پرونده ویژه
عذرخواهي پولادگر از ملت ايران بخاطر بداخلاقي
رئیس فدراسیون تکواندو گفت: بعد از باخت خدابخشی در شرایط روحی خوبی نبودم که آن مصاحبه انجام شد. در بازگشت به تهران نیز همین حرفها را زدم اما هیچ وقت نگفتم اگر زمان به عقب بازگردد همین حرفها را تکرار خواهم کرد.
۱۲:۵۰ - ۰۶ شهريور ۱۳۹۵
وانانیوز| عملکرد ضعیف تیم ملی مردان تکواندو ایران و حواشی صحبتهای پولادگر در
خصوص رضا مهماندوست از مهمترین حاشیههای این روزهای ورزش ایران بوده است.
بعد از بازگشت تیم ملی تکواندو با محمد پولادگر در خصوص تمام اتفاقات
المپیک به گفتگو نشستیم که در ادامه متن گفتگوی رئیس فدراسیون تکواندو را
میخوانید.
پیش از شروع مسابقات المپیک، تکواندو از تیمهای پرامید ما بود و هیچ کس پیشبینی این نتایج را نداشت.
نتایج ریو برای خود ما هم ناباورانه و غیرمنتظره بود و اصلا راضی نیستیم.
چقدر توقعات بالای جامعه ورزش و مردم فشار روی تیم ایجاد کرده بود و آیا این مسئله در عدم نتیجهگیری ما دخیل بود؟
من هم این مسئله را قبول دارم. با وجود اینکه قبل از المپیک هیچ کجا از من نشنیده بودید که بچهها مدال میگیرند و همیشه گفته بودم پیشبینی نمیکنم. من همیشه گفتم بچهها تلاش خود را میکنند تا به عنوان یک نماینده و قهرمان از ایران به وظیفه خود عملی کنند.این صحبتهای من به این خاطر بود تا بار روانی بچهها کم شود اما متاسفانه علیرغم اینکه میخواستیم این اتفاق بیفتند اما توقع و بار روانی زیادی روی بچهها ایجاد شده بود. این مسئله نیز یک روالی بود که به این سمت هدایت شد. بچهها زیر بار این توقع کسب مدال طلا و حتی نه کمتر از طلا قرار گرفتند و متاسفانه نتوانستد به نتیجه برسند.فرق بین ورزشکاری که با ترس از باخت به زمین میرود با ورزشکاری که برای برد به زمین میرود خیلی زیاد است. ورزشکاری که با ترس از باخت به زمین میرود بسیار شکننده است و شرایط روحی مناسبی ندارد و بچههای ما اینگونه به زمین رفتند و نتوانستند در قواره خود ظاهر شوند.
اما در طرف مقابل کیمیا علیزاده با سن و سال کمتر توانست تاریخسازی کند . چرا این فشار و این توقعات روی عملکرد او تاثیر منفی نگذاشت؟
من فکر میکنم این فشاری که به این شدت روی تیم پسران ما بود، روی تکواندوکار دختر ما نبود. همین سن و سالم کم علیزاده و جوانی نیز برای او حسنی بود، چرا که قهرمانان جوان کمتر گرایش به هیاهوی دنیا دارند و جسورتر هستند.خدا را شکر همه این شرایط جمع شود و کیمیا علیزاده که یک ورزشکار استثنایی و فوقالعاده است به مدال المپیک دست یافت. علیزاده در میدانهای دیگر نیز کارهای بزرگ کرده بود و فقط این کار او معطوف به المپیک نبود. علیزاده پیش از این نیز اولین مدال المپیک دانشجویان را با کسب خوشرنگترین مدال در نانجینگ چین کسب کرده بود.علیزاده اولین مدال جهانی بزرگسالان را نیز در روسیه کسب و یک کار بزرگ را انجام داده بود که انعکاس بینالمللی کارهای او از انعکاس داخلی بیشتر بود.
