چرا امید عالیشاه هرگز فرصت جدی حضور در تیم ملی را به دست نیاورده است؟
سالهاست که یک سؤال تکراری میان هواداران پرسپولیس شنیده میشود: چرا امید عالیشاه با وجود اینکه در بیشتر فصول لیگ جزو بهترین و مؤثرترین بازیکنان ایران بوده، هرگز فرصت جدی حضور در تیم ملی را به دست نیاورده است؟ این سؤال زمانی جدیتر میشود که عملکرد فنی او را با بسیاری از دعوتشدگان چند سال اخیر مقایسه کنیم. عالیشاه به عنوان یکی از ارکان هجومی پرسپولیس، بارها در اوج آمادگی در تمرینات حضور داشته ولی به تیم ملی دعوت نشده است.
چرایی عدم دعوت عالیشاه
در این راستا، امیر قلعهنویی اخیراً درباره دلیل دعوت نشدن عالیشاه گفته است: «امید عالیشاه خیلی خوب و آماده است؛ چند فیفادی قصد داشتیم او را دعوت کنیم اما قبل از اعلام لیست مصدوم میشد و نمیتوانست تیم ملی را همراهی کند.» اما این ادعا با واقعیتهای موجود در اردوهای تیم ملی چندان همخوان نیست. در بسیاری از مقاطع که تیم ملی اردو داشت، عالیشاه بدون کوچکترین مشکل در تمرینات پرسپولیس حاضر بود و آمادگی کامل را نشان داد.
مقایسه با دعوتشدگان دیگر
این توضیح وقتی عجیبتر میشود که بدانیم در همین چند اردوی اخیر، بازیکنانی با کیفیت بسیار پایینتر از عالیشاه به تیم ملی دعوت شدند. بازیکنانی که نه تنها درخشش ویژهای نداشتند، بلکه حتی در تیم باشگاهیشان نیز فیکس نبودند. بهعنوان مثال، دعوت گلر ذخیره سپاهان در اردوی اخیر، در حالی که هر دو دروازهبان این تیم همزمان در اردو حضور داشتند، خود گواهی بر این مدعاست. همچنین، موارد متعدد دیگری از دعوت بازیکنانی که عملکرد خاصی نداشتند، نشاندهنده معیارهای متناقض در دعوت به تیم ملی است.
ناپایداری در معیارهای دعوت
دعوت بازیکنان نیمکتنشین در چند مقطع مختلف، نشاندهنده این است که معیار ثابتی درباره «فیکس بودن در باشگاه» وجود ندارد. در حالی که امید عالیشاه به عنوان کاپیتان پرسپولیس، یکی از ثابتترین و آمادهترین بازیکنان لیگ بوده، اما در عین حال فرصت به بازیکنانی بسیار کمتأثیرتر داده شده است. این تفاوت در دعوتها به نوعی نمایانگر ناپایداری در معیارهای انتخاب بازیکنان است و این سؤال را ایجاد میکند که واقعاً چه اصولی در پشت پرده تصمیمگیریها وجود دارد.
دلایل احتمالی عدم دعوت
با کنار هم گذاشتن این فکتها، مشخص است که مسئله عالیشاه به مصدومیت محدود نمیشود و توضیح قلعهنویی بیشتر شبیه یک توجیه کلی است تا دلیل واقعی. برخی از دلایل احتمالی که ممکن است در پس این عدم دعوت وجود داشته باشد، شامل:
1. عدم علاقه سرمربی به سبک بازی عالیشاه
2. رقابت شدید در پستهای مشابه
3. سیاستهای ناگفته فدراسیون فوتبال
4. عدم هماهنگی با سیستم بازی تیم ملی
نتیجهگیری
در نهایت، ماجرای دعوت نشدن امید عالیشاه همچنان یکی از ابهامات بزرگ فوتبال ایران باقی مانده است. با توجه به اینکه بازیکنان با کیفیت پایینتر به تیم ملی دعوت میشوند و عالیشاه حتی یکبار هم شانس جدی پوشیدن پیراهن تیم ملی را پیدا نکرده، طبیعی است که حرف سرمربی تیم ملی قانعکننده به نظر نرسد. این ابهام نهتنها با ادعاهای اخیر قلعهنویی حل نشد، بلکه حتی پررنگتر نیز شده است. امیدواریم در آینده نزدیک، این موضوع روشن شود و عالیشاه فرصتهای بیشتری برای نشان دادن تواناییهایش در تیم ملی داشته باشد.




