به نقل از وب‌سایت
وزنه‌برداری جهان، برای منابع خبری جهانی وابسته به فدراسیون وزنه‌برداری
جهان گردهمایی و همایش بین‌المللی اخیر فرصت مناسبی بود تا با ستاره‌های
ورزشی این عرصه در بخش زنان و مردان مصاحبه داشته باشم.
سوپیتا تاناسون وزنه‌بردار تایلندی متولد 1994 در چند سال گذشته یکی از مدعیان جدی و همیشگی درخشش در وزنه‌برداری بانوان بوده است.
او از سال 2011 تا 2015 در وزن 53 کیلوگرم خوش درخشید و در المپیک 2016 در وزن 48 کیلوگرم یکی از بانوان مطرح و مدعی در این عرصه شناخته شد.
او و رقابت‌های جهانی 2013 مدال نقره گرفت و در سال‌های 2014 و 2015 به رتبه چهارم جهانی رضایت داد.
مدال طلای او در المپیک 2016 در وزن 48 کیلوگرم تصادفی نبود و نشان از اراده جدی او برای بقا در نوک هرم وزنه‌برداری بانوان داشت.
او در مصاحبه با وب سایت وزنه‌برداری و نشریه مربوط به این سازمان ضمن اشاره به تلاش بی‌وقفه و بسیار سخت خود در این عرصه گفت: هیچ وقت فکر نمی‌کردم از این طریق به یکی از چهره‌های مهم کشورم تایلند تبدیل شوم. تلاش زیاد و توجه نکردن به مشکلات باعث شد به اهداف خود برسم.انتخاب من به عنوان برترین وزنه‌بردار زن جهان به رای کارشناسان و لطف مردم ربط داشت و از این طریق از همه آنها متشکرم.
کیانوش رستمی وزنه‌بردار مطرح ایرانی است. پس از دریافت جایزه ینو بوسکوویچ پای مصاحبه با خبرنگار این مراسم نشسته و ضمن تشکر از توجه کارشناسان و داوران به او خاطرنشان کرد: وزنه‌برداری بسیار سخت است و رقابت در این عرصه فوق‌العاده طاقت‌فرسا و پیچیده خواهد بود.
رستمی ستاره ایرانی متولد 1991 که در رقابت‌های جهانی جوانان و بزرگسالان خوش درخشیده و طلای جهانی او در سال‌های 2011 و 2014 همچنین نقره او در 2015 هرگز از یاد هوادارانش نمی‌رود، در رقابت‌های آسیایی نیز سابقه درخشش داشته و در المپیک 2012 در بخش 85 کیلوگرم مدال نقره خود را با 380 کیلوگرم قطعی کرد و پس از آن در همین رده مدال طلای المپیک 2016 را نیز با 396 کیلوگرم ثبت کرد.
او در پاسخ به این سؤال که آیا امکانات کامل در محل زندگی خود داشته یا خیر و از چه خانواده‌ای وارد جامعه شده است، گفت: خانواده من در کرمانشاه زندگی می‌کنند. پدرم بازنشسته نیروی انتظامی است و خانواده پرجمعیتی داشتیم. 4 خواهر و 4 برادر. من جوانترین آنها بودم و وقتی 10 سال داشتم برادر بزرگترم یکی از وزنه‌برداران خوب ایران و البته مربی من بود. او الگوی من شد و تصمیم گرفتم این راه سخت را با تمرینات حرفه‌ای و هدفمند پیش ببرم.
رستمی در پاسخ به این سؤال که آیا در رویای خود مدال المپیک را ترسیم کرد، گفت: ممکن است به نظر شما باور نکردنی و خنده‌دار باشد اما اینکه اکنون در این رتبه و مقام ایستاده‌ام به خاطر هدفی است که در نوجوانی برای خود در نظر گرفتم. من می‌خواستم مدال طلای المپیک را بگیرم و این اوج خواسته من بود. البته باور نداشتم در 4 المپیک حضور داشتم و البته بدرخشم.
از کیانوش رستمی پرسیده شد که تمرینات بدون مربی و با امکانات کم تا چه حد سخت است و او پاسخ داد: باید ظرفیت حضور در رقابت‌های جهانی را به دست بیاوریم. خیلی سخت است به خصوص اینکه کادر فنی و مربیان حرفه‌ای در کنار شما نباشند و امکانات خیلی خوبی هم در اختیار نداشته باشید. اینکه در 4 المپیک بدنتان در اوج آمادگی باشد حتی تصورش هم ممکن نیست اما به خاطر عشق و علاقه به کشورم و در واکنش به لطف مردم مصمم شدم که چنین سختی را به جان بخرم. من بدون مربی به ریو رفتم و خیلی‌ها در آن زمان به من گفتند این غیرممکن است و موفق نخواهی شد اما من آن کار را به پایان رساندم. درست است که مربی نداشتم اما همیشه دوستان بسیار خوبی اطراف من بودند و به من کمک کرده‌اند.
انتهای پیام/ر
