پرونده ویژه
برانکو بهترین گزینه برای هدایت تیم ملی است/از صمیم قلب دوست دارم پرسپولیس باز هم قهرمان شود
سرمربی گلگهر سیرجان گفت: یکی از رموز موفقیت پرسپولیس در سالهای اخیر این است که بازیکنان زیادی عوض نکرد.
۱۹:۰۰ - ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۸
وانانیوز|
وینگو بگوویچ سرمربی گلگهر سیرجان موفق شد با این تیم طعم قهرمانی در لیگ دسته اول و صعود به لیگ برتر را بچشد. او پس از رسیدن به این افتخار بزرگ ساعاتی با ما گپ زد.
*این فصل لیگ دسته اول را چطور دیدید؟
همیشه گفتهام لیگ دسته اول ایران شرایط متفاوت و دشواری دارد و امسال با توجه به حضور چند تیم مدعی از همیشه دشوارتر هم بود. تقریباً تا هفته ما قبل پایانی چند تیم برای قهرمانی و صعود و چند تیم برای بقا میجنگیدند. همین رقابتها را سخت کرده بود. در نهایت موفق به قهرمانی و صعود به لیگ برتر شدیم که جا دارد از فدراسیون و کمتیه اخلاق که به برگزاری سالم بازیها کمک کردند هم تشکر کنم.
*گلگهر چطور لیگ برتری شد؟
من سه سال در این تیم بودم و در سال اول با یک امتیاز اختلاف به لیگ برتر نیامدیم. همان زمان انگیزه خوبی بین مسئولان تیم و مردم سیرجان ایجاد شد و توقعات از تیم هم بالا رفت که در نهایت توانستیم طعم صعود به لیگ برتر را بچشیم. باید از مدیران شرکت صنعتی و معدنی گلگهر سیرجان، مهندس تقیزاده مدیرعامل گلگهر، مهندس مرتضوی و مهندس عتیقی و سایر مسئولان و افرادی که به تیم کمک کردند، تشکر کنم. همچنین از کادر فنی، بازیکنان و هواداران که تلاش زیادی برای رسیدن به این مهم کردند. گلگهر برای حضور در لیگ برتر باید تقویت شود و چه من باشم چه نباشم، باید از این تیم حمایت شود و با شرایطی حرفهایتر وارد مسابقات شود.
*شما در مورد مسائلی مثل شرطبندی و تبانی در لیگ دسته اول چیزی شنیدید؟
من آدمی جدی هستم و تمرکزم را روی این مسائل نمیگذارم. هیچ تمایلی به ورود به این مسائل نداشته و ندارم و شخصیت من اینچنین نیست که درگیر این مسائل شوم.
*به عنوان یک مربی که سابقه حضور روی نیمکت پرسپولیس را داشتید، پرسپولیس این فصل را چطور میبینید؟ قهرمان میشود؟
پرسپولیس کنار استقلال، سپاهان و تراکتورسازی تبریز تیمهای بزرگی هستند. یکی از رموز موفقیت پرسپولیس در سالهای اخیر این است که بازیکنان زیادی عوض نکرد. برانکو مربی بادانش و فوق العادهای است. پرسپولیس این موقعیت را دارد که برای سومین بار پیاپی قهرمان شود و اگر از سه بازی باقیمانده (قبل از بازی با تراکتور) ۴ امتیاز بگیرد قهرمان میشود. از صمیم قلب آرزو میکنم دوست خوبم برانکو با پرسپولیس قهرمان شود.
*این فصل لیگ دسته اول را چطور دیدید؟
همیشه گفتهام لیگ دسته اول ایران شرایط متفاوت و دشواری دارد و امسال با توجه به حضور چند تیم مدعی از همیشه دشوارتر هم بود. تقریباً تا هفته ما قبل پایانی چند تیم برای قهرمانی و صعود و چند تیم برای بقا میجنگیدند. همین رقابتها را سخت کرده بود. در نهایت موفق به قهرمانی و صعود به لیگ برتر شدیم که جا دارد از فدراسیون و کمتیه اخلاق که به برگزاری سالم بازیها کمک کردند هم تشکر کنم.
*گلگهر چطور لیگ برتری شد؟
من سه سال در این تیم بودم و در سال اول با یک امتیاز اختلاف به لیگ برتر نیامدیم. همان زمان انگیزه خوبی بین مسئولان تیم و مردم سیرجان ایجاد شد و توقعات از تیم هم بالا رفت که در نهایت توانستیم طعم صعود به لیگ برتر را بچشیم. باید از مدیران شرکت صنعتی و معدنی گلگهر سیرجان، مهندس تقیزاده مدیرعامل گلگهر، مهندس مرتضوی و مهندس عتیقی و سایر مسئولان و افرادی که به تیم کمک کردند، تشکر کنم. همچنین از کادر فنی، بازیکنان و هواداران که تلاش زیادی برای رسیدن به این مهم کردند. گلگهر برای حضور در لیگ برتر باید تقویت شود و چه من باشم چه نباشم، باید از این تیم حمایت شود و با شرایطی حرفهایتر وارد مسابقات شود.
