گل!

بزرگ‌ترین مشکل پرسپولیس، همچنان همان دریافت گل از روی ارسال از کناره‌ها و ازجمله ضربات کرنر است. این داستان به‌قدری در زمان گاریدو تکرار شد که در نهایت او شغلش را از دست داد. بسیاری از او انتقاد می‌کردند که چرا نمی‌تواند اشکال به این آشکاری را برطرف کند. ‌آش به‌قدری شور شد که بعضا حتی شائبه کم‌کاری بازیکنان هم به میان آمد، اما با ترک نیمکت از سوی گاریدو هم مشکل حل نشد. نه باقری توانست بر این معضل چیره شود، کارتال هم می‌گوید حتی پیش از حضور در پرسپولیس با تماشای مسابقات این تیم متوجه ضعف روی ارسال‌ها شده بود، اما هنوز نتوانسته سر و سامانی به این وضعیت بدهد. پرسپولیس در دوران کارتال هم ۲گل از روی کرنرها از فولاد و آلومینیوم خورده است. عجیب آنکه هر بار هم یک بازیکن این فرصت را به رقبا می‌دهد؛ گاهی کنعانی، گاهی محمدی و گاهی هم مثل این مسابقه آخر، خدابنده‌لو. اصلا انگار پرسپولیس روی کرنرها تمرین هم ندارد. به هر حال حتی بارسلونا و رئال هم اگر در هر بازی به همین راحتی گل بخورند، درنهایت به جایی نخواهند رسید. نمی‌شود مفت و مجانی از حریف عقب بیفتی و با کلی تلاش و تقلا تازه دنبال مساوی کردن یا بردن مسابقات باشی.

این تیم من نیست

شاید تنها روزنه امیدی که از دل بازی بد اراک به روی پرسپولیسی‌ها گشوده شده، ۲۰دقیقه بازی دادن اسماعیل کارتال به ۲بازیکن جوان تیم بود: ابوالفضل بابایی و علیرضا عنایت‌زاده. فارغ از اینکه این دو جوان چه کیفیتی داشته باشند و حتی با وجود درنظر گرفتن غایبان پرشمار تیم، باز همین که آنها بازی کردند خوب بود، به‌ویژه که خود کارتال هم بعد از مسابقه تأکید کرد بابت استفاده از بازیکنان آکادمی خوشحال است. این اتفاق در سال‌های گذشته باید در پرسپولیس می‌افتاد که نیفتاد. همچنین کارتال در بخش دیگری از سخنانش تأکید کرد از تیمی که دارد راضی نیست، اما نمی‌خواهد خیلی حرف بزند. او گفت به ناچار تا پایان فصل با همین نفرات به‌کار ادامه خواهد داد، اما بعدا «خیلی چیزها در باشگاه تغییر می‌کند.» نیاز به هوش بالایی نیست که بدانیم این اظهارات مربی ترکیه‌ای، رسما خط و نشان کشیدن برای خیلی از بازیکنان اشباع‌شده فعلی بود؛ کسانی که اگر بخواهند به همین روند ادامه بدهند، آخر فصل باید با تیم خداحافظی کنند.