دوم شدن استقلال، هنر است؟

استقلال به شدت مشغول تلاش برای کسب مقام دومی در لیگ برتر فوتبال کشور است و فرجام این کوشش در روز جمعه که هفته آخر لیگ برگزار می‌گردد مشخص خواهد شد.

با این حال تشخیص میزان توفیق آبی‌ها در این لیگ با صحبت‌ها و اظهارنظر سران ورزش در سال گذشته دچار نوعی ابهام در سرگشتگی شده است. وقتی در لیگ شانزدهم استقلال توانست با همت جوانان منتخب علیرضا منصوریان رتبه چهاردهمی اوایل فصلش را در نیم فصل دوم به نایب قهرمانی تبدیل کند مدیران ارشد ورزش هم آن را شرط وافی و کافی برای موفق شمردن تیم دانستند و همان جا حکم غیر رسمی ابقای کادر فنی تیم را دادند. چیزی که رضا افتخاری حتی در صورت عدم رضایت درونی (که البته او راضی هم بود!) مجبور به پذیرش آن نشان می‌داد.

پیامدهای آن تحلیل
نتیجه آن برآورد نادرست در همان اوایل لیگ هفدهم رویت شد. موقعی که استقلال در 7 بازی نخست 4 باخت و دو تساوی را متحمل شد و فقط یک برد را کسب کرد، برای علی منصور چاره‌ای جز استعفا نماند و وینفرد شفرکه جای او را گرفت در کاری علی منصوروار تیم را تا لب مرز دوم شدن پیش آورده است اما آیا این برای تیمی که فصل پیش 5/17 میلیارد تومان صرف تقویت خود کرد و امسال نیز بهای مهره‌گیری‌های تازه آن اصلا اندک نبوده، کافی است و آیا نایب قهرمانی برای تیمی با پیشینه و اعتبار آبی‌ها یک افتخار است؟

فقط زیاد خرج کردن
این سوال البته برای هر تیم بزرگ دیگری و منجمله پرسپولیس در صورت دوم شدن آن صدق می‌کند و کافی تلقی کردن مقام دومی در عین اعتبار و خرج‌های نجومی تازه به عادت کردن مدیرانی است که از هنرهای مدیریت، فقط زیاد خرج کردن را آموخته‌اند و تنبل‌تر کردن بازیکنانی است که می‌بینند وقتی قهرمان هم نمی‌شوند مورد تحسین قرار می‌گیرند و البته لای پر قو خواباندن مربیانی است که دستمزدهای دلاری و یا ریالی‌شان سر به فلک می‌زند اما مجوز غیرکتبی قهرمان نشدن را به دست‌شان داده‌اند و شرط موفقیت را تا حد کسب سهمیه آسیایی پایین آورده‌اند.

یک جام نزدیک است اما...
البته استقلال در مرز تصاحب یک جام کشوری قرار دارد و آن جام حذفی است که اگر روز پنج‌شنبه هفته بعد (13 اردیبهشت) به پیروزی در دیدار برابر خونه به خونه بینجامد به آنها اهدا خواهد شد اما اگر بحث لیگ پیش بیاید، آبی‌ها از زمان آخرین قهرمانی‌شان که با امیر قلعه‌نویی حاصل آمد، در این شش هفت ساله بد اندر بد ظاهر شده و فقط حسرت و افسوس را بر جای نهاده‌اند حتی خود ژنرال نیز در دو فصل آخر حضورش در استقلال پیام‌آور یاس بود و پرویز مظلومی طی دو مقطع سرمربیگری‌اش در استقلال فقط یک جام حذفی گرفت و علی منصور هم که می‌دانید با چه هیاهو و ادعاهایی آمد و چگونه پرپر شده رفت و شفر که از آنها موفق‌تر ظاهر شده، از قهرمانی لیگ همانقدر دور است که اسلاف وی بودند و درست است که اگر زودتر می‌آمد شاید مدعی این عرصه هم می‌شد اما روی یک کار احتمالی نمی‌توان شرط‌بندی و بحث کرد.

این بی‌هنری است
آنچه قطعی و تردیدناپذیر می‌نماید این است که استقلال با چوب خط‌هایی در لیگ موفق تشخیص داده شده که جملگی بوی ناکامی بخصوص با هزینه‌های کلان صورت گرفته را می‌دهد و در حالی از هنرش در این عرصه تجلیل می‌شود که اصلا هنری از جانب این تیم رویت نشده است.