پرونده المپیک برای ما بسته شد. برنامه فدراسیون بعد از این شکست چگونه خواهد بود و چه واکنشی به این نتایج خواهد داشت؟
تشکیل یک کارگروه تخصصی با حضور کارشناسانی که اطلاعات روز دارند و این روزها درگیر تکواندو هستند اولین کار ما خواهد بود. خود کادرفنی و کمیته فنی نیز در این کارگروه خواهند بود و قطعا نقاط ضعف و قوت خود را جمعبندی خواهیم کرد. ما برای ادامه مسیر باید تصمیمات جدیتر و جدیدی بگیریم.
با توجه به نتایج ضعیف تیم ملی احتمال تغیر و تحولات در کادرفنی نیز وجود خواهد داشت؟
قطعا، به هر حال همه این تصمیمات بر مبنا و اساس یک تحلیل درست، منطقی و همه جانبه خواهد بود و اگر مبنای کار بر این اساس نباشد احتمال دارد باز هم یک تصمیم غلط گرفته شود.
نظر شما به عنوان رئیس فدراسیون تکواندو و خارج از کارگروهی که قصد تشکیل آن را دارید در خصوص عملکرد کادرفنی تیم ملی مردان چیست؟ آیا قبول دارید کادرفنی ما نتوانست بچهها را از شوک روحی خارج کند؟
این هم یکی از نکاتی است که باید روی آن صحبت کنیم. من هم فکر میکنم روی برخی از موارد باید کادرفنی علاج واقعه قبل از وقوع میکرد و قبل المپیک ما متوجه این شرایط میشدیم که نشدیم. این ایراد به کادرفنی و خودم من وارد است. ما یکی از بهترین اردوها را برای این بچهها مهیا کردیم و چیزی نبود که کادرفنی بخواهد و ما انجام ندهیم. واقعا نباید این اتفاق میافتد و باید شرایط روحی بچهها قبل از المپیک تغییر پیدا میکردید.
اظهارات شما بعد از شکست مهدی خدابخشی مقابل میلاد بیگی با واکنشهای بسیاری مواجه شد . نکته جالب اینکه شما بعد از بازگشت به تهران اعلام کردید این صحبتها را در شرایط روحی خاصی انجام داده بود اما اگر بازهم زمان به عقب برگردد همین حرفها را خواهید زد.
شکست خدابخشی مقابل میلاد بیگی اتفاق سنگینی برای من بود. آن روز یکی از سختترین روزهای کاری من در عرصه تکواندو بود که هیچ وقت آن را فراموش نمیکنم. اینکه یک هموطن ما مقابل هموطن دیگر در یک میدان بزرگ بایستد و اینگونه فریاد شادی سر بدهد. این مسئله اگر مقداری کنترل شده بود و ما این هیجان را از طرف مقابل نمیدیدیم، قطعا اینقدر احساساتمان جریحه دار نمیشد. من بعد از باخت در شرایط روحی خوبی نبودم که آن مصاحبه انجام شد.در بازگشت به تهران نیزهمین حرفها را زدم اما هیچ وقت نگفتم اگر زمان به عقب بازگردد همین حرفها را تکرار خواهم کرد. من حتی گفتم برای اینکه ببینید من درست صحبت کردم یا غلط باید در شرایط من قرار بگیرید. اینکه میگویند همدیگر را قضاوت نکنیم به این دلیل است که در شرایط هم نیستیم و اگر در شرایط هم قرار گرفتیم باید ببینیم چگونه عکسالعمل نشان خواهیم داد. متاسفانه یکی از خبرگزاریها که رفتار و مواضعش برای ما یک مشکل چند ساله است در بازگشت به تهران نیز بدون اینکه من خبرنگارش را دیده باشم صحبتهای من را به گونه که خود دوست داشت منعکس کرده است.
شما سالیان سال است در ورزش ایران هستید. حالا که المپیک با همه هیاهوی آن به پایان رسیده است فکر میکنید عملکرد و رفتار رضا مهماندوست در المپیک غیر حرفهای بود که به آن واکنش نشان دادید یا معتقد هستید در شرایط خاص آن اظهار نظر احساسی را انجام دادید؟
من باز هم میگویم که باید خود را در شرایط آن روز من قرار بدهید. من از درون سوخته یک مدیری که دو نیروی تربیت شده خودش را در مقابل کشورش میدید، صحبت کردم.
