نبرد ناتمام مکلارن و ردبول در خیابانهای لاسوگاس
اشتباه لاندو نوریس در همان لحظههای آغازین، سرنوشت گرندپری فرمول یک لاسوگاس را رقم زد و جریان مسابقه را از همان ابتدا تغییر داد.
قرار گرفتن نوریس و مکس فرستاپن در خط اول استارت نویدبخش نبردی هیجانانگیز در دورهای ابتدایی بود؛ به ویژه از آن جهت که رهبر ردبول فشار مستقیمی در رقابت قهرمانی احساس نمیکرد و چیز چندانی برای از دستدادن نداشت. با این وجود، نوریس مصمم بود که حتی به بهایی گزاف برتری ابتدای مسابقه را حفظ کند. با خاموش شدن چراغها، راننده مکلارن با حرکتی قاطعانه به سمت چپ پیچید تا مانع از نفوذ فرستاپن به خط داخلی شود اما نتیجه چیزی جز ناکامی نبود؛ لاندو با سرعتی بیش از حد وارد پیچ شد و همین فرصت کافی بود تا مکس از خطوط تمیز پیست عبور کرده و از او سبقت بگیرد. بدتر آنکه جورج راسل نیز از نوریس عبور کرد و این اشتباه به شکلی دوچندان به ضرر او تمام شد.
پشت سر سه راننده پیشتاز، وقایع دیگری رخ داد که مسیر مسابقه را دستخوش تنش کرد. نخست، لاوسون به گونهای ناگهانی ترمز گرفت و اسکار پیاستری را غافلگیر کرد؛ هرچند پیاستری با خوشاقبالی زیربندی مکلارن را سالم نگه داشت اما بال جلوی لیام در دور اول دچار آسیب شد و به گفته فرناندو آلونسو، «کارما» کار خود را کرد. در ادامه، گابریله بورتولتو با ترمزی بسیار دیرهنگام، لنس استرول را از مسیر خارج کرد؛ استرول بلافاصله کنار کشید و بورتولتو نیز چند دوری را با دردسر ادامه داد و احتمالاً با جریمهای در قطر روبرو خواهد شد.
در دورهای آغازین، اینگونه به نظر میرسید که سرعت راسل از فرستاپن بیشتر است. مرسدس برای مدت طولانی در محدوده DRS پشت ردبول حرکت میکرد و امکان حمله جدی وجود داشت. با این حال، چنین نبردی هرگز شکل نگرفت. راسل برای مدیریت لاستیکها اندکی عقب نشست و طولی نکشید که مشکل فرمان هیدرولیک او، همان مشکلی که در تعیین خط نیز آزارش داده بود، دوباره بروز کرد. فرمان او میان حالتی نرم و سخت نوسان داشت؛ مشکلی که در یک پیست خیابانی، دشواری رانندگی را دوچندان میکند. در چنین شرایطی، قابل درک بود که فشار روی فرستاپن کاهش یابد اما راسل همچنان اجازه نداد نوریس نیز به او نزدیک شود.
راننده مرسدس زودتر از دو رقیب مستقیم خود برای تنها پیتاستاپش وارد شد اما این تصمیم در نتیجه نهایی او تغییری ایجاد نکرد، جز آنکه مجبور شد با لاستیکهای سفت و اندکی فرسودهتر ادامه دهد. پس از انجام توقفهای متوالی رقبا، نوریس به سرعت به راسل رسید و سبقت او تقریباً بدون دردسر بود؛ مکلارن در آن مرحله از مسابقه سرعت بالاتری داشت و مشکلات فرمان راسل نیز کار را برای او دشوارتر کرده بود.
با پشت سر گذاشتن راسل، لاندو و تیمش امید داشتند که بتوانند اختلاف پنجثانیهای با فرستاپن را جبران کنند اما امید آنها چندان دوام نیاورد. در مسیر آزاد، نوریس حتی اندکی از مکس کندتر بود و فرستاپن با اختلاف چند دهم ثانیه در هر دور پیشروی میکرد. به این ترتیب، ترکیب سه نفر برتر سکو عملاً تثبیت شد. مکس فرستاپن پس از خطای رقیبش در شروع، بدون تهدید جدی تا پایان پیش رفت و قاطعانه 25 امتیاز مسابقه را به دست آورد. با وجود این پیروزی، نوریس همچنان با اختلافی قابل توجه، یعنی 42 امتیاز در صدر جدول قهرمانی از مکس جلوتر است.
آندریا کیمی آنتونلی بار دیگر خود را در جمع پیشتازان دید؛ این بار پشت سر سه نفر اول. مرسدس با استراتژی جسورانهای او را با لاستیک نرم به مسابقه فرستاد و در نخستین فرصت، با استفاده از VSC، لاستیکهای او را با ترکیب سخت تعویض کرد، لاستیکهایی که تا پایان مسابقه دوام آوردند. سرعت آنتونلی فوقالعاده بود و پس از توقف پیت رقبا، در رتبه چهارم قرار گرفت. او سپس با اعتماد به نفس تمام، زوج قدرتمند پیاستری و لکلرک را که پشت سرش بودند، مهار کرد.
