فراری می‌درخشد، همیلتون فرو می‌ریزد!

عملکرد تیم فراری هیجان اصلی مرحله تعیین خط گرندپری مجارستان را رقم زد. در واقع حتی دو هیجان. شارل لکلرک به شکلی غافلگیر کننده موفق شد مک‌لارنی‌ها را پشت سر بگذارد و موقعیت اصلی مسابقه روز یکشنبه را از آن خود کند. در سوی دیگر، لوئیس همیلتون با ارتکاب اشتباهی در مرحله دوم تعیین خط از رقابت کنار رفت و حالا باید مسابقه را خارج از 10 راننده برتر آغاز کند.

همیلتون پیش از این نیز در مراحل تعیین خط دچار مشکل شده و بارها به اشتباهات خود اعتراف کرده اما به نظر می‌رسد شکست در مجارستان ضربه‌ای سنگین برای او بوده است.

قهرمان پیشین جهان در مصاحبه‌ای پس از پایان جلسه با لحنی ناامیدانه گفت: هر بار تقصیر من است. من بی‌فایده‌ام، کاملاً بی‌فایده. تیم هیچ نقشی در این موضوع ندارد. خودروی دیگری همین الان موقعیت گرفته است. شاید وقتش رسیده که راننده را عوض کنند!

اکنون این سؤال مطرح است که واقعاً چه بر سر همیلتون آمده است؟ آیا زمان آن نرسیده که فراری به‌ طور جدی به تغییر ترکیب رانندگانش فکر کند؟

شکستی دیگر در ادامه‌ ناکامی‌ها
در طول فصل جاری، همیلتون همواره پشت سر لکلرک قرار داشته و بیشترین چالش او نیز در مرحله تعیین خط بوده است؛ البته هنوز نمی‌توان از فاجعه‌ای بزرگ صحبت کرد؛ چراکه پس از چند تصادف در ابتدای فصل، او در پنج گرندپری بعدی به‌ طور پیوسته در جمع پنج نفر برتر نهایی حضور داشت. حتی گاهی از لکلرک پیشی می‌گرفت. برای مثال در مونترال یا سیلورستون.

در گرندپری بلژیک برای نخستین‌بار سیستم تعلیق عقب جدید در خودروهای فراری نصب شد. همیلتون نیز از یکی از قطعاتی که لکلرک پیشتر در کانادا استفاده کرده بود، بهره‌مند شد. او نتوانست با این تغییر هماهنگ شود و در تلاش برای ثبت زمان سریع، ترمز را زودتر گرفت، کنترل خودرو را از دست داد و از پیست خارج شد. روز بعد، به نظر می‌رسید که توانسته بخشی از سرعت خود را بازیابد اما در پیچ رادیون اشتباه کرد و بار دیگر، این‌بار در مرحله اول از صعود باز ماند.

در مجارستان، برخلاف قبل اشتباه بزرگی از او سر نزد و حتی دور خوبی را هم پشت سر گذاشت. در بخش شیب‌دار پیست، همیلتون تقریباً با لکلرک برابر بود و در خروج از پیچ نهم، تنها 0.15 ثانیه از او عقب افتاد. زمانی که برای صعود به دور نهایی کافی به نظر می‌رسید. اما پس از پیچ دوازدهم، اختلاف به 0.2 ثانیه رسید و با اشتباهی دیگر پیش از پیچ پایانی، این فاصله به یک‌چهارم ثانیه افزایش یافت. با اندکی شانس، شاید همان هم برای صعود کافی بود؛ چرا که گابریل بورتولتو با زمانی فقط 0.015 ثانیه بهتر، موفق به صعود شد.

اتومبیلرانی فرمول یک , لوئیز همیلتون ,">

با این تفاسیر واکنش شدید و احساسی همیلتون پس از پایان تعیین خط، اغراق‌آمیز به نظر می‌رسد. بله، عملکردش ضعیف بود و شانس صعود را از دست داد اما این یک شکست فاجعه‌بار محسوب نمی‌شود. با این حال، دیدن راننده‌ای با آن‌همه افتخار و تجربه که هنوز نتوانسته با خودرو ارتباط مناسبی برقرار کند و در بهترین فرم خود ظاهر شود، ناامیدکننده است. اما این به‌ جای ناامیدی، می‌تواند انگیزه‌ای برای تلاش بیشتر باشد. یا شاید واقعاً وقت آن رسیده که فراری به فکر تغییر راننده بیفتد؟

همیلتون برابر اثر زمین
مشکلات همیلتون تنها به امسال محدود نمی‌شود؛ ریشه آن به سال 2022 بازمی‌گردد، زمانی که فرمول یک دوباره به استفاده از پدیده «اثر زمین» روی آورد. همیلتون از همان ابتدا با خودروهای جدید احساس راحتی نداشت و این موضوع در مراحل تعیین خط هم نمود پیدا کرد. حتی در مرسدس و حتی در روزهایی که خودرو عملکرد خوبی داشت، همیلتون گاهی اشتباهاتی کوچک داشت و در برخی موارد از جورج راسل عقب می‌ماند. در مجارستان نیز همین اتفاق تکرار شد. در حالی‌که لکلرک دورهایی بی‌نقص به ثبت رساند، همیلتون در پایان دورها دچار خطاهایی شد که باعث حذفش شدند.

با این‌ حال باید اذعان کرد که همیلتون هنوز هم گاهی درخشان ظاهر می‌شود. پیروزی در شانگهای و عملکرد تحسین‌برانگیز در اسپا نشان می‌دهند که اگر همیلتون «بی‌فایده» است، دست‌کم «کاملاً» بی‌فایده نیست. موفقیت اخیرش همچنین نشان می‌دهد که این راننده‌ بریتانیایی پس از شکست‌های تلخ، همچنان توان بازسازی روحیه و رقابت را دارد. ارتباط مداوم او با مدیران فراری نیز حاکی از آن است که قصدی برای کناره‌گیری ندارد.

با این حال، اصل ماجرا هنوز در راه است. سال آینده قوانین فنی جدیدی در فرمول یک اعمال خواهد شد که تیم‌ها را ملزم به استفاده از کف خودروهایی با طراحی ساده‌تر می‌کند. این تغییر، حساسیت خودروها به نوسانات شاسی را کاهش می‌دهد و تجربه رانندگی را برای رانندگانی که پیش از 2022 در فرمول یک حضور داشتند، طبیعی‌تر و آشناتر خواهد کرد.

به بیان دیگر، تئوری‌ها نشان می‌دهند که رانندگی با خودروی فصل آینده برای همیلتون بسیار راحت‌تر خواهد بود و فعلاً نیازی به عجله برای کنار گذاشتن او وجود ندارد. علاوه‌ بر این، روشن است که انتقال همیلتون به فراری فرایندی آسان نبوده و او هنوز در حال تطبیق است. در نتیجه، فصل 2026 می‌تواند معیار واقعی قضاوت در مورد اتحاد همیلتون و اسکودریا باشد.

با این وجود، اگر فصل آینده نیز ناامیدکننده از آب دربیاید، فراری باید به فکر تغییر در ترکیب تیم بیفتد و در آن زمان، گزینه‌های بیشتری نسبت به امروز در اختیار خواهد داشت.

انتهای پیام/