"چو نیک نگه کرد و پر خویش بر او دید گفتا زکه نالیم که از ماست که برماست"
من این وضعیت را دیدم و تیری به بالم خورد که دیدم پر خودم در آن است. این تیر پرتکواندو ایران بود و اینکه ما با سرمایههای ملی برای کشور دیگر افتخارآفرینی کنیم، فکر نمیکنم در کشور ما بشود آن را پذیرفت و من واقعا بابت این موضوع متاسفم. بحث حرفهای سرجای خودش است و علایق و وابستگیهای ملی نیز سرجای خودش است و نمیشود آنها را با هم دریک کفه ترازو قرار دارد و باید یکی از اینها به هم بچربد.
خبری روز گذشته منتشر شد که فدراسیون آذربایجان به دلیل مصاحبه شما و برهم زدن تمرکز مهماندوست و بیگی قصد شکایت از شما را دارد. این مسئله چقدر صحت دارد؟
چیزی که متاسفانه ما را همیشه رنج داده همین موضعات بوده است. برخی رسانههای ما متاسفانه شدهاند صدای بیگانه. البته من این موضع را نشنیدم و از شما میشنوم.
با مدال طلای کیمیا علیزاده، چقدر میتوان امیدوار بود تکواندو بانوان ما پیشرفت بیشتری داشته باشد و ما کیمیاهای دیگری داشته باشیم؟
و صحبت پایانی؟
این روزها، روزهای سختی است و خود خانواده تکواندو بیش از دیگران شروع به تخریب ما کردهاند. اینها کسانی هستند که درپیروزی و موفقیتها هیچ پیامی تبریک و شادی از آنها نمیبینید اما در شکستها بدترین حملات را انجام میدهند. در حال حاضر نیز اینها در رابطه با علیزاده همین رفتار را در پیش گرفتهاند. از خانواده تکواندو استدعا میکنم هوشیار باشند و خدایی نکرده چیزی که خودمان ساختیم را با دست خودمان نابود نکنیم. از مردم نیز باز هم بابت برخی بداخلاقیها صورت گرفته عذرخواهی میکنم.
پیش از شروع مسابقات المپیک، تکواندو از تیمهای پرامید ما بود و هیچ کس پیشبینی این نتایج را نداشت.
نتایج ریو برای خود ما هم ناباورانه و غیرمنتظره بود و اصلا راضی نیستیم.
چقدر توقعات بالای جامعه ورزش و مردم فشار روی تیم ایجاد کرده بود و آیا این مسئله در عدم نتیجهگیری ما دخیل بود؟
من هم این مسئله را قبول دارم. با وجود اینکه قبل از المپیک هیچ کجا از من نشنیده بودید که بچهها مدال میگیرند و همیشه گفته بودم پیشبینی نمیکنم. من همیشه گفتم بچهها تلاش خود را میکنند تا به عنوان یک نماینده و قهرمان از ایران به وظیفه خود عملی کنند.این صحبتهای من به این خاطر بود تا بار روانی بچهها کم شود اما متاسفانه علیرغم اینکه میخواستیم این اتفاق بیفتند اما توقع و بار روانی زیادی روی بچهها ایجاد شده بود. این مسئله نیز یک روالی بود که به این سمت هدایت شد. بچهها زیر بار این توقع کسب مدال طلا و حتی نه کمتر از طلا قرار گرفتند و متاسفانه نتوانستد به نتیجه برسند.فرق بین ورزشکاری که با ترس از باخت به زمین میرود با ورزشکاری که برای برد به زمین میرود خیلی زیاد است. ورزشکاری که با ترس از باخت به زمین میرود بسیار شکننده است و شرایط روحی مناسبی ندارد و بچههای ما اینگونه به زمین رفتند و نتوانستند در قواره خود ظاهر شوند.