با این حال، این عملکرد به موقعیت نهایی بالایی برای او منجر نشد؛ چراکه آنتونلی به دلیل استارت اشتباه، پنج ثانیه جریمه شده بود. ظاهراً نبرد او با کارلوس ساینس برای جایگاه ششم به شکلی مجازی رقم میخورد اما سرعت بسیار خوب کیمی در دقایق پایانی باعث شد حتی از لکلرک فاصله بگیرد. لکلرک با لاستیکهای کاملاً فرسوده، تنها با اختلاف 190 هزارم ثانیه از قرار گرفتن در میان پنج نفر برتر باز ماند.
پیاستری پس از تعیین خطی ناامیدکننده و حادثه لاوسون در دور نخست، توانست حداکثر آسیب را کنترل کند و با سبقت از هاجار و سپس ساینس، خود را بالا بکشد. با این همه، کسب رتبه چهارم برای او در رقابت قهرمانی مطلوب نبود؛ فاصلهاش با نوریس به 30 امتیاز رسید، به این معنا که حتی در صورت پیروزی پیاستری، نوریس میتواند بدون امتیاز مسابقه را ترک کند و همچنان در کورس قهرمانی باقی بماند. پیاستری نیز بوضوح نشانههایی از افت عملکرد در پایان فصل نشان میدهد.
کارلوس ساینس پس از نمایش چشمگیر در تعیین خط، مسابقهای محکم و بدون اشتباه را پشت سر گذاشت. او با سرعتی پیوسته و روحیهای جنگنده در رتبه هفتم قرار گرفت و عنوان بهترین راننده میانه میدان را از آن خود کرد. ایساک حجار نیز پس از خروج لاوسون، امتیازهای ارزشمندی را نصیب ریسینگ بولز کرد. نیکو هولکنبرگ و لوئیس همیلتون نیز با استراتژی سخت مدیوم، جمع 10 نفر اول را تکمیل کردند؛ هر چند این نتیجه برای آلمانی قابل قبول بود اما همیلتون آشکارا ناراضی به نظر میرسید، زیرا پس از توقف پیت نتوانست به کیک ساوبر نزدیک شود و حتی فاصلهای هشتثانیهای با آن پیدا کرد. آیا باید منتظر واکنش تند و تیز جان الکان باشیم؟
تیم هاس این بار نتوانست وارد جمع امتیازگیران شود. برمن با شروعی مبتنی بر لاستیکهای مدیوم و توقفی زودهنگام، مسیر امتیازگیری را از دست داد. استبان اوکون هم با وجود نگه داشتن طولانیتر لاستیکهای ابتدایی در رتبه یازدهم متوقف شد. فرناندو آلونسو که مسابقه را از رده هفتم آغاز کرده بود، در نهایت به دلیل عملکرد بسیار ضعیف آستون مارتین در شرایط مسابقه، تا رده سیزدهم سقوط کرد. یوکی تسونودا نیز از استارت پیتلین نتوانست معجزهای رقم بزند و در رده چهاردهم متوقف شد.
اگر بخواهیم صادق باشیم، گرندپری لاسوگاس کمتر از انتظارها ظاهر شد. سبقتها محدود بودند و نبرد برای پیروزی نیز در نیمه مسابقه عملاً پایان یافت. با این حال، امیدهایی نیز وجود دارد: گرندپری قطر در روزهای 28 تا 30 نوامبر برگزار خواهد شد و یک مسابقه سرعت نیز در برنامه قرار دارد.
جدول ردهبندی رانندگان:
نوریس با 30 امتیاز اختلاف نسبت به پیاستری و 42 امتیاز اختلاف نسبت به فرستاپن در صدر باقی ماند.
1. لاندو نوریس (مکلارن) - 408 امتیاز
2. اسکار پیاستری (مکلارن) - 378
3. مکس فرستاپن (ردبول) - 366
4. جورج راسل (مرسدس) - 291
5. شارل لکلرک (فراری) - 222
6. لوئیس همیلتون (فراری) - 149
7. آندرهآ کیمی آنتونلی (مرسدس) - 132
8. الکساندر آلبون (ویلیامز) - 73
9. ایساک حجار (ریسینگ بولز) - 47
10. نیکو هولکنبرگ (کیک ساوبر) - 45
جدول ردهبندی تیمی فرمول یک:
نبرد میان مرسدس و ردبول برای کسب نایبقهرمانی همچنان با اختلاف 32 امتیاز ادامه دارد. فراری نیز 52 امتیاز از مرسدس عقبتر است.
1. مکلارن - 786
2. مرسدس - 423
3. ردبول - 391
4. فراری - 371
5. ویلیامز - 117
6. ریسینگ بولز - 86
7. آستون مارتین - 72
8. هاس - 70
9. کیک–ساوبر - 64
10. آلپاین - 22
انتهای پیام/




