ناکامی حسن‌زاده در رویارویی با یحیی
حسن‌زاده - ذوب‌آهن یکی از آن تقابل‌هایی بود که پیش‌بینی می‌کردیم مهم‌ترین اتفاق بازی فولادشهر را رقم بزند.
۰۲:۳۲ - ۱۲ مرداد ۱۳۹۵
وانانیوز| 
حسن‌زاده - ذوب‌آهن یکی از آن تقابل‌هایی بود که پیش‌بینی می‌کردیم
مهم‌ترین اتفاق بازی فولادشهر را رقم بزند. حسن‌زاده اما هر چه زد، به در
بسته خورد تا هم خودش دست خالی اصفهان را ترک کند و هم پیش‌بینی‌های ما غلط
از آب دربیاید.
در بازی یکشنبه شب فولادشهر مسعود حسن‌زاده کوه انگیزه بود اما به همان اندازه بی‌اثر.
درباره این بازیکن یک پیش‌بینی اشتباه دیگر هم داشتیم که البته برداشت‌مان از صحبت‌های سرمربی سایپا در کنفرانس پیش از بازی بود که می‌گفت: «حسن‌زاده در حال حاضر آمادگی صددرصدی و هماهنگی لازم با دیگر بازیکنان را پیدا نکرده است.»
از صحبت‌های فرکی اینطور برمی‌آمد که مسعود حسن‌زاده را به دلیل دیر اضافه شدنش به تمرین‌های سایپا هنوز یک بازیکن نود دقیقه‌ای نمی‌داند و احتمالاً مثل بازی با پرسپولیس او را به‌عنوان بازیکن جایگزین به زمین خواهد فرستاد.
برخلاف تصورمان اما سرمربی سایپا حسن‌زاده را از همان ابتدا در ترکیب تیمش قرار داد تا با وجود نرسیدن این مهاجم 25 ساله به مرز آمادگی، از انگیزه‌های خاص او برای گلزنی مقابل تیم سابقش به نفع نارنجی‌پوشان تهرانی استفاده کند. انگیزه‌های مسعود حسن‌زاده اما برای گلزنی‌‌اش کافی نبود و او را در نقش یک بازیکن بی‌اثر دیدیم.
تقابل حسن‌زاده- ذوب‌آهن یا بهتر بگوییم، حسن‌زاده- یحیی را شاید درست‌تر این باشد که از قدم اول مرور کنیم؛ از لحظه‌ای که بازیکنان و مربیان دو تیم به زمین آمدند و مسعود حسن‌زاده که پیش‌تر با دلخوری از بی‌اعتمادی یحیی گل‌محمدی به خودش گفته بود، بی‌آنکه حتی به نیمکت ذوب‌آهن نگاهی بیندازد، وارد زمین شد و بعد هم برای توجیه این بی‌محلی، گفت: «من قبل از اینکه بازی شروع شود با آقای گل‌محمدی و بازیکنان ذوب‌آهن در رختکن خوش و بش کردم و دیگر نیازی نبود سمت نیمکت‌شان بروم.»
اتفاق مهم‌تر اما قرار بود در زمین رخ بدهد و ما همچنان منتظر بودیم. انتظاری بی‌حاصل که تا سوت پایان بازی کش آمد. در تمام آن دقایق فقط یک بار از هیجان نیم‌خیز شدیم؛ در اوایل نیمه دوم که در یک ضدحمله برق‌آسا با رشید مظاهری تک به تک شد اما دروازه‌بان ذوب‌آهن با یک واکنش به موقع او را ناکام گذاشت.
حسن‌زاده که برای نخستین بار در ترکیب اصلی سایپا قرار گرفته بود، برای گلزنی خیلی تلاش کرد اما مدافعان ذوب‌آهن چنین اجازه‌ای به او ندادند و فرکی هم وقتی دید انگیزه‌های او برای پیروزی تیمش کافی نیست، حسن‌زاده را در دقیقه 78 بازی بیرون کشید و به جای او علی زینالی را به زمین فرستاد. اتفاقی که مسعود حسن‌زاده درباره‌اش می‌گوید: «طبیعی است که دوست داشتم بیشتر بازی کنم و حتی گل بزنم. به نظر خودم بد هم بازی نکردم اما خب بدشانسی آوردم.»
در ادامه، مهاجم این روزهای سایپا از بازگشت به فولادشهر می‌گوید و رویارویی با تیمی که ادعا کرده به زور پیراهنش را از تن او درآوردند: «در دو سال اخیر خاطرات خوبی با ذوب‌آهن داشتم و با این تیم قهرمان جام حذفی شدم اما به هر حال شرایطی به وجود آمد که نتوانستم در اصفهان به اهدافم برسم.
در واقع از لحاظ فنی تصمیم به جدایی گرفتم و خیلی راحت هم جدا شدم چون تفکرات من و کادر فنی به هم نمی‌خورد. البته خودم خیلی دوست داشتم در ذوب‌آهن بمانم.
هر چه باشد دو سال در این تیم زحمت کشیدم و با بازیکنانش خو گرفته بودم. هر چند در همین دو سال هم به لطف مدیریت باشگاه بود که ماندم و مبارزه کردم اما متاسفانه آقای گل‌محمدی از لحاظ فنی قبولم نداشت و مجبور شدم از ذوب‌آهن بروم.»