اما در طرف مقابل کیمیا علیزاده با سن و سال کمتر توانست تاریخسازی کند . چرا این فشار و این توقعات روی عملکرد او تاثیر منفی نگذاشت؟
من فکر میکنم این فشاری که به این شدت روی تیم پسران ما بود، روی تکواندوکار دختر ما نبود. همین سن و سالم کم علیزاده و جوانی نیز برای او حسنی بود، چرا که قهرمانان جوان کمتر گرایش به هیاهوی دنیا دارند و جسورتر هستند.خدا را شکر همه این شرایط جمع شود و کیمیا علیزاده که یک ورزشکار استثنایی و فوقالعاده است به مدال المپیک دست یافت. علیزاده در میدانهای دیگر نیز کارهای بزرگ کرده بود و فقط این کار او معطوف به المپیک نبود. علیزاده پیش از این نیز اولین مدال المپیک دانشجویان را با کسب خوشرنگترین مدال در نانجینگ چین کسب کرده بود.علیزاده اولین مدال جهانی بزرگسالان را نیز در روسیه کسب و یک کار بزرگ را انجام داده بود که انعکاس بینالمللی کارهای او از انعکاس داخلی بیشتر بود.
پرونده المپیک برای ما بسته شد. برنامه فدراسیون بعد از این شکست چگونه خواهد بود و چه واکنشی به این نتایج خواهد داشت؟
تشکیل یک کارگروه تخصصی با حضور کارشناسانی که اطلاعات روز دارند و این روزها درگیر تکواندو هستند اولین کار ما خواهد بود. خود کادرفنی و کمیته فنی نیز در این کارگروه خواهند بود و قطعا نقاط ضعف و قوت خود را جمعبندی خواهیم کرد. ما برای ادامه مسیر باید تصمیمات جدیتر و جدیدی بگیریم.
با توجه به نتایج ضعیف تیم ملی احتمال تغیر و تحولات در کادرفنی نیز وجود خواهد داشت؟
قطعا، به هر حال همه این تصمیمات بر مبنا و اساس یک تحلیل درست، منطقی و همه جانبه خواهد بود و اگر مبنای کار بر این اساس نباشد احتمال دارد باز هم یک تصمیم غلط گرفته شود.
نظر شما به عنوان رئیس فدراسیون تکواندو و خارج از کارگروهی که قصد تشکیل آن را دارید در خصوص عملکرد کادرفنی تیم ملی مردان چیست؟ آیا قبول دارید کادرفنی ما نتوانست بچهها را از شوک روحی خارج کند؟
این هم یکی از نکاتی است که باید روی آن صحبت کنیم. من هم فکر میکنم روی برخی از موارد باید کادرفنی علاج واقعه قبل از وقوع میکرد و قبل المپیک ما متوجه این شرایط میشدیم که نشدیم. این ایراد به کادرفنی و خودم من وارد است. ما یکی از بهترین اردوها را برای این بچهها مهیا کردیم و چیزی نبود که کادرفنی بخواهد و ما انجام ندهیم. واقعا نباید این اتفاق میافتد و باید شرایط روحی بچهها قبل از المپیک تغییر پیدا میکردید.
اظهارات شما بعد از شکست مهدی خدابخشی مقابل میلاد بیگی با واکنشهای بسیاری مواجه شد . نکته جالب اینکه شما بعد از بازگشت به تهران اعلام کردید این صحبتها را در شرایط روحی خاصی انجام داده بود اما اگر بازهم زمان به عقب برگردد همین حرفها را خواهید زد.
شکست خدابخشی مقابل میلاد بیگی اتفاق سنگینی برای من بود. آن روز یکی از سختترین روزهای کاری من در عرصه تکواندو بود که هیچ وقت آن را فراموش نمیکنم. اینکه یک هموطن ما مقابل هموطن دیگر در یک میدان بزرگ بایستد و اینگونه فریاد شادی سر بدهد. این مسئله اگر مقداری کنترل شده بود و ما این هیجان را از طرف مقابل نمیدیدیم، قطعا اینقدر احساساتمان جریحه دار نمیشد. من بعد از باخت در شرایط روحی خوبی نبودم که آن مصاحبه انجام شد.در بازگشت به تهران نیزهمین حرفها را زدم اما هیچ وقت نگفتم اگر زمان به عقب بازگردد همین حرفها را تکرار خواهم کرد. من حتی گفتم برای اینکه ببینید من درست صحبت کردم یا غلط باید در شرایط من قرار بگیرید. اینکه میگویند همدیگر را قضاوت نکنیم به این دلیل است که در شرایط هم نیستیم و اگر در شرایط هم قرار گرفتیم باید ببینیم چگونه عکسالعمل نشان خواهیم داد. متاسفانه یکی از خبرگزاریها که رفتار و مواضعش برای ما یک مشکل چند ساله است در بازگشت به تهران نیز بدون اینکه من خبرنگارش را دیده باشم صحبتهای من را به گونه که خود دوست داشت منعکس کرده است.
