رحیمی: غریبانه وارد ایران شدیم
اهل شیراز است و از بین تمام رشتههای ورزشی ترجیح داد در هندبال فعالیت کند. همراه با تیم نفتوگاز گچساران و سپاهان توانسته قهرمانی لیگ برتر در سالهای 96 و 97 را به دست آورد. همچنین همراه با نفتوگاز گچساران در آخرین دوره رقابتهای جام باشگاههای جهان عنوان هفتم را کسب کرد.
او که سابقه حضور در تیمهای پتروشیمی کازرون، ثامن الحجج مشهد، منیزیم فردوس و مس کرمان را دارد، متولد 1370 است و توانسته به یکی از دروازهبانهای تیم ملی بدل شود. علی رحیمی کازرونی از جمله ملیپوشانی است که در رقابتهای قهرمانی آسیا هم در ترکیب ایران قرار گرفت و توانست زیر نظر مانوئل مونتایا فرناندز جواز حضور در پیکارهای قهرمانی جهان را به دست بیاورد.
علی رحیمی، درخصوص شرایط کلی هندبال ایران، آینده این رشته و ... اظهارنظر کرده که متن صحبتهای وی را در ادامه میخوانید:
قبلاً بازیکنان حاضر در لیگ ایران به اردو میآمدند، اما نفرات دیگری اعزام میشدند
مانوئل گفت همه بازیکنان برای من یکسان هستن
کاش میشد با 25 بازیکن به مسابقات اعزام شد
سفر به رومانی با اصرار مانوئل لغو شد
ممکن بود بازهم درگیر اما و اگرها شویم
مربی به بازیکنان اعتماد کرد و کویت را بردیم
نمیتوانیم خود را با قطر مقایسه کنیم
باید روی تیمهایی مثل ژاپن و بحرین تمرکز کنیم
پاکدل برنامههای خوبی دارد، اما باید حمایت شود
عربستان دلش نمیخواست در خاک خودش به ایران باج بدهد
در مرحله مقدماتی زور عربستان به ایران نرسید
در دیدار ردهبندی عربستان آمده بود که با اختلاف کم ببازد، اما...
هندبال ایران به کسب سهمیه قهرمانی جهان نیاز داشت
هیچ بازیکنی از کسب مدال و دریافت پاداش بدش نمیآید
برخیها دنبال حرفهای خالهزنکی هستند
مانوئل هندبالمان را از نظر روحی احیا کرد
نمیدانم هندبال ایران مانوئل را از دست داد یا او هندبال ایران را
کار بزرگ، آدم بزرگ میخواهد
پیشنهاد میکنم ملیپوشان هم به جام باشگاههای آسیا اعزام شوند
مهمترین نیازمان بازیهای تدارکاتی بینالمللی است
غریبانه وارد ایران شدیم
از مسئولان شهرم گله دارم
وزارت ورزش نقش پدر خانواده را دارد و نباید تبعیض قائل شود
واقعاً فوتبال چه فرقی با سایر رشتهها دارد؟
همه ما برای همین آب و خاک هستیم و برای یک پرچم میجنگیم
رنگ آبی را دوست دارم و طرفدار لیورپول هستم
امیدوارم حالا که جهانی شدیم حداقل مبلغ قراردادها افزایش پیدا کند
اولین کفش کتانیام را از دست پاکدل گرفتم
برای بازیهای آسیایی قول کسب مدال میدهم
زمانی که مانوئل به ایران آمد روی نام برخی از بازیکنان خط قرمز کشید. به نظر تو آیا تمام بازیکنانی که شایسته بودند به تیم ملی دعوت شدند؟
زمانی که مانوئل وارد ایران شد گفتند که یک مربی بزرگ قرار است هدایت تیم ملی را برعهده بگیرد. همیشه در هندبال جو بدی وجود داشت، چون برخی از بازیکنان حاضر در لیگ داخلی معتقد بودند که تمام اردوهای آمادهسازی با حضور ما دنبال میشود، اما برای مسابقات از بازیکنان دیگری که خارج از ایران بازی میکردند، استفاده میشود. این موضوع باعث شده بود که انگیزه زیادی بین بازیکنان حاضر در لیگ ایران کم شود. نمیخواهم از کلمه لژیونر استفاده کنم، بلکه میگویم بازیکنانی که در لیگ ایران شاغل هستند و بازیکنانی که خارج از ایران فعالیت میکنند. مانوئل از روز نخست اعلام کرد که همه بازیکنان برای من یکسان هستند. در ابتدای کار حدود 40 بازیکن به اردو دعوت شدند و رفته رفته تعداد کمتر شد و بازیکنان به حدود 25 نفر رسیدند. به نظر من تمام بازیکنان خوب هستند، اما به هر حال کادر فنی از دید خودش بهترین نفرات را جمع کرد. چند مرحله اردوی آمادهسازی را هم پشت سر گذاشتیم و شرایط نرمال بود. نمیگویم اوضاع آمادهسازی ما خیلی خوب یا خیلی بد بود، چون شرایط را نسبت به وضعیت اقتصادی فدراسیون بررسی میکنم.
