فریادها بر سر مجلس، جنبه انتخاباتی دارد

حدود ۱۹۰ نفر از دوستان پای این طرح را امضا کردند، و در نهایت ۵۰ الی ۶۰ نفر با این طرح موافق بودند که آن‌ها باید پاسخگو بوده و اظهارنظر کنند. فردی که فریاد می‌زند و وای بر مجلس و لعنت به آن می‌گوید متاسفانه توجیه نیست که طرح دو فوریت زمانی که رای نمی‌آورد و فوریت آن رد می شود، به شکل عادی مجلس در نوبت بررسی در صحن مجلس قرار می گیرد، در واقع رد شدن فوریت به معنای از دستور کار مجلس خارج شدن نیست. به نظر می رسد برخی دوستان نسبت به مسائل و واژه ها در حوزه قانون گذاری توجیه نیستند و نتیجه آن اظهارنظرهایی مشابه آنچه اخیرا علیه مجلس گفتند، می شود.

 

شخصا از مخالفان این طرح هستم، حریت و استقلال رای را نباید از نماینده گرفت. درست است که برخی از شفافیت صحبت می کنند اما این سوال مطرح است که آیا در تمامی مسائل کشور شفافیت وجود دارد؟ بسیاری از دستگاه های کشور اگر بخواهند شفاف باشند قاعدتا امنیت کشور از بین می رود. این بحث ها جنبه انتخاباتی دارد. دوستانی که این موضوعات را مطرح می کنند، در ۲ و ۳ سال اخیر، شکست هایی را داشته اند و در حال حاضر خواستار جبران آن شکست ها هستند تا با وجهه ای دیگر وارد انتخابات اسفند شوند.

 

اگر قرار است شفافیت آرا به سرانجام برسد این طرح باید روال عادی را مانند همه طرح های دیگر طی کند تا به صحن برسد. این طرح، یک طرح  دو فوریتی بود که رای نیاورد و طراحان آن دیگر طرح یک فوریتی را هم مطرح نکردند. شاید طرح یک فوریتی رای می آورد.

 

من اعتقادی به این صحبت هایی که می شود درباره آن که اگر این طرح تصویب شود در تایید صلاحیت های بعدی مشکل ساز می شود هم ندارم. اعتقاد دارم  نماینده باید حریت داشته باشد. همانگونه که در قانون اساسی آمده است، آزادانه نسبت به مسائل کشور صحبت کند. من از بقیه نمایندگان شفاف تر هستم و درباره تمام موضوعات نظر خود را شفاف اعلام کرده‌ام. در ایام اخیر توئیتی نوشتم و در ان گفتم دوستی که این صحبت ها را علیه مجلس می کند، مصداق همان ضرب المثل «هر چه بگندد نمکش می زند، وای به روزی که بگنند نمک»، می شود. برخی ها که فیک یا واقعی بودند  یا حتی دستگاه منسجمی دارند؛ کلی به من فحش و ناسزا گفتند. 

 

ما باید شرایطی را برای نماینده و مجلس فراهم کنیم که آزادانه رای داده و اظهار نظر کند. اگر قرار بر شفاف سازی باشد بسیاری از افراد هم باید شفاف باشند. به هر دلیلی یک سری چهارچوب ها باید رعایت شود. 

 

در فضای که هر روز بیشتر به سمت انتخابات می رود عده ای که ۳ الی ۴ انتخابات را به مردم واگذار کردند از انتخاب مردم ناراحت هستند و فضا را به سمتی که خودشان دوست دارند می‌برند. یک فردی در سخنرانی قبل از نماز جمعه موضوعی را تحت عنوان (جامعه به سمت دو قطبی شدن نباید پیش برود) مطرح می کند. من معتقدم جامعه ای که در آن دم از دموکراسی می زنیم، حتما باید دو قطبی و چند قطبی شود که اظهارعقیده کنند. مردم با عقیده های مختلف ممکن است رای دهند و نمی شود گفت که همه مثل هم فکر کنند. 

 

زمانی که مردم سالاری دینی را مطرح می کنیم، باید بر پایه رای مردم باشد، قطعا مردم نمی توانند مثل همدیگر فکر کنند. بنابراین باید قطب های مختلف سیاسی وجود داشته و شرایطی فراهم شود که همه بر اساس قانون اساسی به عنوان فصل الخطاب قوانین کشور، کارشان را انجام دهند.

 

قانون اساسی حق اظهار نظر و رای به مردم داده است، ما برخلاف آن مسیر نمی توانیم حرکت کنیم. در این میان برخی که در دو انتخابات شکست خوردند، بداخلاقی سیاسی می کنند. خب شکست بخوریم، افراد دیگری که هستند همه در چهارچوب نظام هستند و کار را برعهده می گیرند. متاسفانه برخی دوستان بداخلاقی سیاسی می کنند و فضا را به سمت تنش می کشانند. ضرورت دارد با هوشیاری فضای سیاسی را مراقب کنیم که به سمت این تندروی ها نرود.