رویافروشی به سبک درویش

 زمان نقل و انتقالات تابستانی فصل بیست و پنجم لیگ برتر به اتمام رسید و لیست تیم‌های حاضر در جدول این فصل، تقریبا نهایی شد. 

با این حال، واکنش هواداران پرسپولیس در فضای مجازی به عملکرد این باشگاه مثبت نیست و آنها پس از انفاقات دو ماه اخیر باز دیگر از رضا درویش خواستند باشگاه‌ محبوب‌شان را رها کند. 

نام و نشان پرسپولیس حداقل در ۲۰ سال گذشته با «بی‌پولی و مشکلات عدیده مالی» گره خورده بود و همواره این باشگاه با سخت‌ترین معضلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کرد. دلیل اصلی این اتفاق، عدم وجود نهاد یا سازمانی قدرتمند و باثبات برای حمایت از این باشگاه بود. 

پرسپولیس و حتی استقلال در تمام این سال‌ها، بانی درست و حسابی نداشتند و مدام بین وزارتخانه‌های مختلف و سازمان‌های غیرورزشی پاسکاری می‌شدند اما طی یکی، دو سال گذشته و بر حسب خوش‌شانسی رضا درویش، مشکلات مالی باشگاه پرسپولیس ریشه‌کن شد و او توانست مدیر «باشگاهی بسیار پولدار و متمول» شود. تیمی که برای خرید ستاره‌ تاتنهام و پاریسن‌ژرمن هم می‌‎توانست دست در جیب کند. 

از سوی دیگر، هر گاه صدای اعتراض هواداران نسبت به عملکرد ضعیف مدیریت باشگاه به هوا بلند شد، مسئولان کنسرسیوم بانکی از راه‌های مختلف به آنها امیدواری دادند که به هیچ عنوان نگران مسائل مالی نباشند. هر بازیکنی که باشگاه تشخیص به جذبش را بدهد، با هر رقمی سرخپوش می‌شود. 

با توجه به تمام مستندات، مصاحبه‌ها، بیانیه‌ها و سایر مسیرهای اطلاع‌رسانی، هیچ‌کس حق ندارد بگوید پرسپولیس به خاطر مشکلات مالی نتوانست نقل و انتقالات دلخواه هواداران را دنبال کند. جالب اینجاست که در آخرین روزهای اردیبهشت ۱۴۰۴، کنسرسیوم بانکی رای به پایان همکاری با رضا درویش داد و قرار بود فرد دیگری جانشین او شود اما این طور اعلام شد که درویش فرصت خواسته تا تیمی پرستاره ببندد. او حتی بارها مدعی شد دیگر فریب نمی‌خورد و سقف قرارداد را رعایت نمی‌کند. ادعایی که نشان از انگیزه مدیرعامل پرسپولیس برای گذراندن یک دوره نقل و انتقالات جذاب می‌داد ولی در نهایت چه اتفاقاتی رخ داد؟ همه می‌دانیم! 

هواداران پرسپولیس مدت‌هاست از اتفاقات پیرامون باشگاه خود ناراضی هستند. آنها انتظار جذب بازیکنان دیگری را هم داشتند و از پیام‌ها در فضای مجازی می‌توان اینطور استنباط کرد که لیست تیم ناقص است و ایراداتی در چند پست مشاهده می‌شود. 

این موضوع بارها توسط برخی از مسئولان باشگاه هم مطرح شد و خودشان گفتند برای حل این معضل، یعنی ناترازی در لیست تیم، اقدام به جذب بازیکنان بیشتری می‌کنند. 

با این حساب، مشکل باشگاه پرسپولیس هرگز مالی و اقتصادی نبوده و در این فصل نیز به لطف بانک‌های پولدار، سرخپوشان به مشکل مالی برنخوردند. پس باید ریشه نارضایتی هواداران را در جای دیگری، یعنی درست در دفتر باشگاه جست‌وجو کرد؛ جایی که ادعاها به واقعیت تبدیل نشد و وعده جذب ستاره‌هایی چون احمد نوراللهی، شهریار مغانلو، علی قلی‌زاده، سعید سحرخیزان، مهدی قایدی، محمدمهدی زارع، مهدی ترابی و... تحقق پیدا نکرد. وعده‌هایی که تجارت رویا یا همان رویافروشی به سبک رضا درویش بود. 

با این حجم از پول و قدرتِ مانورِ اقتصادی در بازار نقل و انتقالات، اگر مدیریت بهتری در میان بود، شاید نیمی از بازیکنان وعده داده‌شده، حالا در لیست تیم بودند. 

موضوع وقتی حساس می‌شود که به یاد بیاوریم، مدیرعاملی که به خریدهای جدید خود افتخار می‌کرد، حتی نتوانست برای بازیکنان تحت قرارداد خود، کارت بازی از سازمان لیگ بگیرد و یک آبروریزی بزرگ برای پرافتخارترین و شاید پولدارترین باشگاه ایران رقم خورد. 

همین مسائل، بزرگ‌ترین عامل توقف پرسپولیس مقابل فجرسپاسی در دیداری بود که تصور می‌شد بازی راحت و آسانی باشد ولی دو امتیاز مفت در تهران از دست رفت؛ امتیازاتی که ممکن است قهرمانی در پایان فصل را از پرسپولیس بگیرد. 

حداقل هواداران پرسپولیس امکان ندارد اتفاقات رقم خورده در این دو هفته را به سادگی از یاد ببرند.