حسن‌زاده - ذوب‌آهن یکی از آن تقابل‌هایی بود که پیش‌بینی می‌کردیم
مهم‌ترین اتفاق بازی فولادشهر را رقم بزند. حسن‌زاده اما هر چه زد، به در
بسته خورد تا هم خودش دست خالی اصفهان را ترک کند و هم پیش‌بینی‌های ما غلط
از آب دربیاید.در بازی یکشنبه شب فولادشهر مسعود حسن‌زاده کوه انگیزه بود اما به همان اندازه بی‌اثر.
درباره این بازیکن یک پیش‌بینی اشتباه دیگر هم داشتیم که البته برداشت‌مان از صحبت‌های سرمربی سایپا در کنفرانس پیش از بازی بود که می‌گفت: «حسن‌زاده در حال حاضر آمادگی صددرصدی و هماهنگی لازم با دیگر بازیکنان را پیدا نکرده است.»
از صحبت‌های فرکی اینطور برمی‌آمد که مسعود حسن‌زاده را به دلیل دیر اضافه شدنش به تمرین‌های سایپا هنوز یک بازیکن نود دقیقه‌ای نمی‌داند و احتمالاً مثل بازی با پرسپولیس او را به‌عنوان بازیکن جایگزین به زمین خواهد فرستاد.
برخلاف تصورمان اما سرمربی سایپا حسن‌زاده را از همان ابتدا در ترکیب تیمش قرار داد تا با وجود نرسیدن این مهاجم 25 ساله به مرز آمادگی، از انگیزه‌های خاص او برای گلزنی مقابل تیم سابقش به نفع نارنجی‌پوشان تهرانی استفاده کند. انگیزه‌های مسعود حسن‌زاده اما برای گلزنی‌‌اش کافی نبود و او را در نقش یک بازیکن بی‌اثر دیدیم.
تقابل حسن‌زاده- ذوب‌آهن یا بهتر بگوییم، حسن‌زاده- یحیی را شاید درست‌تر این باشد که از قدم اول مرور کنیم؛ از لحظه‌ای که بازیکنان و مربیان دو تیم به زمین آمدند و مسعود حسن‌زاده که پیش‌تر با دلخوری از بی‌اعتمادی یحیی گل‌محمدی به خودش گفته بود، بی‌آنکه حتی به نیمکت ذوب‌آهن نگاهی بیندازد، وارد زمین شد و بعد هم برای توجیه این بی‌محلی، گفت: «من قبل از اینکه بازی شروع شود با آقای گل‌محمدی و بازیکنان ذوب‌آهن در رختکن خوش و بش کردم و دیگر نیازی نبود سمت نیمکت‌شان بروم.»
اتفاق مهم‌تر اما قرار بود در زمین رخ بدهد و ما همچنان منتظر بودیم. انتظاری بی‌حاصل که تا سوت پایان بازی کش آمد. در تمام آن دقایق فقط یک بار از هیجان نیم‌خیز شدیم؛ در اوایل نیمه دوم که در یک ضدحمله برق‌آسا با رشید مظاهری تک به تک شد اما دروازه‌بان ذوب‌آهن با یک واکنش به موقع او را ناکام گذاشت.
حسن‌زاده که برای نخستین بار در ترکیب اصلی سایپا قرار گرفته بود، برای گلزنی خیلی تلاش کرد اما مدافعان ذوب‌آهن چنین اجازه‌ای به او ندادند و فرکی هم وقتی دید انگیزه‌های او برای پیروزی تیمش کافی نیست، حسن‌زاده را در دقیقه 78 بازی بیرون کشید و به جای او علی زینالی را به زمین فرستاد. اتفاقی که مسعود حسن‌زاده درباره‌اش می‌گوید: «طبیعی است که دوست داشتم بیشتر بازی کنم و حتی گل بزنم. به نظر خودم بد هم بازی نکردم اما خب بدشانسی آوردم.»
در ادامه، مهاجم این روزهای سایپا از بازگشت به فولادشهر می‌گوید و رویارویی با تیمی که ادعا کرده به زور پیراهنش را از تن او درآوردند: «در دو سال اخیر خاطرات خوبی با ذوب‌آهن داشتم و با این تیم قهرمان جام حذفی شدم اما به هر حال شرایطی به وجود آمد که نتوانستم در اصفهان به اهدافم برسم.
در واقع از لحاظ فنی تصمیم به جدایی گرفتم و خیلی راحت هم جدا شدم چون تفکرات من و کادر فنی به هم نمی‌خورد. البته خودم خیلی دوست داشتم در ذوب‌آهن بمانم.
هر چه باشد دو سال در این تیم زحمت کشیدم و با بازیکنانش خو گرفته بودم. هر چند در همین دو سال هم به لطف مدیریت باشگاه بود که ماندم و مبارزه کردم اما متاسفانه آقای گل‌محمدی از لحاظ فنی قبولم نداشت و مجبور شدم از ذوب‌آهن بروم.»
منبع: ایسنا
لینک کپی شد
آهن ملل
ارسال نظر
جدیدترین اخبار
دیگران چه می‌خوانند؟
برچسب های منتخب
پربحث
