وقتی علیپور آقای گل است و حسینی رکورد میزند/ کدام لیگ «برتر» برادر؟
در اینکه حسین حسینی دروازهبان خوبی است تردیدی وجود ندارد. بالاخره او مستعد است و با مبارزه سالم و استاندارد خودش را به قفس توری یکی از بزرگترین باشگاههای ایران رسانده؛ اما مساله اینجاست که آیا گلری مثل او که تازه در شروع راه موفقیت قرار دارد، بهترین گزینه برای شکستن رکورد کلینشیت در تاریخ لیگ برتر محسوب میشود؟ احتمالا نه. این رکورد پیش از حسینی در اختیار علیرضا بیرانوند بود که در مورد کیفیت او هم حرفوحدیثهای بسیار زیادی وجود دارد. واقعیت آن است که هر دوی این دروازهبانها در طول مدت رکوردشکنی چندان دچار دردسر نشدند و بهندرت پیش آمد که مهاری به یادماندنی داشته باشند. بیرانوند هفت بازی گل نخورد که شاید در این مدت تنها نمایش درخشان او مقابل سپیدرود رشت بود. حسینی هم از مجموع هشت مسابقهای که دروازهاش را بسته نگه داشت، تنها در دیدار با سپاهان چند سیو خوب داشت و البته نیمه اول بازی با تراکتورسازی هم یک تکبهتک مهم از محمد ابراهیمی گرفت. وگرنه تیمهایی مثل سیاهجامگان، استقلال خوزستان، گسترشفولاد و ... کمآزارتر از آن بودند که گلر جوان آبیها را به چالش بکشند.
اصل مساله در مورد گلرهای رکوردشکن نیست؛ بلکه در مورد سطح کیفی نازل فوتبال ایران است که ثبت حدنصابهای جدید در آن اینقدر ساده و پیش پا افتاده شده است. اگر در لیگ دوم حرفهای آرمناک پطروسیان رکوردی زد که 15سال پابرجا باقی ماند، همه یادشان هست که اولا آرمن گلر بسیار باتجربه و خوبی بود و ثانیا سپاهان آن سال هم فرم کمنظیری داشت. آن شرایط ابدا با لیگی مثل لیگ امسال قابل مقایسه نیست؛ لیگی که پرسپولیس نیمهجان با کلی مساله و مشکل در آن حضور یافته و با فاصله وحشتناک صدر جدول را در تسخیر خودش دارد. البته که در ارزشهای علی علیپور جای کوچکترین تردیدی وجود ندارد، اما به هر حال آقای گلی او که پیش از این یک فوروارد مکمل و نیمکتنشین بوده هم سندی دیگر بر کیفیت پایین لیگ امسال است؛ بهویژه که تعقیبکنندگان اصلی مهاجم پرسپولیس کسانی مثل محمد قاضی 33ساله و جلال علیمحمدی هستند.
باز هم تاکید میکنیم که ارزشهای امثال حسینی و علیپور در جای خودش محفوظ و قابل ستایش است؛ مخصوصا که این جوانان بیادعا و دور از حاشیه امروز نان همت خودشان را میخورند، اما از کنار این واقعیت هم نمیتوان بیتفاوت عبور کرد که وضع خراب عمده تیمهای مطرح ایرانی مثل سپاهان، ذوبآهن و تراکتورسازی در پایین آمدن کیفیت لیگ تاثیرگذار بوده است. از یاد نبریم تیمی مثل فولاد خوزستان در حالی امروز بالانشین جدول لیگ است که واقعا فوتبال چشمگیری بازی نمیکند و ابتدای فصل هم با مشکلات شدید دست به گریبان بود؛ درست مثل پارس جنوبیجم که با همه ارزشهایش، بالاخره تازه وارد سطح اول فوتبال ایران شده و دو سال بعد از تاسیس، نخستین فصل حضورش در لیگ برتر را تجربه میکند. همه اینها را گفتیم که یادآوری کنیم فردا تیمهای ما باید در لیگ قهرمانان آسیا حاضر باشند و در آن شرایط نباید در باد شمایل فریبنده فعلی لیگ بخوابند. قطعا آنجا علیپور به همین راحتی گل نمیزند و حسینی و بیرانوند هم همینقدر ساده کلینشیت نخواهند کرد. العین و الهلال را که یادتان نرفته...!