در نهایت لیست تیم ملی به 21 نفر و 18 نفر رسید.
در هر مرحله از اردو تعدادی از بازیکنان کنار گذاشته میشدند تا تیم ملی به ترکیب نهایی خود برسد. ای کاش شرایطی وجود داشت تا تیم ملی با 25 نفر به مسابقات اعزام میشد، چون تمام نفرات لیاقت حضور در تیم ملی را داشتند. به هر حال یکی از کارهای خوبی که در تیم ملی صورت گرفت همین موضوع جوانگرایی بود. من خودم 30 سال سن دارم، اما نسلی از بازیکنان 19 تا 22 ساله به تیم ملی آمدند و در کنار بازیکنان باتجربه قرار گرفتند. این کار برای تیم ملی خیلی خوب بود، چون این نفرات میتوانند در آینده بیشتر از این به تیم ملی کمک کنند و حتی باعث ایجاد انگیزه برای بازیکنان جوان دیگر میشوند.
ستارههای جوان و استعدادهای هندبال ایران همیشه در سالهای اخیر پشت نام تعدادی بازیکن باتجربه قرار میگرفتند.
بله؛ دقیقاً. به هر حال بازیکنان باتجربه شاغل در لیگهای خارجی سالها برای هندبال ایران زحمت کشیدند و از بهترینها هستند. به هر حال این اتفاق و تغییراتی که ایجاد شد دیدگاه بازیکنان حاضر در ایران را برای حضور در تیم ملی تغییر داد و قطعاً تمام آنها انگیزه مضاعفی دارند.
تیم ملی در مسیر آمادهسازی خود به قطر و اسپانیا رفت. در مجموع مراحل آمادهسازی تیم ملی چطور بود؟
قرار بود یک اردو هم در رومانی داشته باشیم، اما با وجود اینکه تمام اقدامات برای خروج از کشور را انجام داده بودیم، برخی بازیکنان بیمار شدند و در نهایت سفر هم لغو شد. هر همان مقطع از ما تست کرونا هم گرفتند که جواب تمام تستها منفی بود. سرمربی تیم ملی تصمیم خوبی گرفت که سفر را لغو کرد، چون او معتقد بود که اگر تیم به رومانی برود و تست یک بازیکن مثبت شود تمام برنامههای تیم ملی بهم میریزد، چراکه تمام تیم باید دو هفته قرنطینه میشد. لغو سفر رومانی با اصرار مانوئل بود. در ادامه دو بازی با عراق و عمان در تهران انجام دادیم که مسابقات خیلی خوبی بود و سپس به اسپانیا رفتیم.
