برانکو و کی‌روش روی لبه تیغ

انگار باید به فضای متشنج این فوتبال عادت کنیم و آب خوش از گلویمان پایین نرود. هنوز داشتیم در ذهنمان دو دو تا می‌کردیم و به این باور رسیده بودیم که فاصله فوتبال ما با تیم‌های سطح اول دنیا خیلی کم شده که یکدفعه کی‌روش با یک مصاحبه چرت ما را پاره کرد و نگذاشت لذت رویای شیرینی که در آن فرو رفتیم را ببریم. انگار در این فوتبال هیچ کس یاد نگرفته حتی برای یک روز حظ کند، همه چماق به دست ایستاده‌اند تا دیگری را بزنند و در این فوتبال عصبی به این مخاطب باید حق داد که درست شادی کردن را بلد نباشد. یا اینکه صدای اعتراض خود را با کندن صندلی ورزشگاه به گوش مسوولان فدراسیون برساند. چه چیزی به این مخاطب به درستی یاد دادیم که توقع درست تصمیم گرفتن را از او داریم.
 برانکو و کی‌روش روی دو لبه تیغ ایستاده‌اند و برای هم خط و نشان می‌کشند. در این میان فوتبال ملی و باشگاهی دچار سرگیجه شده و نمی‌داند در این آشفته بازار طرف چه کسی را بگیرد اما این بار شاید به طور کامل وزنه به طرف برانکو سنگینی کند. کی‌روش در برنامه تلویزیونی آماده می‌شود و بدون مقدمه انگشت اشاره خود را به طرف برانکو نشانه می‌رود و او را عامل همه بدبختی‌های تیم ملی می‌داند.
در چنین شرایطی توقع زیادی است اگر بخواهیم برانکو سکوت کرده و تمام حرف‌های کی‌روش را به جان بخرد. بهانه‌ای هم به ‌عنوان بحث حضور تیم ملی در جام جهانی نیست که از سرمربی پرسپولیس بخواهند به خاطر شرایط تیم ملی مصلحت‌اندیشی کرده و هیچ صحبتی نکند. حرف‌های کی‌روش بالاتر از یک گلایه بود و چیزی در حد اتهام است وقتی بحث بازیکنان کروات را به میان آورد و سرمربی پرسپولیس و مسوولان این تیم هم باید برای حفظ منافع باشگاه به نوعی تلاش کنند تا از برانکو رفع اتهام شود.
نکته اینجا است که به دور از جانبداری از هرکدام از طرفین ماجرا، جنگ رسانه‌ای که در بین این دو مربی راه افتاده به نفع هیچ کس نیست و ادامه‌اش می‌تواند پای هوادارانی را وسط بکشد که از این ماجرا به شدت عصبی هستند. البته حرف‌های تند و تیز این چند وقت اخیر کی‌روش هم خداحافظی دو ملی پوش ایرانی را کامل کرد. خداحافظی که بیشتر از جنس اعتراض است تا تصمیم شخصی.
تمام هیاهوی مخاطب این فوتبال هم ختم شد به روزهایی که تیم ملی به ایران نیامده بود وگرنه در این روزها که تلخی حرف‌های کی‌روش و خداحافظی ملی پوشان همه را متعجب کرده، حالی برای کیف کردن و خوشحالی باقی نمی‌ماند. در این بهت هوادار فوتبال اما هر روز شاهد مصاحبه رسانه‌ای یکی از این مربیان هستیم. این بار نوبت برانکو است تا از حق خود دفاع کند.
سرمربی پرسپولیس در خصوص حرف‌های کی‌روش اینطور می‌گوید:«از آنجایی که می‌دانم کی‌روش از کدام کشور آمده است، انجام چنین کاری از سوی او برایم عجیب نمی‌آید. ما به لحاظ فرهنگی تحصیلکرده‌ایم و من در مورد چنین شخصیتی صحبت نخواهم کرد.»
سرمربی پرسپولیس در پاسخ به این پرسش که« آیا این حقیقت دارد که بازیکنان پرسپولیس هر موقع که به تیم ملی فوتبال ایران دعوت می‌شدند، نمی‌خواستند اردوی این تیم را ترک کنند؟»، می‌گوید: «چنین چیزی حقیقت ندارد. بازیکنان من هر موقع که به تیم ملی دعوت می‌شدند، در اردوی این تیم حاضر می‌شدند. کی‌روش این موضوع را مطرح کرده است تا توجهات را از ناکامی تیم ملی دور کند. تیم ملی ایران در جام جهانی نشان داد که بازیکنان بزرگی دارد اما متأسفانه مربی برنده‌ای همچون زلاتکو دالیچ نداشت، کسی که بتواند از کیفیت بازیکنانش بهره لازم را ببرد. این برای من داستانی در مورد از دست دادن زمان است.»
برانکو در مورد دعوت نشدن سید جلال به اردوی تیم ملی هم اینطور می‌گوید: «سیدجلال حسینی، کاپیتان ما نیز باید به تیم ملی دعوت می‌شد، کسی که در بازی با الجزیره گل برتری ما را به ثمر رساند و به صعود پرسپولیس به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا کمک کرد. اگرچه کی‌روش در نهایت سیدجلال را به تیم ملی برای حضور در جام جهانی 2018 دعوت نکرد، چون او از دیدن موفقیت‌های باشگاه‌های ایرانی خوشحال نبود.»
سرمربی سرخپوشان که رابطه خیلی خوبی هم با زلاتکو دالیچ دارد، در تمجید از او می‌گوید:«دالیچ پس از بازی کرواسی و آرژانتین – دیداری که به برتری 3 بر صفر کرواسی انجامید – دو پیشنهاد از آسیا دریافت کرده است. همچنین در ایران همه انتظار دارند که با رفتن کی‌روش، دالیچ جانشین او شود، به همین خاطر کی‌روش از خود بیخود شده و ترسیده است. برای ما کروات‌ها، بزرگ‌ترین مشکل‌مان پاسپورت‌هاست. وقتی پرتغال بدون رونالدو را با تیم کرواسی که با ایسلند بازی می‌کند، مقایسه کنید، ما بهتر از آنها هستیم.»
در حالی که فدراسیون مدعی است که برای بازی‌های جام ملتهای آسیا هم با کی‌روش قرارداد بسته‌اند و این مربی ماندنی است اما برانکو به این نکته اشاره می‌کند که دالیچ گزینه جانشینی کی‌روش خواهد بود و از این بابت سرمربی تیم ملی دچار ترس شده است. می‌توان اینطور حدس زد که تا چند وقت آینده همچنان این جدال رسانه‌ای ادامه داشته باشد. به این کاری نداریم که کی‌روش شروع کننده این جنگ رسانه‌ای بود و می‌خواست صدای برانکو را درآورد اما برای فوتبالی که به اندازه کافی حاشیه و سوژه برای پرداختن دارد، جدال سرمربی تیم ملی و پرسپولیس هم می‌تواند جو ملتهب را بیش از پیش دچار حاشیه و بحران کند. البته طبق معمول همیشه با اخطار فدراسیون در نهایت این برانکو است که باید سکوت اختیار کرده و چیزی نگوید.