*شما در مورد مسائلی مثل شرطبندی و تبانی در لیگ دسته اول چیزی شنیدید؟
من آدمی جدی هستم و تمرکزم را روی این مسائل نمیگذارم. هیچ تمایلی به ورود به این مسائل نداشته و ندارم و شخصیت من اینچنین نیست که درگیر این مسائل شوم.
*به عنوان یک مربی که سابقه حضور روی نیمکت پرسپولیس را داشتید، پرسپولیس این فصل را چطور میبینید؟ قهرمان میشود؟
پرسپولیس کنار استقلال، سپاهان و تراکتورسازی تبریز تیمهای بزرگی هستند. یکی از رموز موفقیت پرسپولیس در سالهای اخیر این است که بازیکنان زیادی عوض نکرد. برانکو مربی بادانش و فوق العادهای است. پرسپولیس این موقعیت را دارد که برای سومین بار پیاپی قهرمان شود و اگر از سه بازی باقیمانده (قبل از بازی با تراکتور) ۴ امتیاز بگیرد قهرمان میشود. از صمیم قلب آرزو میکنم دوست خوبم برانکو با پرسپولیس قهرمان شود.
*در مورد حضور برانکو در تیم ملی نظر شما چیست؟
نه از این بابت که برانکو سالهاست دوست من است بلکه از بعد فنی او مربیای که در ایران سومی جام جهانی، قهرمانی بازیهای آسیا، صعود به جام جهانی و حضور در جام جهانی را تجربه کرده و سالها در تیم ملی و پرسپولیس با خصوصیت مردم و فوتبال ایران آشناست. الان یک مربی خارجی حداقل شش، هفت ماه زمان میخواهد تا با فرهنگ و فوتبال ایران آشنا شود، اما برانکو این مسائل را ندارد و به نظرم بهترین انتخاب ممکن برای تیم ملی خواهد بود.
*تیم ملی با کیروش را چطور دیدید؟
او به طور کلی عملکرد بدی نداشت. دو حضور در جام جهانی عملکرد خوبی است، اما در بازیهای جام ملتهای آسیا موفق نبود و دستارود خوبی نداشت. به نظرم الان زمان این است که مربیان ایران، مردم ایران و اصحاب رسانه احساسات را کنار بگذارند و منطقی بگویند دستاورد کیروش برای فوتبال ایران چه بود؟ اگر بحث نتیجهگرایی است آیا عدم صعود از گروه در جام جهانی و حذف شدن در جام ملتها دستارود خوبی است؟ و در بعد غیر از نتیجه گیری او چه میراثی برای فوتبال ایران بر جای گذاشت؟ پاسخ به این سؤالات بدون احساسات عملکرد کیروش در ایران را نشان میدهد.
*در مورد تیم امید و کرانچار چه نظری دارید؟
من همیشه در مورد تیمهای پایه گفتم که هیچ کشوری در آسیا به اندازه ایران استعداد ندارد و با قاطعیت اختلاف زیادی بین ایران با کشورهای دیگر هست، اما متأسفانه به خاطر عدم برنامهریزی مناسب خیلی از بازیکنان به صورت تصادفی و نه با سیستم و برنامهریزی در فوتبال ایران رشد میکنند. متأسفانه برنامهریزی در فوتبال ایران منسجم نیست و به جای استفاده از مربیان با دانش از مربیان جوان بیتجربه که آزمون و خطایی هم نداشتند در این رده استفاده میشود. معضل دیگر در ردههای پایه عدم همکاری باشگاهها با تیم امید است، به نحوی که بازیکنان خود را در اختیار تیم امید نمیگذارند. زمانی که من در تیم امید بودم، روز قبل از بازی با عربستان با ۸ نفر تمرین کردیم و چند بازیکن را شب قبل از بازی و روز بازی در اختیار ما گذاشتند. اگر در کشورهای دیگر این اتفاق بیفتد بازیکنان در تیمهای بزرگ و زیر نظر مربیان بزرگ و امکانات مناسب هستند، اما در ایران نه. در اینجا بازیکن یا باشگاه میگویند بازیکن مصدوم است در حالی که در کشوری مثل کرواسی بازیکن اگر ادعای مصدومیت بکند باید زیر نظر پزشک تیم ملی مصدومیت خود را ثابت کند.
*در مورد کرانچار نظر شما چیست؟
من با برانکو سالها دوست هستم و او را میشناسم و در موردش نظر میدهم، اما با کرانچار این رابطه را ندارم و فقط چند بار با هم گفتگو داشتهایم. من یک بازی از تیم امید را در این مدت دیدم که نمایش ناامیدکنندهای داشت ولی به نظرم با یک بازی نمیتوانیم اظهار نظر دقیقی بکنم.
