قهرمانی زود هنگام مک‌لارن و چالش تازه رانندگان

پس از گرندپری سنگاپور، مک‌لارن موفق شد قهرمانی سازندگان را زودتر از موعد، یعنی شش مسابقه پیش از پایان فصل قطعی کند. اکنون تنها هدف ورزشی این تیم در فصل جاری رساندن یکی از رانندگانش به عنوان قهرمانی است. آنها برای رسیدن به این هدف به شیوه‌ای خاص و با اجرای «قوانین پاپایا» در مرکز فرماندهی ووکینگ پیش می‌روند. با این حال، این حس وجود دارد که دوام این شرایط ممکن است چندان طولانی نباشد.

هر کسی به فکر خودش!
تا پیش از گرندپری سنگاپور، مک‌لارن در شرایط فوق‌العاده‌ای قرار داشت و شایسته تقدیر است که زک براون، مدیر این تیم توانست چنین فضایی را ایجاد کند؛ جایی که رانندگان تیم در کنار هم و بدون تنش جدی برای قهرمانی می‌جنگیدند. به یاد بیاورید پایان گرندپری کانادا که برخورد بین لاندو نوریس و اسکار پیاستری حتی به کوچک‌ترین ناراحتی منجر نشد، یا گرندپری ایتالیا که اسکار بدون تردید جایگاه خود را به نوریس واگذار کرد و شش امتیاز ارزشمند را در رقابت قهرمانی از دست داد. رانندگان مک‌لارن در تمام طول فصل حتی یک بار هم وارد درگیری واقعی و جدال سخت نشده‌اند.

 مسابقه سنگاپور این روند را به کلی تغییر داد؛ نه تنها به خاطر قطعی شدن قهرمانی سازندگان، بلکه چون رقابت قهرمانی به مرحله حساس و تعیین‌کننده‌ای رسیده است. هر برد یا باخت، بیش از پیش دردناک و سرنوشت‌ساز می‌شود. هر دو راننده می‌دانند که شاید این تنها فرصت آنها برای کسب عنوان قهرمانی باشد؛ به‌ ویژه که بعید است مک‌لارن در سال 2026 یا سال‌های بعد توان رقابت برای قهرمانی را داشته باشد. پس از برخورد در پیچ سوم، نبرد جدی‌تر از همیشه شد؛ نوریس با سرسختی پیروز میدان بود و پیاستری به وضوح متوجه شد که وقت آن رسیده قدرت واقعی خود را نشان دهد. اکنون پرسش این است: «قوانین پاپایا» چگونه اجرا خواهند شد؟ آیا تیم در صورت وقوع حادثه‌ای جنجالی در مسابقه مداخله خواهد کرد یا این قوانین صرفاً مربوط به خطاهای تیمی هستند؟ فشار رقابت ممکن است باعث شود توقف‌ها در پیت با تأخیر انجام شود. اگر یکی از رانندگان از اجرای دستور تیمی سر باز زند، آیا مجازاتی در انتظار او خواهد بود؟ با نزدیک‌تر شدن به پایان فصل، احتمال اینکه نوریس و پیاستری به سادگی امتیاز را به رقیب خود در رقابت قهرمانی واگذار کنند، بسیار کم و نادر شده است و با توجه به اهمیت موضوع، این نگرش کاملاً قابل درک است.

با این وجود، تاکنون مدیریت مک‌لارن به شکلی نسبتا شفاف و هماهنگ عمل کرده و فقط یک بار مجبور به مداخله در ترتیب رانندگان شده است. در آن موقعیت، نوریس در مونتزا سریع‌تر از پیاستری بود اما به دلیل خطای تیم، یک جایگاه را از دست داد. تیم توانست به سرعت خطا را جبران کند و این کار را انجام داد. البته نمی‌توان فراموش کرد اتفاقات زاندورت را که در آنجا لاندو به دلیل خطای تیم 18 امتیاز از دست داد و مک‌لارن به هیچ وجه راهی برای جبران آن نداشت. حالا این پرسش مطرح است که اگر اشتباهات بیشتری رخ دهد و بر جایگاه نسبی رانندگان تاثیر بگذارد، چه خواهد شد؟ حتی زک براون هم پاسخ قطعی برای این سوال ندارد.

فاکتور فرستاپن
مکس فرستاپن را فراموش نکنیم. درست است که او تا اینجا 63 امتیاز از دست داده و شانس قهرمانی‌اش اندک است اما ردبول در مسابقات اخیر پیشرفت چشمگیری داشته و مکس همچنان قادر است از رانندگان مک‌لارن امتیاز بگیرد. نوریس و پیاستری این واقعیت را می‌دانند و مجبور هستند با مکس به شکل تهاجمی مبارزه کنند، چون هر باخت برای آنها به معنای از دست دادن امتیاز مهم خواهد بود. در عین حال، بعید است راننده هلندی محدودیت‌های خود را کنار بگذارد اما هرگز عقب‌نشینی هم نخواهد کرد.

فرستاپن همیشه در پیست‌های باقی‌مانده عملکردی قدرتمند داشته است. با توجه به پیشرفت ردبول در سنگاپور، منطقی است تصور کنیم که مکس مرتباً در ردیف اول یا دوم قرار خواهد گرفت. همچنین مرسدس در برخی پیست‌ها می‌تواند عملکرد خوبی داشته باشد و آنتونلی که بسیاری از پیست‌های باقی‌مانده برایش تازه هستند، ممکن است در کنار مک‌لارن‌ها قرار بگیرد. رانندگان فراری نیز اگر فرصت پیروزی یا کسب مقام سومی داشته باشند، دست از مبارزه برنخواهند داشت؛ آنها حتی پرخاشگرتر خواهند شد چون می‌دانند نوریس و پیاستری مجبور هستند با احتیاط بیشتری رانندگی کنند. تمام این عوامل به معنای وجود خطرات اضافی برای رانندگان مک‌لارن است، چرا که دیگر نمی‌توانند مانند گرندپری اتریش روی یک رقیب متمرکز باشند.

شاید پرسش اصلی در این رقابت حساس این باشد که چه کسی از نظر روحی قوی‌تر خواهد بود؟ پیاستری مدت‌ها به عنوان فردی با استقامت ذهنی بالا شناخته می‌شد اما اخیراً در باکو کنترل خود را از دست داد و درگیر حادثه شد. همچنین او سه مسابقه متوالی ضعیف‌تر از هم‌تیمی‌اش ظاهر شده است. در مقابل، به نظر می‌رسد نوریس از نظر روانی قوی‌تر شده اما آیا با وجود ریسک‌های فراوان، مشکلات قدیمی‌اش بازنخواهد گشت؟ لاندو هرگز در موقعیتی قرار نگرفته که در پایان فصل شانس واقعی قهرمانی داشته باشد و یک اشتباه می‌تواند همه چیز را خراب کند. این راننده بریتانیایی اعتراف کرده که رویکردش را تغییر داده و حالا کمتر حمله می‌کند تا آزادی عمل بیشتری داشته باشد و در نتیجه اشتباهات کمتری مرتکب شود. با این حال، اکنون که قهرمانی وارد مرحله حساس خود شده، نوریس باید دوباره با تمام توان ظاهر شود. او بیش از 20 امتیاز از صدر جدول عقب است و زمان علیه او کار می‌کند.

انتهای پیام/