خسرو باید آبرومندانه خداحافظی کند

همین ابتدای امر باید یادآوری کنیم که این یک مطلب احساسی نیست. از قضا عنادی هم با خسرو حیدری نداریم و حتی معتقدیم او یکی ازبازیکنان ارزشمند و مؤدب تاریخ باشگاه استقلال است. با این وجود آنچه ما را وادار به نوشتن می‌کند دقیقه ۴۰ بازی استقلال و الهلال عربستان است. آنجایی که استقلال نماینده شایسته کشورمان می‌توانست پس از دو گل تماشایی علی کریمی و پژمان منتظری گل سوم را هم بزند ولی ساق پای خسرو حیدری دیگر یاری نکرد.
کاپیتان استقلال در بازی حساس دوشنبه شب در موقعیتی ایده‌آل و در حالی که دو، سه استقلالی در محوطه جریمه الهلال منتظر یک پاس ساده او بودند نتوانست ارسال خوبی داشته باشد و توپ را به گلرحریف سپرد تا آه از نهاد آبی‌پوشان برآید. عجبا بازیکنی که تخصص اصلی اش در سال‌های گذشته ارسال‌های مواج بود و یکی از بهترین‌های تاریخ فوتبال ایران در این زمینه محسوب می‌شود از یک سانتر مناسب عاجز ماند تا خیلی‌ها به یاد جبر زمان بیفتند؛ بازیکن باتجربه‌ای که چندی پیش عنوان کرده بود؛ «در حال حاضر آماده‌ترین خسرو حیدری سال‌های اخیر هستم» هرگز سایه‌ای از آن فوتبالیست تراز اولی که می‌شناختیم هم نبود.
این درحالی است که همبازیان سرشناس خسرو حیدری از جمله مجتبی جباری، آندرانیک تیموریان، پیروز قربانی و... یک به یک خداحافظی کرده و کفش‌ها را آویخته‌اند. خسرو حیدری اصرار به بازی کردن دارد و این اتفاق به لطف مصدومیت وریا غفوری و عدم آمادگی فرشاد محمدی‌مهر و... برابر الهلال عربستان افتاد. استقلال برد شیرینی کسب کرد تا عدم نفوذ و بازی نسبتاً ضعیف خسرو حیدری چندان به چشم نیاید، اما حقیقت بسیار تلخ است. خسرو حیدری به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ استقلال و فوتبال ایران باید بداند که اعتبارش را آسان به دست نیاورده و دیگر وقت خداحافظی آبرومندانه است. بالاخره همان‌طور که یک روز می‌آیی، روزی دیگر هم باید بروی که اگر غیر از این بود هنوز مارادونا بازی می‌کرد!
مخلص کلام اگر هم خسرو حیدری جبر روزگارو هشدار بازنشستگی را باور ندارد به او پیشنهاد می‌کنیم یک بار دیگر فیلم بازی استقلال و الهلال عربستان و دقیقه ۴۰ این دیدار را با دقت به تماشا بنشیند. آنگاه خیلی چیز‌ها دستگیرش خواهد شد.