پرسپولیس در دربی ۱۰۶: تحلیل عملکرد و نکات کلیدی

دربی ۱۰۶ میان پرسپولیس و استقلال همواره یکی از رقابت‌های حساس و هیجان‌انگیز در تاریخ فوتبال ایران بوده است. در این مقاله به تحلیل عملکرد پرسپولیس در این بازی خواهیم پرداخت و نکات کلیدی از جمله مالکیت توپ، دقت پاس، تعداد شوت‌ها و آمارهای مرتبط را بررسی خواهیم کرد. با وجود برتری‌های آماری پرسپولیس، نتایج نشان می‌دهد که این تیم نتوانسته است به اهداف خود دست یابد.

مالکیت توپ و دقت پاس

پرسپولیس در دربی ۱۰۶ با ۵۹.۵ درصد مالکیت توپ به میدان رفت و در این زمینه توانست برتری واضحی نسبت به استقلال کسب کند. این آمار نشان‌دهنده تسلط پرسپولیس بر زمین بازی است که سرمربی این تیم نیز در نشست خبری پس از مسابقه به آن اشاره کرد و آن را نشانه‌ای از «بازی خوب» دانست.

در طول نود دقیقه، پرسپولیس ۵۱۷ پاس رد و بدل کرد، در حالی که استقلال تنها ۳۰۹ پاس داشت. دقت پاس پرسپولیس نیز ۸۵.۳ درصد بود که از دقت ۷۵.۷ درصدی آبی‌ها بهتر بود. با این حال، این برتری در دقت پاس به موقعیت‌سازی و خلق فرصت‌های گل تبدیل نشد.

عملکرد در خلق موقعیت

نکته اصلی که در این بازی مورد توجه قرار می‌گیرد، عملکرد پرسپولیس در خلق موقعیت و دقت ضربات نهایی است. پرسپولیس تنها ۸ شوت به سمت دروازه زد که تنها ۲ ضربه آن در چارچوب قرار گرفت. در مقابل، استقلال ۱۰ شوت داشت که ۴ مورد آن در چارچوب قرار گرفت. این آمار نشان می‌دهد که هرچند پرسپولیس در مالکیت توپ و پاس‌های رد و بدل‌شده برتری داشت، اما از نظر خلق موقعیت و تبدیل آن‌ها به گل نتوانست عملکرد مطلوبی ارائه دهد.

شاخص امید گل (xG) نیز این ناکامی را تأیید می‌کند. بر اساس آمار، پرسپولیس دارای xG برابر ۰.۶۱ و استقلال دارای xG برابر ۰.۹۵ است. این نشان می‌دهد که آبی‌ها از موقعیت‌های بهتری برای گلزنی بهره‌برداری کردند.

آمار خطاها و تساوی در بازی

در زمینه خطاها، شرایط به نوعی برابر بود. پرسپولیس ۹ بار مرتکب خطا شد و استقلال ۱۰ بار. این آمار نشان‌دهنده رقابت نزدیک دو تیم از نظر فیزیکی و تکنیکی است.

تناقض آمار تلویزیونی

یکی از عجیب‌ترین نکات پس از این بازی، آمار اعلام‌شده در تلویزیون و برنامه‌های تحلیلی بود. در حالی که آمار رسمی نشان‌دهنده مالکیت ۵۹.۵ درصد برای پرسپولیس بود، برخی از رسانه‌ها مالکیت توپ را ۵۰–۵۰ اعلام کردند. این موضوع نه تنها موجب سردرگمی طرفداران شد، بلکه یادآور تکرار اشتباهات مشابه در دربی‌های گذشته بود که در آن‌ها آمار مالکیت توپ به‌طور نادرست گزارش شده بود.

نتیجه‌گیری

به‌طور کلی، عملکرد پرسپولیس در دربی ۱۰۶ اگرچه از نظر آماری در مالکیت توپ و پاس‌های رد و بدل‌ شده قابل‌قبول بود، اما در خلق موقعیت و تبدیل آن به گل ناامیدکننده بود. این بازی بار دیگر نشان داد که در فوتبال، تنها آمار مالکیت توپ و پاس نمی‌تواند نشان‌دهنده قدرت تیم باشد و مؤلفه‌هایی چون دقت در ضربات نهایی و خلق موقعیت نیز به‌همان اندازه مهم هستند.

در نهایت، این دربی نه‌تنها درس‌هایی برای پرسپولیس به همراه داشت، بلکه به همه تیم‌ها یادآوری کرد که موفقیت در فوتبال نیازمند توازن میان مالکیت توپ و تولید موقعیت‌های گلزنی است.