وابستگی ۸۵ درصدی ۱۰ کلانشهر ایران به ساخت و ساز

پیروز حناچی در نشست هم‌اندیشی اعضای شورای اسلامی شهر تهران و اعضای هیئت علمی کنفرانس بین‌المللی ترافیک که امروز بعدازظهر در برج میلاد برگزار شد، شرکت کرد.

وی در این نشست گفت: اعتقاد دارم راهکار بسیاری از مشکلات در کشور ما با قدمت و سابقه‌ای که دارد، در ادبیات و فرهنگمان موجود است؛ به عنوان شاهد مثال این شعر از مولوی را می‌آورم که «آب کم جو تشنگی آور به دست، تا بجوشد آب از بالا و پست. »

شهردار تهران عنوان کرد: می‌خواهم از زاویه دیگر به موضوع ترافیک نگاه کنم؛ وقتی به عنوان یکی از اعضای شورای عالی ترافیک به موضوع نگاه می‌کنم، درست است که شرایط الان را با دهه قبل قابل مقایسه نمی‌دانم، اما می‌بینم که مشکلاتمان نیز افزایش پیدا کرده است؛ پس این سوال پیش می‌آید که چرا هنوز موفق نشده‌ایم دو موضوع مرتبط ترافیک و آلودگی را حل کنیم.

حناچی گفت: کاری به کشورهای پیشرفته ندارم؛ اگر صرفا به کشورهای جنوب شرقی آسیا نگاه بیاندازیم، می‌بینیم که این کشورها واقعا در این حوزه تاثیرگذار بودند و ما نه تنها نمی‌توانیم بگوییم این مشکل را در تهران حل کرده‌ایم، بلکه شهرهای میانی‌مان نیز به آن گرفتار شده‌اند. مثلا اراک شهری نبود که به آلودگی گرفتار شود، اما الان مشکل آلودگی و ترافیک دارد.

شهردار تهران با بیان اینکه مشکل این است که هنوز موضوع را تبدیل به یک خواسته اجتماعی نکرده‌ایم، تصریح کرد: باید کاری کنیم که مردم مطالبه داشته باشند و در حل مشکل نیز مشارکت کنند. ما باید این موضوع را به یک دغدغه اجتماعی تبدیل و سهم هر کسی را نیز در آن مشخص کنیم و موضوع را بخشی نبینیم. در بسیاری از دانشگاه‌های دنیا رشته‌ای به نام «ترافیک پلنینگ» وجود دارد. تئوری‌ای وجود دارد که می‌گوید هر چه مسیر جدید اضافه کنیم، به ترافیک نیز اضافه می‌شود.

حناچی ضمن اشاره به آمارهایی که اخیرا درباره سلامت شهروندان تهرانی ارائه کرد، گفت: می‌توانیم صرفا این‌طور مطرح کنیم که مشکل ترافیک داریم، و یا می‌توانیم ارتباطش با سلامت شهروندان و تغییر سبک زندگی را نیز در نظر بگیریم؛ البته که مورد دوم کم‌هزینه‌تر، مهم‌تر و اساسی‌تر است. راه حل ترافیک به تنهایی ایجاد مسیرهای جدید نیست. توسعه حمل‌ونقل عمومی خود این موضوعات را تعقیب می‌کند اما موضوع اصلی این است که اگر ترافیک از منظر سلامت شهروندان تبدیل به یک خواسته اجتماعی شود، مشکلات با هزینه بسیار کمتری حل می‌شود.

شهردار تهران تاکید کرد: وقتی به شهرداری‌ها کمک نمی‌کنیم و می‌گوییم خودتان درآمد کسب کنید، کار به جایی می‌رسد که الان در ۱۰ کلانشهر اصلی میزان وابستگی مدیریت شهری به ساخت‌وساز بین ۸۰ تا ۸۵ درصد است. وقتی شهر را به این شکل اداره می‌کنیم، بدیهی است که نتیجه‌ای جز این معضلات ندارد و نباید هم انتظار داشته باشیم که مشکلات پیش نیاید.

وی تمام مشکلات پهنه تهران را ناشی از تمرکزگرایی دانست و گفت: ۲۵ درصد تولید ناخالص ملی کشور تنها در ۲ درصد مساحت کشور که تهران است قرار دارد. تا وقتی به این تمرکز دامن می‌زنیم، دچار یک لوپ بسته می‌شویم؛ روزی هزار خودرو در تهران پلاک می‌کنیم، اما آیا هزار خودروی فرسوده را نیز از دور خارج می‌کنیم؟

حناچی با تاکید بر این‌که فکر می‌کنم باید این موضوع را از جهات دیگری تعقیب کرد، گفت: موضوعات فضای سبز و مشکلات اجتماعی نیز از همین جنس هستند. اگر هر معضلی تبدیل به مساله اجتماعی شود، دیگر کسی نمی‌تواند در برابر حل آن مقاومت کند. پیشنهاد من این است که متخصصان حوزه ترافیکی از این زاویه نیز به موضوع بنگرند.

شهردار تهران افزود: علت این‌که من سه‌شنبه‌های با دوچرخه را انتخاب کردم دلیلش این است که وقتی دوچرخه تبدیل به موضوع اجتماعی شود، دیگر نمی‌توان زیرساخت ضروری‌اش را فراهم نکرد؛ وقتی تقاضای اجتماعی به وجود بیاید دیگر نمی‌توان آن را حل نکرد.

حناچی در پایان خاطرنشان کرد: تجربیات دنیا نشان می‌دهد که علاوه بر توسعه حمل‌ونقل، این حقیقت نیز موثر بوده است و باید تلاش کنیم در کشور ما نیز همین اتفاق بیافتد.