شما سالیان سال است در ورزش ایران هستید. حالا که المپیک با همه هیاهوی آن به پایان رسیده است فکر میکنید عملکرد و رفتار رضا مهماندوست در المپیک غیر حرفهای بود که به آن واکنش نشان دادید یا معتقد هستید در شرایط خاص آن اظهار نظر احساسی را انجام دادید؟
من باز هم میگویم که باید خود را در شرایط آن روز من قرار بدهید. من از درون سوخته یک مدیری که دو نیروی تربیت شده خودش را در مقابل کشورش میدید، صحبت کردم.
"چو نیک نگه کرد و پر خویش بر او دید گفتا زکه نالیم که از ماست که برماست"
من این وضعیت را دیدم و تیری به بالم خورد که دیدم پر خودم در آن است. این تیر پرتکواندو ایران بود و اینکه ما با سرمایههای ملی برای کشور دیگر افتخارآفرینی کنیم، فکر نمیکنم در کشور ما بشود آن را پذیرفت و من واقعا بابت این موضوع متاسفم. بحث حرفهای سرجای خودش است و علایق و وابستگیهای ملی نیز سرجای خودش است و نمیشود آنها را با هم دریک کفه ترازو قرار دارد و باید یکی از اینها به هم بچربد.
خبری روز گذشته منتشر شد که فدراسیون آذربایجان به دلیل مصاحبه شما و برهم زدن تمرکز مهماندوست و بیگی قصد شکایت از شما را دارد. این مسئله چقدر صحت دارد؟
چیزی که متاسفانه ما را همیشه رنج داده همین موضعات بوده است. برخی رسانههای ما متاسفانه شدهاند صدای بیگانه. البته من این موضع را نشنیدم و از شما میشنوم.
با مدال طلای کیمیا علیزاده، چقدر میتوان امیدوار بود تکواندو بانوان ما پیشرفت بیشتری داشته باشد و ما کیمیاهای دیگری داشته باشیم؟
نسل
طلایی تکواندو دختر ما در راه هستند . دخترانی که از ابتدایی که فعالیت
خود را شروع کردند با موفقیتهای چشمگیر همراه بودند. اینها نسلی هستند که
به اعتماد به نفس و خودباوری که در شکستهای بانوان ما نقیصه بود،
رسیدهاند و آن را برطرف کردند. انگیزه و توانمندی این دختران متفاوت است و
نسلی هستند که با اقتدار عنوان قهرمانی جهان را در رده نونهالان کسب
کردند. اینها نسلی هستند که شما شاهد ظهور و افتخارآفرینیشان در
رویدادهای آتی خواهید بود و با مدال المپیکی کیمیا علیزاده با افزایش
انگیزه آنها نیز همراه بوده است.
و صحبت پایانی؟
این روزها، روزهای سختی است و خود خانواده تکواندو بیش از دیگران شروع به تخریب ما کردهاند. اینها کسانی هستند که درپیروزی و موفقیتها هیچ پیامی تبریک و شادی از آنها نمیبینید اما در شکستها بدترین حملات را انجام میدهند. در حال حاضر نیز اینها در رابطه با علیزاده همین رفتار را در پیش گرفتهاند. از خانواده تکواندو استدعا میکنم هوشیار باشند و خدایی نکرده چیزی که خودمان ساختیم را با دست خودمان نابود نکنیم. از مردم نیز باز هم بابت برخی بداخلاقیها صورت گرفته عذرخواهی میکنم.
منبع: تجارت نیوز
لینک کپی شد
آهن ملل
ارسال نظر