ترابی را دقیقا مـیخواهـید چـهكار؟
یكی از مهمترین هدفهای فصل نقلوانتقالات امسال، مهدی ترابی بود؛ بازیكن جوان سایپا كه سال گذشته ناگهان ستاره شد و سر از تركیب اصلی تیمملی درآورد.
۱۳:۲۱ - ۲۰ خرداد ۱۳۹۵
وانانیوز|
وانانیوز- یكی از مهمترین هدفهای فصل نقلوانتقالات امسال، مهدی ترابی بود؛ بازیكن
جوان سایپا كه سال گذشته ناگهان ستاره شد و سر از تركیب اصلی تیمملی
درآورد. طبیعتا باشگاههای زیادی خواهان عقد قرارداد با ترابی هستند، اما
مساله اینجاست كه او تا پایان لیگ هجدهم با سایپا قرارداد دارد و برای هر
نوع انتقالی باید از این باشگاه رضایتنامه بگیرد. این وسط سایپاییها هم هر
دو پایشان را در یك كفش كردهاند و میگویند تحت هیچ شرایطی رضایتنامه
ترابی را صادر نخواهند كرد و هیچ رقمی را هم بابت آزادسازی او نمیپذیرند.
البته آنها حق دارند در مورد بازیكن خودشان تصمیم بگیرند، اما نكته اینجاست
كه در تمام جهان باشگاههایی از جنس سایپا اتفاقا اقتصادشان را بر پایه
كشف، تربیت و فروش ستارههایی شبیه به مهدی ترابی استوار میكنند.
شاید لازم باشد مسئولان سایپا ابتدا تكلیف خودشان را با ماهیت باشگاهشان روشن كنند؛ اینكه قرار است چه كنند و كجای فوتبال ایران بایستند؟ آیا آنها خودشان را تیمی در قوارههای قهرمانی میدانند و برای فتح جام برنامهریزی میكنند؟ آیا سایپا تیمی از جنس پرسپولیس، استقلال، تراكتورسازی و سپاهان است كه هر سال اتوماتیكوار با هدف قهرمانی یا كسب سهمیه آسیایی وارد مسابقات شود؟ اینطور به نظر نمیرسد. آنها طی همه این سالها یك تیم متوسط و كمحاشیه بودهاند كه در دوران جدید فوتبال ایران، تنها یكبار در لیگ ششم به مقام قهرمانی دست پیدا كردند. بهطور كلی هدفگذاریهای پیشفرض سایپا طوری نیست كه از هفته اول برای قهرمانی بجنگد و خودش را برای موفقیتهای بزرگ آماده كند. البته این موضوع هیچ اشكالی ندارد؛ چه اینكه در سراسر جهان تیمهای متوسط زیادی با همین كیفیت در مسابقات باشگاهی شركت میكنند و هر فصل را با حضور در كمركش جدول به پایان میرسانند. چنین تیمهایی اما وقتی محل ظهور یك استعداد بزرگ میشوند، او را به زنجیر نمیكشند؛ بلكه برعكس سعی میكنند با بهترین منافع مالی این بازیكن را واگذار كنند و تا مدتها از محل این انتقال بهره ببرند. اگر قرار باشد منطبق با اصول فوتبال حرفهای جلو برویم، باشگاه سایپا امروز باید پیشنهادهای مختلف برای خرید ترابی را بررسی كند و بهترین مورد را بپذیرد؛ درست مثل كاری كه سایر تیمهای متوسط در جهان فوتبال انجامش میدهند. بعد از فروش ترابی، سایپا میتواند سراغ كشف و تربیت ترابیهای دیگری برود و خودش را در سطح یك باشگاه ستارهساز تثبیت كند، اما مسئولان این باشگاه راه را اشتباه میروند و خیلی هم به این موضوع افتخار میكنند! فكرش را بكنید اگر شالكه یا اورتون جلوی انتقال مانوئل نویر یا وین رونی را میگرفتند و میگفتند با هیچ پولی رضایتنامه آنها را صادر نمیكنند، مردم اروپا چقدر از این تصمیم متعجب میشدند. البته بدونشك یكی از مهمترین دلایل سر زدن این رفتار از سوی سایپاییها این است كه این باشگاه صنعتی اقتصاد مشخص و كاملا وابستهای دارد، بنابراین كسب درآمد از محل فروش یك بازیكن نمیتواند آنها را وسوسه كند. در این شرایط معلوم است كه دوستان میگویند حتی با 10میلیارد هم رضایتنامه ترابی را نخواهیم داد!

شاید لازم باشد مسئولان سایپا ابتدا تكلیف خودشان را با ماهیت باشگاهشان روشن كنند؛ اینكه قرار است چه كنند و كجای فوتبال ایران بایستند؟ آیا آنها خودشان را تیمی در قوارههای قهرمانی میدانند و برای فتح جام برنامهریزی میكنند؟ آیا سایپا تیمی از جنس پرسپولیس، استقلال، تراكتورسازی و سپاهان است كه هر سال اتوماتیكوار با هدف قهرمانی یا كسب سهمیه آسیایی وارد مسابقات شود؟ اینطور به نظر نمیرسد. آنها طی همه این سالها یك تیم متوسط و كمحاشیه بودهاند كه در دوران جدید فوتبال ایران، تنها یكبار در لیگ ششم به مقام قهرمانی دست پیدا كردند. بهطور كلی هدفگذاریهای پیشفرض سایپا طوری نیست كه از هفته اول برای قهرمانی بجنگد و خودش را برای موفقیتهای بزرگ آماده كند. البته این موضوع هیچ اشكالی ندارد؛ چه اینكه در سراسر جهان تیمهای متوسط زیادی با همین كیفیت در مسابقات باشگاهی شركت میكنند و هر فصل را با حضور در كمركش جدول به پایان میرسانند. چنین تیمهایی اما وقتی محل ظهور یك استعداد بزرگ میشوند، او را به زنجیر نمیكشند؛ بلكه برعكس سعی میكنند با بهترین منافع مالی این بازیكن را واگذار كنند و تا مدتها از محل این انتقال بهره ببرند. اگر قرار باشد منطبق با اصول فوتبال حرفهای جلو برویم، باشگاه سایپا امروز باید پیشنهادهای مختلف برای خرید ترابی را بررسی كند و بهترین مورد را بپذیرد؛ درست مثل كاری كه سایر تیمهای متوسط در جهان فوتبال انجامش میدهند. بعد از فروش ترابی، سایپا میتواند سراغ كشف و تربیت ترابیهای دیگری برود و خودش را در سطح یك باشگاه ستارهساز تثبیت كند، اما مسئولان این باشگاه راه را اشتباه میروند و خیلی هم به این موضوع افتخار میكنند! فكرش را بكنید اگر شالكه یا اورتون جلوی انتقال مانوئل نویر یا وین رونی را میگرفتند و میگفتند با هیچ پولی رضایتنامه آنها را صادر نمیكنند، مردم اروپا چقدر از این تصمیم متعجب میشدند. البته بدونشك یكی از مهمترین دلایل سر زدن این رفتار از سوی سایپاییها این است كه این باشگاه صنعتی اقتصاد مشخص و كاملا وابستهای دارد، بنابراین كسب درآمد از محل فروش یك بازیكن نمیتواند آنها را وسوسه كند. در این شرایط معلوم است كه دوستان میگویند حتی با 10میلیارد هم رضایتنامه ترابی را نخواهیم داد!
منبع: روزنامه ایران
لینک کپی شد
آهن ملل
ارسال نظر