مربیانی ایرانی برای آموزش خود چقدر هزینه می‌کنند؟
فوتبال ایران نه تنها در زمینه سخت‌افزار بلکه در زمینه نرم‌افزار( دانش مربیان) از بسیاری از کشورهای آسیایی عقب‌تر است.
۰۳:۰۱ - ۱۶ خرداد ۱۳۹۶
وانانیوز| 
دیگر عالم و آدم می‌دانند که فوتبال ایران از نظر سخت‌افزاری نسبت به کوچک‌ترین کشورها حوزه خلیج فارس هم عقب‌تر است. همه می‌دانند که پیدا کردن زمین چمن مناسب بزرگترین دغدغه فوتبال ایران است. همه می‌دانند که باشگاه‌های ما برای درآمدزایی موانع و مشکلات زیادی پیش رو دارند.
دیگر عالم و آدم می‌دانند که فوتبال ایران از نظر سخت‌افزاری نسبت به کوچک‌ترین کشورها حوزه خلیج فارس هم عقب‌تر است. همه می‌دانند که پیدا کردن زمین چمن مناسب بزرگترین دغدغه فوتبال ایران است. همه می‌دانند که باشگاه‌های ما برای درآمدزایی موانع و مشکلات زیادی پیش رو دارند.تکرار این نداشته‌ها و دغدغه‌ها فقط روی اعصاب اهالی فوتبال رژه می‌رود و همه فقط امیدوارند مسئولان کاری بکنند تا از این شرایط خارج شویم. مساله‌ای که البته نیاز به برنامه‌ریزی بلندمدت، سرمایه‌گذار مناسب و مدیریت قوی است تا وضعیت سخت‌افزاری فوتبال ایران به شرایط مطلوب واستاندارد بین‌المللی نزدیک شود اما سوال اینجاست فوتبال ایران از نظر نرم افزاری در چه سطحی قرار دارد؟ نرم افزار فوتبال ایران را چه فرد یا افرادی باید تقویت و به روز کنند؟
نرم افزار فوتبال ایران را می‌توان دانش مربیگری مربیان ایرانی دانست. آیا مربیان ایرانی تلاش کرده‌اند که خود را به سطوح بالای بین‌المللی برسانند و از نظر دانش فنی به رقبای خود تنه بزنند؟ آیا مربیان ایرانی همانقدر که از مدیریت بخش‌های مختلف فوتبال ایران از فدراسیون و سازمان لیگ و باشگاه‌ها گرفته تا داوری فوتبال انتقاد می‌کنند خود توانسته‌اند دانش فنی خود را به روز و حرفه‌ای کنند؟!
ظاهرا در ایران هر مربی که بیشتر علیه مسئولان و مدیران فوتبال و گاهی همکارانش مصاحبه می‌کند و در رسانه‌ها حضوری فعال‌تر و پررنگ‌تر دارد مربی ممتازتری شناخته می‌شود! معمولا مربیان ایرانی فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ و حتی باشگاه‌های خود را با بزرگترین و پیشرفته‌ترین کشورها و باشگاه‌های دنیا مقایسه می‌کنند اما خود این مربیان چقدر از نظر فنی با دانش مربیان بزرگ جهانی نزدیک هستند؟!
کلاس مربیگری حرفه‌ای فوتبال ایران در تعطیلات لیگ برتر همین چند وقت پیش به پایان رسید خروجی این کلاس مربیگری برای آنها چه بود؟ آیا مدرس 74 ساله‌ای که برای انتقال دانش فنی روز دنیا به مربیان ایرانی به کشورمان آمده بود خودش به روز بود؟ یا این کلاس فقط برای این برگزار شد که به برخی از ستاره‌های سابق فوتبال ایران مدرک مربیگری داده شود و آنها دیگر دغدغه مربیگری در لیگ قهرمانان آسیا را هم نداشته باشند؟! هرچند که در همین فصل لیگ قهرمانان آسیا با نامه‌نگاری مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ، کنفدراسیون فوتبال آسیا مجاب شد که مربیان بدون مدرک حرفه‌ای در فوتبال ایران مجوز نشستن روی نیمکت مربیگری را بگیرند!
واقعیت آن است که دانش مربیان فوتبال ایران نسبت به همکاران‌شان نه تنها در جهان که در همین قاره آسیا هم خیلی به روز پیشرفته نیست البته خود مربیان آسیایی در مقایسه با مربیان سطح بالای جهان حرفی برای گفتن ندارند. شاید اگر نرم افزار فوتبال ایران یا همان دانش مربیگری مربیان ما قابل رویت بود وضعیت نرم افزار فوتبال‌مان بدتر و وخیم‌تر از سخت‌افزار فوتبال‌مان بود. یعنی اگر بر فرض امکان دیدن دانش برخی از مربیان بود شما اصلا نمی‌توانستید آن را با زمین‌های ناهموار برخی ورزشگاه‌های ایران هم مقایسه‌اش کنید!
سوال اصلی این است مربیان ایرانی که گاهی در یک فصل بیش از یک میلیارد تومان دستمزد می‌گیرند چقدر از این پول را صرف آموزش و به روز رسانی دانش مربیگری خود می‌کنند؟ آیا آنها حاضرند برای افزایش دانش خود پولی بپردازند یا انتظار دارند که فدراسیون، سازمان لیگ یا باشگاه‌ها پول آموزش آنها را هم در کنار دستمزدهای میلیاردی بپردازد؟ چند درصد از مربیان ایرانی شغل اصلی و حرفه‌ای شان مربیگری است. از رستوران داری تا واردات و صادرات شغل‌های اصلی مربیان مثلا حرفه‌ای کشورمان است. یعنی گاهی اوقات یک مربی که بیش از یک میلیارد تومان در سال از شغل دومش که مربیگری است درآمد دارد!
در همین کلاس مربیگری تقریبا اکثر مربیان از شرایط کلاس مربیگری ابراز نارضایتی می‌کردند آیا همین مربیان حاضرند برای حضور در کلاس‌هایی بهتر هزینه و وقت بیشتری بگذارند و به مسئولان فوتبال پیشنهاد برگزاری کلاس‌هایی بهتر را بدهند یا با گرفتن مدرک حرفه‌ای راضی می‌شوند؟
انتهای پیام/ک
منبع: فارس
لینک کپی شد
ارسال نظر
جدیدترین اخبار
دیگران چه می‌خوانند؟
برچسب های منتخب
