منصوریان خطاب به بازیکنان استقلال؛ آبـرویم را بـردید

وانانیوز| علیرضا منصوریان تمام درها را بسته است. او پشت همین درهای بسته با بازیکنانش صحبت می‌کند و مدیران استقلالی هم پشت همین درهای بسته از او درباره تدابیرش برای خروج از بحران سوال می‌کنند.اما این در و دیوارها چندان هم آکوستیک نیستند. صداهایی از بین درزهایشان عبور می‌کند که هرکدام می‌تواند نشانه‌ای از حال و احوال حاکم بر استقلال باشد.
  
یکشنبه پرماجرا
یکشنبه روز دورهمی منصوریان و بازیکنانش بود. دورهمی به صرف آنالیز و با محتوای گله و گله‌گذاری. از باختی که آبی‌ها روز جمعه برابر تراکتورسازی دادند و علیمنصور هنوز نتوانسته از شوک آن بیرون بیاید. او حالا موظف به همراهی مدیریت باشگاه در پروژه تقویت کادر فنی است و این یعنی که از نظر مدیران او برای ادامه مسیر به تنهایی گزینه کاملی نیست. در دایره‌المعارف واژگان فارسی برای توصیف چنین وضعیتی از واژه «عدم کفایت» استفاده می‌شود. برداشت عموم از این واژه چندان درست نیست. عدم کفایت نه به معنای ناتوانی و ضعف مطلق بلکه به آن معناست که حضور فردی به تنهایی برای حل مشکل «کافی» نباشد. به عبارتی تصمیم‌گیرندگان حضور منصوریان در استقلال را با توجه به شرایط فعلی «لازم» می‌دانند اما «کافی» نمی‌دانند.

   آبروی من را بردید
«آبروی من را بردید». یکشنبه ؛ این مهم‌ترین فراز صحبت‌های علیمنصور در جمع شاگردانش بود. او که به صراحت از عملکرد تیمش ناراضی بود به هنگام آنالیز گل دوم تراکتوری‌ها، آن را «بدترین گلی که می‌شد خورد» توصیف کرد و بار دیگر بر این ادعایش تاکید کرد که حریف روز جمعه «آمد و فقط با اوت دستی» تیمش را برد و ۳ امتیازش را برداشت و برگشت. منصوریان انگار که با هرمرحله از آنالیز تیمش یاد حرف‌ها و بحث‌هایی که بازیکنانش داشته، افتاده باشد مدام بر اینکه اگر به حرف‌هایش گوش می‌کردند چنین اتفاقی نمی‌افتاد تاکید می‌کرد. در این میان بازیکنان هم حال و احوالی بهتر از او نداشتند. تبعات شکست برابر تراکتورسازی را تک به تک آنها با گوشت و پوست‌شان درک کرده بودند و این چیزی است که در چهره‌شان کاملا مشهود است.