من فرهاد مجیدی، دستیار شفر هستم

 یکی از دغدغه های بازیکنان بزرگ که فوتبال را کنار می گذارند، این است که چگونه در فضای غیر فوتبالی باید زندگی کنند؟
این درد بزرگ را شاید ما درک نکنیم اما فوتبالی ها در ک می کنند وقتی از فوتبال بیرون می روی، انگار عقربه های ساعت نمی چرخد.
شاید به همین دلیل است بازیکنانی که فوتبال را کنار می گذارند به سرعت وارد دنیای مربیگری می شوند؛ آن هم در حالی که نه تجربه این کار را دارند نه دوره های مربیگری را سپری کرده اند.
به سیاهه فوتبالی هایی که ناغافل وارد چرخ مربیگری شدند نگاه کنید؛ بدون این که از آنها اسم بیاوریم تعداد افراد مغضوب و ناکام در این میان، بسیار بیشتر از نمونه های موفق است.
متاسفانه در این چرخه معیوب، بخش مهمی از استعدادهای مربیگری دستمایه عجله و عطش آنها برای بازگشت به فوتبال قرار می گیرد و حتی اتفاق تلخی که رخ می دهد این است؛
«تعدادی از این مربیان به طور کلی از فوتبال محو می شوند.»
فرهاد مجیدی یک مثال عینی است برای آنهایی که بی صبرانه می خواهند سرمربی شوند؛ عجیب بود که فرهاد این عطش را در خودش به طرز عجیبی تقویت نکرد و هر بار در دام حضور بی موقع روی نیمکت مربیگری نیفتاد!
وسوسه سرمربیگری در استقلال، البته فرهاد مجیدی را تا یک جاهایی برد اما خوشبختانه این اتفاق رخ نداد و مجیدی در بهترین حالت ممکن وارد دنیای مربیگری شد.
مجیدی دستیار یک مربی آلمانی با تجربه شد؛ آن هم در استقلال. یعنی تیمی که برای آینده روی سرمربیگری مجیدی حساب باز کرده است.
مربیانی که در استقلال در اوج جوانی سوختند، کم نیستند؛ از جواد زرینچه بگیرید تا صمد مرفاوی و علیرضا منصوریان؛ سرمایه هایی که به آتش کشیده شدند و شاید هرگز به استقلال برنگردند.