نیکولیچ: راه تیم های پایه تراکتور از مدرسه فوتبال باشگاه می گذرد

نناد نیکولیچ در گفتوگو با رسانه رسمی باشگاه تراکتور از اهداف بزرگ آکادمی تراکتور حرف زد....
*/ آکادمی باشگاههای اروپایی بسیار فعال هستند؛ چرا که از بازیکنان مدارس فوتبال دعوت میکنند.
*/ معتقدم بهتر است در تیمهای پایه به جای تست گیری، از بازیکنان مدارس فوتبال که به صورت علمی و تخصصی آموزش دیدهاند، استفاده شود.
*/ در این راستا از سال جدید هیچ گونه تستگیری برای عضویت در تیمهای پایه برگزار نخواهد شد و بازیکنان از مدارس فوتبال باشگاه انتخاب شده و به تیمها راه خواهند یافت.
*/ لازمه حضور در تیمهای پایه باشگاه تراکتور، ثبت نام در مدارس فوتبال باشگاه است.
*/ برای آکادمی سه زمین چمن خوب، سالن سرپوشیده، سالن بدنسازی و استخر و سونا نیاز است. تمرین خوب، استراحت کافی و تغذیه سالم سه فاکتور لازم برای رشد و دستیابی به تیم اصلی است.
*/ در این ۳۵ سال کار فوتبال تاکنون کشوری همچون ایران سرشار از استعدادهای فوتبالی ندیدهام. ایران بازیکنان مستعد و سرعتی دارد که متأسفانه معمولاً این بازیکنان پس از ۱۸ سالگی پسرفت میکنند. شاید چون زمانی که به تیم اصلی راه یافته و به درآمد میرسند، خواستههایشان تمام میشود.
*/ این تعداد از استعداد و بازیکن سرعتی که در ایران وجود دارد را در اروپا هم ندیدهام. اینجا بازیکنان باهوشی حضور دارند.
*/ اینجا تمرکز همه روی تیم اصلی است. من متوجه اهمیت تیم بزرگسالان از همه جوانب هستم. اما در سوی دیگر با آکادمی که استعدادهای باشگاه را پرورش میدهد، مواجه هستیم.
*/ تجربه نشان داده بازیکنان جوان به دو دسته «رشد با شتاب بالا» و «رشد با شتاب پایین» تقسیم میشوند. رشد با شتاب پایین شامل بازیکنانی با جثه کوچکتر از سن و سالشان هست که ما دنبال چنین نفراتی هستیم؛ چرا که آنان بازیکنان بهتر، سریعتر و باهوشتری هستند.
*/ گاهی بازیکنان با جثه بزرگتر از سن خود، باتوجه به تواناییهای بدنی در نبردها، چند سالی پا در عرصه موفقیت میگذارند، ولی زود افت میکنند. چرا که معمولاً توجه چندانی به تاکتیک و هوش فوتبالی ندارند.
*/ معتقدم بازیکنان باید حداکثر تا ۱۸ سالگی روی فهم فوتبال و تاکتیک تیمی تمرکز کنند. تاکتیک حمله و دفاع تیمی را بدانند و سیستمهای بازی را بشناسند. در این صورت بازیکنان به کمک تجربهشان، فوتبال را بدون استرس بازی میکنند.
*/ من طرفدار فوتبال شناور با پاسهای کوتاه هستم و بازیکن در صورتی میتواند چنین کار کند که استرس نداشته باشد.
*/ اگر یک بازیکن بتواند بدون استرس روی زمین فوتبال بازی کند، در این صورت ما با یک استعداد نهایتاً ۱۶ ساله رو به رو هستیم که همه چیز را از فوتبال میداند. پس از آن باید روی ذهنیت بازیکن کار شود تا عطش پیروزی داشته باشد، دقیقاً مثل تیم اصلی که هر روز تمرین کرده و برای پیروزی بازی میکند.
*/ سنین ۱۵، ۱۶ و ۱۷ سالگی بهترین دوران برای پرورش یک استعداد است. اگر این فرصت از دست رود؛ باید رشد و شکوفایی را فراموش کرد.
*/ فاصله زیادی بین تیم امید و بزرگسالان وجود دارد و بهتر است بازیکنان امید ابتدا به تیم دوم باشگاه که در لیگهای پایین حضور دارد، منتقل شوند و پس از یک سال بازی در این تیم از نظر شرایط بازی و ذهنی آماده حضور در تیم اصلی شوند.
*/ باشگاههای اروپایی نیز استعدادهای جوان را خریداری کرده و در اختیار تیمهای رده پایین قرار میدهند و عملکرد بازیکن را در آن مقطع زیر نظر میگیرند. اگر بتوانیم این مسیر را در باشگاه تراکتور پیاده کنیم، قطعاً سه یا چهار سال دیگر حدأقل ۷۵ درصد بازیکنان آکادمی میتوانند به تیم اصلی راه یابند.
*/ ما طی چند ماه توانستیم بسیاری از موارد را تغییر دهیم. به عنوان مثال، روند تمرینات تغییر یافته است؛ به طوری که پیش از این بازیکنان پس از ۳۰ دقیقه گرم کردن بدن، شروع به بازی میکردند که پیشرفت بدین شکل حاصل نمیشود. مربیان باید با برنامه و به طور مداوم تمرینات را جدی برگزار کنند