ماموریت تبریزی مقابل تراکتورسازی چه بود؟

همانطور که انتظار می‌رفت شفر برای بازی با تراکتورسازی استقلال را با کمترین تغییرات به زمین فرستاد و به سیستم 1-3-2-4 خود پایبند بود.
با توجه به آرایش تیمی تراکتورسازی، فضای بین مدافعان مرکزی و دو مدافع کناری این تیم مورد توجه بازیکنان استقلال بود. مرتضی تبریزی، وریا غفوری و فرشید اسماعیلی در زمان حمله وظیفه داشتند بیشتر در این فضاها صاحب توپ شوند. روح‌ا... باقری نیز وظیفه داشت با حرکت در این فضاها نظم دفاعی تراکتور را به هم بزند که در این صورت تبریزی جای باقری را در نوک حمله می‌گرفت.
تبریزی به خوبی از نقش خود آگاهی داشت و در گل اول حضور به موقع او ‌در محوطه جریمه دلیل اصلی دستپاچگی مدافع تراکتورسازی شد تا دروازه خودی را باز کند.
در میانه میدان استقلال فرشید باقری با جنگندگی بی‌امان خود در تمامی درگیری‌های فیزیکی برنده بود تا علی کریمی نیز با خیالی آسوده در تنظیم آهنگ بازی و ارتباط با چهار بازیکن خط حمله استقلال بتواند به خوبی وظیفه خود را انجام دهد.
مهم‌ترین موضوع در استقلال سرعت این تیم در زمان ترانزیشن (انتقال) بود. در زمان ترانزیشن مثبت یعنی از دفاع به حمله، استقلال واقعا دیدنی عمل می‌کرد. در یکی از ضدحملات نیمه اول سرعت استقلال موجب شد تا چهار بازیکن استقلال مقابل سه مدافع تراکتورسازی قرار بگیرند که اگر کریمی کمی در پاس دادن دقت می‌کرد مطمئنا تعداد گل‌های استقلال بیشتر می‌شد.
در زمان دفاع نیز حضور هشت بازیکن استقلال به تراکتورسازی اجازه نمی‌داد بتواند دروازه این تیم را به خطر بیندازد.
شفر بدون در نظر گرفتن بازیکنان جدیدی که به خدمت گرفت سعی کرد کمترین تغییر را در ترکیب تیمی‌اش به‌ وجود بیاورد و با اعتماد به همان بازیکنان هفته‌های گذشته پیام روشنی داشت.
او‌نشان داد همه بازیکنان بدون در نظر گرفتن نام‌ها در تفکرات او یکسان هستند و با اعتماد به بازیکنانش موجب شد تا تازه‌واردان نیز متوجه شوند که استقلال وابسته به آنان نیست و برای حضور در ترکیب اصلی باید تلاش کنند، موضوعی که در تراکتورسازی دیده نمی‌شد.