خبیری: نگاه صالحیامیری به ورزش باید صنعتی و تولیدی باشد
دکتر مهدی خبیری در گفتوگویی، در مورد برگزاری انتخابات ریاست کمیته ملی المپیک گفت: انتخاباتی برگزار شده که در آن رقیبی برای ریاست وجود نداشته است. به هر حال اکنون کمیته ملی المپیک دارای رئیس جدید شده و من نمیدانم چه چیز دیگری در این مورد بگویم.
عضو اسبق هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال در مورد اینکه برخی میگویند رئیس کمیته ملی المپیک باید یک رئیس مقتدر باشد که بتواند با ارتباط با مسئولین عالی نظام پول و امکانات برای ورزش فراهم کند و برخی دیگر معتقدند رئیس کمیته ملی المپیک باید یک فرد ورزشی و آشنا به مسائل ورزشی باشد و به نظر او کدام یک از این دو میتواند برای ورزش و کمیته ملی المپیک مفید باشد، گفت: در دنیا هم رایج است که بهترین کسی که میتواند در ورزش در سطح کلان مدیریت کند، فردی است که حتما نباید ورزشکار حرفهای باشد اما آشنایی با مسائل ورزشی یا مسائل فنی هم اگر داشته باشد، بهتر است. مدیران در سطح بالای ورزش باید ارتباطات قدرتمندی با سیاسیون و افراد عالیرتبه نظام داشته باشند و در این سطح کمتر نیاز است مدیر به مسائل فنی ورزش اشراف کامل داشته باشد.
وی افزود: وقتی به مدیران رده میانی ورزش میرسیم، مثل مدیر تیمهای ملی قطعا چنین فردی باید به مسائل فنی اشراف بیشتری و کاملتری داشته باشد تا یک فردی که در سطح عالی ورزش مدیریت میکند.
خبیری با اشاره به حضور افراد توانمند سیاسی در مدیریت کلان ورزش در دنیا، گفت: در دنیا هم گاهی میبینیم که افراد سیاسی برای مدیریتهای کلان ورزش انتخاب میشوند اما در کنار آنها تکنوکراتهای ورزشی حضور دارند که آشنایی کاملتری با ورزش دارند و در واقع آنها موتورها و چرخهای محرک این مدیریت ورزشی است تا ورزش بهتر اداره و مدیریت شود.
این کارشناس ورزشی با انتقاد از نگاه به مدیر به عنوان عابربانک، گفت: نباید از یک مدیر کلان ورزش انتظار داشت که فقط پول بیاورد. این نگاه در ورزش دنیا مرسوم نیست. یک مدیر کلان ورزشی مثل رئیس کمیته ملی المپیک باید ارتباطات بینالمللی قدرتمندی داشته باشد و در عرصه داخلی هم با مسئولان عالیرتبه نظام ارتباط نزدیک داشته باشد که صالحیامیری ارتباطات داخلی خوبی با مسئولان عالیرتبه کشور دارد اما در عرصه بینالملل او شناخت کافی از مناسبات بینالمللی ورزش ندارد و قطعا تا شناخت کامل از این مناسبات پیدا کند، 3-4 سال زمان میبرد. بر اساس سنوات گذشته ممکن است صالحیامیری هم فقط 4 سال رئیس کمیته ملی المپیک باشد. همانطور که در سنوات گذشته قرهخانلو، علیآبادی و کیومرث هاشمی فقط 4 سال ریاست کمیته ملی المپیک را بر عهده داشتند. ممکن است صالحیامیری فقط 4 سال رئیس باشد و در آن صورت آسیبهایی در این زمینه خواهیم دید. چون ایشان با مناسبات بینالمللی ورزش آشنایی کامل ندارند.
خبیری تصریح کرد: در گذشته ما مصطفی هاشمیطبا را داشتیم که به خوبی مناسبات بینالمللی ورزش را میشناخت اما با یک اشتباه بزرگ او را از دست دادیم. همان موقع میتوانستیم ایشان را به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک حفظ کنیم یا حداقل او را در این دوره از انتخابات شرکت میدادیم. البته او مدتی است از عرصه ورزش دور بوده است.
عضو اسبق هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال با اشاره به اینکه باید به ورزش نگاه صنعتی داشت، گفت: اکنون صنعت ورزش در دنیا یک صنعت تولیدی است که قرار نیست ما آن را به پول دولتی وصل کنیم. این نگاه که ورزش باید به پول دولتی وصل شود، نگاهی غیرحرفهای است که باعث تنبلی ما خواهد شد. نباید فکر کنیم باید مدیری برای ورزش بیاوریم که بتواند از کیسه دولت پول بیشتری بردارد. این تفکر آلوده است. به قول یکی از کارشناسان اعتیاد به پول دولتی باید ترک شود. خود ورزش میتواند حتی به دولت کمک کند و مالیات بدهد نه اینکه فقط به فکر دریافت پول و بودجه از دولت باشد. این آلودگی و اعتیادمان را باید ترک کنیم.
وی تصریح کرد: رئیس کمیته ملی المپیک باید بتواند محصولات و خدمات ورزشی را با بستهبندی زیبا به مشتریان خوب داخلی و خارجی عرضه کند و از آن هم درآمدزایی داشته باشد. کاری که در ورزش ما به طور کامل مرسوم نشده است. در زمان ریاست صفاییفراهانی در فدراسیون فوتبال ایشان توانست اتکای فوتبال به پول دولتی را قطع کند و فدراسیون فوتبال نه تنها به پول دولت نیازی پیدا نمیکرد بلکه منبع درآمدی برای دولت هم بود. تیم ملی همیشه منبع خرج برای فدراسیون بود، تبدیل به منبع درآمد شد. آموزش فدراسیون هم که منبع خرج بود، تبدیل به منبع درآمد شد. دلیل این مسئله این بود که فدراسیون فوتبال در زمان صفاییفراهانی که من افتخار همکاری با ایشان را داشتم، تولیدات و خدمات ورزشی خوبی ارائه میکرد. اکنون کمیته ملی المپیک باید استادانه صنعت ورزش را تبدیل به صنعتی تولیدی و درآمدزا کند. در برخی کشورها صنعت ورزش از صنایعی مثل خودرو پیشی گرفته است. امیدوارم صالحیامیری هم به ورزش نگاهی تولیدی داشته باشد که بتواند منبع درآمد برای ورزش شود نه آنکه بخواهد آویزان دولت باشد. فراموش نکنیم در لیگ برتر انگلیس در سال گذشته بالای یک میلیارد پوند مالیات به دولت پرداخت شده است. اما اکنون میبینیم در فوتبال ایران گاهی اوقات باشگاه نیازمند کمک دولتی هستند.
انتهای پیام/س