*سؤال آخر اینکه شما تا حدود زیادی فارسی را به خوبی صحبت میکنید، اما برانکو نه. دلیلش چیست؟
من سالهاست در ایران هستم و عزمی برای یاد گرفتن زبان فارسی داشتم، اما برانکو در مقاطع مختلف در ایران نبوده و نیازی ندید فارسی را مثل من یاد بگیرد و عزم و ارادهای برای آن نداشته است. من برای ارتباطات بهتر در ایران بهتر دیدم فارسی را یاد بگیرم ضمن اینکه به انگلیسی، آلمانی و فرانسوی هم مسلط هستم.
نه از این بابت که برانکو سالهاست دوست من است بلکه از بعد فنی او مربیای که در ایران سومی جام جهانی، قهرمانی بازیهای آسیا، صعود به جام جهانی و حضور در جام جهانی را تجربه کرده و سالها در تیم ملی و پرسپولیس با خصوصیت مردم و فوتبال ایران آشناست. الان یک مربی خارجی حداقل شش، هفت ماه زمان میخواهد تا با فرهنگ و فوتبال ایران آشنا شود، اما برانکو این مسائل را ندارد و به نظرم بهترین انتخاب ممکن برای تیم ملی خواهد بود.
*تیم ملی با کیروش را چطور دیدید؟
او به طور کلی عملکرد بدی نداشت. دو حضور در جام جهانی عملکرد خوبی است، اما در بازیهای جام ملتهای آسیا موفق نبود و دستارود خوبی نداشت. به نظرم الان زمان این است که مربیان ایران، مردم ایران و اصحاب رسانه احساسات را کنار بگذارند و منطقی بگویند دستاورد کیروش برای فوتبال ایران چه بود؟ اگر بحث نتیجهگرایی است آیا عدم صعود از گروه در جام جهانی و حذف شدن در جام ملتها دستارود خوبی است؟ و در بعد غیر از نتیجه گیری او چه میراثی برای فوتبال ایران بر جای گذاشت؟ پاسخ به این سؤالات بدون احساسات عملکرد کیروش در ایران را نشان میدهد.
*در مورد تیم امید و کرانچار چه نظری دارید؟
من همیشه در مورد تیمهای پایه گفتم که هیچ کشوری در آسیا به اندازه ایران استعداد ندارد و با قاطعیت اختلاف زیادی بین ایران با کشورهای دیگر هست، اما متأسفانه به خاطر عدم برنامهریزی مناسب خیلی از بازیکنان به صورت تصادفی و نه با سیستم و برنامهریزی در فوتبال ایران رشد میکنند. متأسفانه برنامهریزی در فوتبال ایران منسجم نیست و به جای استفاده از مربیان با دانش از مربیان جوان بیتجربه که آزمون و خطایی هم نداشتند در این رده استفاده میشود. معضل دیگر در ردههای پایه عدم همکاری باشگاهها با تیم امید است، به نحوی که بازیکنان خود را در اختیار تیم امید نمیگذارند. زمانی که من در تیم امید بودم، روز قبل از بازی با عربستان با ۸ نفر تمرین کردیم و چند بازیکن را شب قبل از بازی و روز بازی در اختیار ما گذاشتند. اگر در کشورهای دیگر این اتفاق بیفتد بازیکنان در تیمهای بزرگ و زیر نظر مربیان بزرگ و امکانات مناسب هستند، اما در ایران نه. در اینجا بازیکن یا باشگاه میگویند بازیکن مصدوم است در حالی که در کشوری مثل کرواسی بازیکن اگر ادعای مصدومیت بکند باید زیر نظر پزشک تیم ملی مصدومیت خود را ثابت کند.
*در مورد کرانچار نظر شما چیست؟
من با برانکو سالها دوست هستم و او را میشناسم و در موردش نظر میدهم، اما با کرانچار این رابطه را ندارم و فقط چند بار با هم گفتگو داشتهایم. من یک بازی از تیم امید را در این مدت دیدم که نمایش ناامیدکنندهای داشت ولی به نظرم با یک بازی نمیتوانیم اظهار نظر دقیقی بکنم.
*سؤال آخر اینکه شما تا حدود زیادی فارسی را به خوبی صحبت میکنید، اما برانکو نه. دلیلش چیست؟
من سالهاست در ایران هستم و عزمی برای یاد گرفتن زبان فارسی داشتم، اما برانکو در مقاطع مختلف در ایران نبوده و نیازی ندید فارسی را مثل من یاد بگیرد و عزم و ارادهای برای آن نداشته است. من برای ارتباطات بهتر در ایران بهتر دیدم فارسی را یاد بگیرم ضمن اینکه به انگلیسی، آلمانی و فرانسوی هم مسلط هستم.
منبع: خبر ورزشی
لینک کپی شد
آهن ملل
ارسال نظر