چرا برای سفر به اسپانیا تیم در دو بخش راهی این کشور شد؟
مشکلاتی برای واکسن کرونا ایجاد شده بود. گویا باید 14 روز از تزریق واکسن میگذشت تا بازیکنان بتوانند از کشور خارج شوند که برخی از بازیکنان چند روز کم داشتند. در کل اردوی اسپانیا خیلی به ما کمک کرد، چون توانستیم با تیم میزبان و لهستان بازی کنیم. این دو مسابقه از نظر تکنیکی و روانی کمک زیادی به ما کرد. درست است که در هر دو مسابقه بازنده شدیم، اما مقابل هر دو تیم خیلی خوب بازی کردیم؛ البته نباید فراموش کنیم که همان اسپانیا نایب قهرمان اروپا هم شد و در فینال نتیجه را با اختلاف یک گل به سوئد واگذار کرد. شرایط خوبی داشتیم تا اینکه قبل از رفتن به عربستان برای حضور در رقابتهای قهرمانی آسیا بازهم بدشانسی گریبانگیرمان شد.
چه بدشانسی؟
چند روز پیش از اعزام تست کرونای برخی از بازیکنان از جمله خود من مثبت شد. در نهایت شرایط به گونهای شد که دو نفر دو نفر و گاهی تک تک توانستیم خود را به عربستان برسانیم و به جمع سایر نفرات اضافه شویم.
کمی درمورد روال کلی مسابقات قهرمانی آسیا بگو؛ آیا از شرایط کلی رضایت داشتی؟
دو بازی اول تیم ملی با استرالیا و هند بود. معمولاً در چنین مسابقاتی بازیکنان انگیزه زیادی ندارند و به چشم بازی تدارکاتی به مسابقه نگاه میکنند. سرمربی ما روحیهای داشت که میگفت به همه تیمها باید احترام گذاشته و محکم بازی کنیم، اما واقعیت این است که چنین طرز فکری هنوز در ورزش ما جا نیفتاده است. در مرحله گروهی با عربستان هم بازی داشتیم که من اعتقاد دارم اگر در آن مسابقه پیروز نمیشدیم کار برایمان سخت میشد. چون بازهم درگیر اما و اگرها میشدیم. در نیمه اول هم چند گل از حریف عقب بودیم، اما در نیمه دوم بازیکنان شروع عجیب و غریبی داشتند. هر بازیکنی که وارد ترکیب میشد بهترین خودش را به نمایش میگذاشت، چون همه میخواستند که تیم به پیروزی برسد. به هر حال برنده شدیم و به عنوان صدرنشین راهی مرحله دوم شدیم.
در مرحله دوم با تیمهای عراق، کویت و بحرین همگروه شدید.
روحیهای که مانوئل در تیم ایجاد کرده بود موجب شد تا بازیکنان در تمام مسابقات تا لحظه آخر بجنگند. در ورزش ما اینگونه است که معمولاً وقتی تیمی عقب میافتد خود را بازنده میداند و بازی را رها میکند، اما ما در این بازیها تا ثانیه آخر دست از تلاش برنداشتیم. از عراق عقب بودیم و توانستیم به بازی برگردیم و برنده شویم. مقابل کویت هم همه دیدند که تا شوت پایانی انگیزه داشتیم.
مانوئل فرناندز در وقت استراحتی که در ثانیههای پایانی بازی کویت گرفت چه نکتهای را به بازیکنان گوشزد کرد؟
سرمربی ما را جمع کرد و تاکتیکی را برای ما شرح داد، اما در نهایت جمع بندی کادر فنی و بازیکنان این شد که چند ثانیه بیشتر به پایان بازی نمانده و اجرای این تاکتیک شاید سخت باشد. بنابراین سرمربی نکاتی را گوشزد کرد و از بازیکنان خواست تا هر کاری از دستشان برمیآید انجام دهند. ما هم وارد زمین شدیم و خطا گرفتیم و ضربه نهایی را هم سجاد استکی زد و به پیروزی رسیدیم. در آن لحظات مربی به بازیکنان اعتماد کرد و خوشبختانه توانستیم بلیت مسابقات جهانی را در همان بازی برای خود رزرو کنیم.
اگر شوت پایانی سجاد استکی در بازی مقابل کویت گل نمیشد، کار برای صعود سخت میشد.
