تیم ملی؛ سرشار از مردان تشنه و جنگنده

در روزی که هراس جامعه فوتبال به قرعه‌کشی مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا معطوف شده بود و همگان از الدحیل و السد قطر به عنوان رقبای سرخابی‌های پایتخت می‌گفتند و امیدهایی را برای صعود در سر جای می‌دادند، تیم ملی در اردوی خود در شهر استانبول که در ورزشگاه اختصاصی باشگاه بشیکتاش برایش فراهم آمده است، دو جلسه تمرینی تازه را پشت سر نهاد.
هوای دلچسب و قدری خنک استانبول و امکانات خوبی که در این کمپ فراهم آمده و البته سختکوشی ملی‌پوشان که محصول جدیت کارلوس کی‌روش است، فضایی را در تیم ملی ترسیم کرده است که می‌توان با امیدواری به آن نگریست. فقط چند روز پس از هیاهوی حذف سیدجلال حسینی و وریا غفوری از فهرست مسافران جام جهانی و توضیحات نه چندان مقبول سرمربی پرتغالی ما پیرامون آن، به نظر می‌رسد تیم ملی از فراز این مساله عبور کرده و در ورای آن آینده‌ای بهتر را می‌جوید و آن آینده کسب نتایجی محترمانه در آوردگاه روسیه است.
کی‌روش در طول زمامداری 7 سال و 3 ماهه خویش بارها ثابت کرده که شخصیت تیمی ایران را حتی در زمان وزش شدیدترین توفان‌های فردی و نقصان‌های انفرادی حفظ کرده و اجازه نداده که غیبت افراد باعث تنزل حاصله تلاش‌های گروهی شود و جام جهانی بیست و یکم جدیدترین محل فراروی او برای تست کردن مجدد این قابلیت است و با اینکه خبری از کاوه رضایی هم در جام جهانی نخواهد بود اما کی‌روش تیمی تشنه موفقیت و آماده هرگونه فداکاری را برای این مهم فراهم آورده است و مردانی را در اختیار دارد که برای حفظ جایگاه خود در تیم ملی دست به هر کار بزرگی می‌زنند و از هیچ امر سختی گریزان نیستند و این در میدانی مثل جام جهانی یک شرط و اصل مهم برای موفقیت است. آنجا هم که بحث تزریق تجربه به پیکر قدری جوان شده تیم ملی پیش می‌آید کی‌روش امثال شجاعی، منتظری و ابراهیمی را در اختیار دارد تا وسیله عبور از پل‌های دور دست قرار بدهد و برای هر مشکلی راه‌حلی داشته باشد.
البته راه پیش رو عاری از مشکلاتی نیست که میدان‌هایی مثل جام جهانی به طور بالقوه در بردارند. از یک سو برای تقابل شایسته با امثال اسپانیا و پرتغال باید نقشه راهی را داشت که معمولا نیازمند آرامش کامل برای تدوین صحیح و مفید هستند و کی‌روش با وارد شدن به برخی درگیری‌های تازه طی روزها و هفته‌های اخیر شاید امکان کسب آن آرامش را از خود گرفته باشد. از طرف دیگر بازیکنان تیم ملی باید از بستر تدارکاتی عبور کرده باشند که هرگونه حریف قوی و صاحب سبک در آن یافت شود و این نیز از دستور کار کی‌روش دور مانده است. دکترین کی‌روش همیشه این بوده که از بازی برابر رقبای قوی و خطرناک پرهیز جوید تا مبادا کسب نتایجی ضعیف در آن مسابقات کار تیم ملی را برای میدان‌های رسمی آن جا که به روحیه‌هایی محکم برای رسیدن به نتایجی معقول نیاز است، سخت‌تر کند.
در همین راستا دیدارهای پیش رو مقابل ترکیه در 7 خرداد و یونان در 12 خرداد اهمیتی فزاینده یافته است. هیچ یک از این دو تیم در مرحله نهایی جام جهانی امسال حاضر نیستند اما توان بالقوه زیادی دارند و می‌توانند در مقام یک بازی تدارکاتی تیم ملی را درگیر چالش‌هایی کنند که در نهایت باعث پخته‌تر عمل کردن تیم ملی در جام جهانی شوند.
هر نتیجه‌ای در این مسابقات و همچنین دیدار با بلاروس در روز 18 خرداد حاصل آید این بازی‌ها واپسین سنگ بناهای تیم ملی برای درخشش نسبی در جام جهانی 2018 است. جامی که قرار نیست حتما ما از مرحله گروهی آن بالا برویم اما نقطه انتهایی یک تدارک خوب برای آنها می‌تواند ثبت نتایجی محترمانه را موجب شود و کاروان اعزامی ایران را با آبرومندی از میدان‌گاه جام جهانی فارغ سازد.
اهمیت اردوی استانبول در همین نکات نهفته است. دور ماندن از برخی حاشیه‌های موجود در تهران و تمرکز بیشتر بر کارهای فنی اولین دستاورد مهم این اردوگاه است و با اینکه کی‌روش بابت روزهای از دست رفته نیمه اول اردیبهشت ماه ناراضی و شاکی است اما هیچ کشور دیگری هم تمامی نیروها و نفرات بالقوه‌اش را قبل از اردوهای نهایی خود که از اواخر اردیبهشت آغاز شدند، در خدمت نداشته است. راز پیروزی ایران در بیست روز منتهی به جام جهانی فراموش کردن تنش‌های احساسی و حداکثر استفاده از شرایط موجود و امکانات فنی و لجستیکی در اردوگاه ترکیه است. اردوگاهی که اگر کی‌روش در آن کاستی‌های تشکیلاتی قبلی را از یاد ببرد و فقط به طراحی‌های فنی بیندیشد می‌تواند بهره‌های قابل توجهی را به ما در روسیه برساند و مشق بزرگی کردن در استانبول را به یک امتحان موفق در مسکو و کازان و سن‌پترزبورگ منتهی سازد.