چرا وردربرمن بازیكن ایرانی نخرید

 

اما به‌هرحال بازیكنی كه در تیم دسته‌اولی انگلیس بازی می‌كند ارزش فنی هم دارد. ژانگ یونینگ همان مهاجم شماره9 تیم ملی چین است كه در آخرین مصاف این تیم با ایران در ترکیب اصلی به میدان رفت اما او و یارانش نتوانستند حتی یك‌بار دروازه ایران و بیرانوند را تهدید كنند. شرکت چینیHeji18 با انعقاد قراردادی 3ساله با باشگاه با این پیش‌شرط که فضا برای ورود بازیکنان چینی به ترکیب اصلی باز شود قراردادی سنگین از نظر مالی با باشگاه آلمانی منعقد کرد که سالانه بین 10 تا 15میلیون یورو می‌توانست از نظر مالی برای آنها سوددهی داشته باشد، از همین‌رو زمینه برای ورود بازیکنی به نام ژانگ در جمع شاگردان نوری باز شد. ژانگ یونینگ مهاجم 20ساله چینی‌ها به عنوان استعداد جدید فوتبال این کشور از جمله امیدهای اصلی برای موفقیت فوتبال ملی پرجمعیت‌ترین کشور دنیا محسوب می‌شود که بیشتر سرمایه‌داران چینی در حال سرمایه‌گذاری روی این بازیکن هستند. بازیکنی که از سال2015 و در سن 18سالگی راهی فوتبال اروپا و هلند شد تا با پوشیدن پیراهن ویتسه‌آرنهایم که تحت حمایت مالی شرکتی چینی قرار داشت مراحل پیشرفت را بگذراند. ژانگ بعد از دوفصل حضور در هلند برحسب قراردادی که چینی‌ها با باشگاه وست برومویچ آلبیون داشتند راه جزیره را درپیش گرفت و به این باشگاه انگلیسی پیوست اما در کمتر از یک ماه مسیر ژانگ به سمت آلمان عوض شد چون شرکت چینی Heji18 با برمن‌ها قرارداد مالی سنگینی بست و زمینه را برای ورود این مهاجم 20ساله به آلمان هموار کرد.

 

به‌هرحال این یك امر طبیعی است كه باشگاه آلمانی با اسپانسر چینی بازیكنی از چین را در تركیب خود داشته باشد. حتی اگر اسپانسر هم چینی نبود بازهم طبیعی به نظر می‌رسید بازیكنی از ایران خریداری نشود. بازیكن ایرانی معمولا بازیكن ارزانی است كه رضایتنامه‌اش هیچ هزینه‌ای ندارد و تنها مبلغ ناچیزی به خود بازیكن پرداخت می‌شود. بازیكن ایرانی به محض دریافت پیشنهاد از گمنام‌ترین تیم‌های خارجی با باشگاه خودشان سر ناسازگاری می‌گذارند تا رضایتنامه خود را بگیرند.

 

از طرفی، جذب بازیكن ایرانی برای تیم‌های حرفه‌ای اروپایی هیچ توجیهی ندارد چون آنها به دلیل وجود نداشتن قانون كپی‌رایت در ایران نمی‌توانند درآمدی از كنار این بازیكنان در ایران به دست بیاورند. به‌طور مثال می‌توان به جذب دایی توسط تیم آرمینیا بیله‌فلد اشاره كرد كه مدیرعامل وقت این باشگاه آلمانی اعلام كرده بود می‌تواند از كنار شهرت و نام این بازیكن در ایران پیراهن‌های زیادی به فروش برساند اما او نمی‌دانست ما اینجا همه‌چیز را كپی می‌كنیم و حتی روی آفتابه پلاستیكی هم مارك آدیداس و نایك می‌زنیم.