پرسپولیس و ماجرای ساسان انصاری

وانانیوز| انصاری که پرسپولیس او را نخواست حالا آقای گل لیگ است و قرمزهای دربه‌در دنبال مهاجمی می‌گردند که پس از نزول آشکار مهدی طارمی بتواند برایشان گلزنی کند.
این هم از دست قضا و قدر و البته برخی کم‌تدبیری‌های رایج در پرسپولیس است که یک مهاجم جواب گفته شده توسط آنها در بازگشت به فولاد، این تیم اهوازی را از قعر جدول لیگ برتر فوتبال کشور تا رده هفتم آن بالا کشیده است و قرمزها اینک دربه‌در به دنبال کسی می‌گردند که در روزهای نزول آشکار مهدی طارمی و عصبی‌تر و کم تاثیرتر شدن دایمی او در پی هر بازی بدون گل، برایشان گلزنی کند.
انصاری که با امید فراوان از فولاد به پرسپولیس آمده بود بعد از نیافتن جایی در روش‌های مورد نظر برانکو ایوانکوویچ مجبور به ترک تهران شد اما از موقعی که به فولاد برگشته، در 8 مسابقه این تیم 9 بار گلزنی کرده تا قرمز و زردهای اهوازی به کلی تغییر وضعیت بدهند و از تیم در خطر سقوط ابتدای فصل به تیمی تبدیل شوند که راهیابی به جمع 5 تیم صدر جدول را دور از توان خویش نمی‌بیند و خود او هم در صدر جدول گلزنان فصل بنشیند. اوج تبلور انصاری پنج‌شنبه گذشته در مصاف فولاد با نفت تهران رویت شد، آنجا که سه بار گلزنی انصاری، تیم آماده علی دایی را وادار به تحمل پذیرش شکست 4 بر 2 کرد و تیمی را که در 5 بازی قبلی‌اش برنده شده بود، در سراشیبی قرار داد.
انصاری به رغم قد کوتاهش مثل سروش رفیعی که او هم تجلی و اعتبارش را در فولاد پایه گذاشت و الان بر سر تصاحب وی پس از اتمام خدمت سربازی‌اش و پایان دوران حضورش در تراکتورسازی حداقل سه‌چهار تیم رقابت حادی دارند، از سرعت انتقال و قوت ضربه‌زنی با هر دو پا و بخصوص بازیخوانی چشمگیری بهره می‌گیرد و به لطف کوچکی جثه در محیط‌های تنگ و اندک هم می‌جنگد و با جاگیری در نقاط کور خط دفاعی حریفان و سرعت در زدن ضرباتش و بازی حسی و قوی خود می‌تواند هر رقیبی را غافلگیر و متضرر کند. این دقیقا همان متاعی است که پرسپولیس در این روزهای سخت صدرنشینی در لیگ در همه جا آن را جست‌وجو می‌کند و آن را نمی‌یابد زیرا با بی‌سیاستی و بادست خودش از نو تحویل فولاد داده است و برانکو حالا صحبت از خریدهای تازه در نیم فصل به قصد تقویت تیمش می‌کند و بعید است که جذب یک مهاجم گلزن جدید جزو اهداف او نباشد.
در ابتدای فصل که مهدی طارمی همراه با رامین رضاییان به لیگ ترکیه کوچ کرده و بیلان گلزنی نظایر فرشاد احمدزاده، علی علیپور و همچنین محسن مسلمان و امید عالیشاه کافی نشان نمی‌داد، معلوم نیست سرمربی کروات پرسپولیس با کدامین دلگرمی با جدایی انصاری موافقت کرد. بعد از بازگشت طارمی هم حتما دیده‌اید که او پس از زدن 5 گل در برخی دیدارهای پرسپولیس چهار پنج هفته‌ای است که خاموش شده و گلی تازه توسط او نمی‌روید و با افزایش دایمی موج انتقادات از وی بدیهی است که دایما استرس او افزایش و به تبع آن کارآیی‌اش کاهش یابد.
در فصلی که برای پرسپولیس با اجبار شرکت در سه جام آغاز شد (و با حذف زودهنگام از جام حذفی به یک فصل دو جامی تبدیل گشت) این تیم باید از هر امکان و فرد و نفری برای تقویت خط حمله‌اش بهره می‌گرفت اما رفتارها و انتخاب‌های آنان ناقض این امر بوده است.
شاید ایوانکوویچ با دلگرمی گلزنی‌های متعدد تیمش در 20 هفته پایانی لیگ سال گذشته نیازی به تقویت خط آتش تیمش ندیده باشد اما آنچه در این فصل دیده‌ایم و زدن فقط 13 گل در 12 مسابقه لیگ، دقیقا نفی‌کننده این گمان و مبین این نیاز است که پرسپولیس به خاطر عصبی و کم‌اثر شدن طارمی بیش از هر چیزی به یک گلزن ذاتی نیاز دارد. به کالایی همچون ساسان انصاری که در ابتدای فصل در مشتش داشت و مفت و آسان او را از دست داد.
وقایع مسابقه جمعه شب قرمزها با تیم قعرنشین ماشین‌سازی که اگر پنالتی 20 دقیقه پایانی حریف گل می‌شد، چیزی بیش از یک امتیاز را نصیب پرسپولیس نمی‌کرد و فرصت‌های متعدد از دست رفته طی این مسابقه و اینکه تک گل پیروزی‌ساز این تیم را نه یک مهاجم بلکه یک بازیکن پست «بال» (وحید امیری) به ثمر رساند و طارمی باز هم به کرات به در و دیوار زد، تاکید تازه‌ای بر بیماری خط تهاجم پرسپولیس است. کسالتی که اگر هر چه سریع‌تر درمان نشود سد راه قهرمانی پرسپولیس خواهد شد و اگر فصل پیش ضعف‌های دفاعی و اشتباهات فراوان سوشا مکانی قهرمانی را از پرسپولیس گرفت این بار هدر دادن فرصت‌های پرشمار گلزنی این کار را با این تیم خواهد کرد.