بله؛ چون واقعیت این است که هندبال ما از کشورهایی مثل قطر و بحرین خیلی عقب است. باید واقعیت را بپذیریم، نمیتوانیم خود را با قطر مقایسه کنیم. آنها عنوان نایب قهرمانی جهان را دارند و سالهای است که از بازیکنان خارجی استفاده میکنند. ما باید به این فکر کنیم که تیمی مثل بحرین که ما با اختلاف 5-6 گل به آنها میبازیم در سالهای اخیر چه کاری انجام داده است. باید تمرکز خود را روی رقابت با تیمهایی مثل ژاپن و بحرین بگذاریم. اینکار هم یک برنامه بلند مدت به همراه حمایت مالی میخواهد. اگر فدراسیون حمایت شود، میدانم که پاکدل برنامههای خوبی دارد و میتواند این تیم را جز مدعیان آسیا قرار دهد.
برخیها معتقد بودند که عربستان در مرحله مقدماتی به عمد بازی را به ایران واگذار کرد تا در مرحله دوم با کرهجنوبی و قطر و ازبکستان روبرو شود. آیا با این تحلیل موافق هستی؟
من اصلاً چنین فکری نمیکنم. فقط کافی است یک لحظه خودمان را جای عربستان بگذاریم. آن تیم هیچ وقت دلش نمیخواهد در زمین خودش بازنده باشد. بعد از شکست عربستان مقابل ایران در مرحله مقدماتی فشار زیادی به دینارت، سرمربی این کشور وارد کردند. از سوی دیگر رقابت ایران و عربستان همیشه حساسیت و جذایبت خاص خودش را دارد و آنها قطعاً دلشان نمیخواست در خاک خود به ایران باج بدهند. من اعتقاد دارم که در مرحله مقدماتی زور عربستان به ایران نرسید.
پس چطور در دومین رویارویی در دیدار ردهبندی عربستان توانست ایران را شکست دهد؟
آنها برای بازی دوم، دو بازیکن اصلی خود را روی سکو گذاشته بودند. عربستان در دیدار ردهبندی آمده بود تا با اختلاف کم به ایران ببازد، اما ناگهان دیدند که شانس دارند و روزشان است و میتوانند ایران را شکست دهند. دروازهبان عربستان در دیدار ردهبندی عملکرد بسیار خوبی داشت و در نهایت همه چیز دست به دست هم داد که آنها توانستند به پیروزی برسند. تماشاگران عربستانی هم برای بازی ردهبندی به سالن نیامده بودند که پیروزی احتمالی تیمشان را تماشا کنند. این در حالی است که بازی عربستان و بحرین سالن پر از تماشاگر بود. ورزش همین است؛ گاهی برنده هستیم و گاهی بازنده.
هدف اول کسب سهمیه جهانی بود که به خوبی محقق شد.
نیاز این روزهای هندبال ایران کسب جواز حضور در مسابقات قهرمانی جهان بود. هیچ بازیکنی از مدال گرفتن بدش نمیآید. مگر میشود به راحتی از یک افتخار ورزشی چشمپوشی کرد؟ هیچکس از گرفتن پاداش کسب مدال برنز از سوی فدراسیون و وزارت و ... بدش نمیآید. اگر فقط همین دو مورد را مدنظر بگیریم فکر میکنم دلایل قانع کنندهای باشد که بازیکنان تا آخرین لحظه تلاش کنند. با این حال برخیها اظهاراتی را مطرح میکنند که دور از انصاف و واقعیت است. برخی بیرون از گود نشستهاند و دنبال حرفهای خالهزنکی هستند. حس میکنم این افراد با طرح برخی انتقادها دنبال مطرح کردن خودشان هستند و دلشان برای هندبال نمیسوزد.
عملکرد مانوئل در تیم ملی چگونه بود؟
من میگویم مانوئل هندبال ایران را از نظر روحی دوباره زنده کرد. از نظر فنی هم خوب بود، اطلاعات خوبی داشت و آنالیز درستی از آنها ارائه میداد. فرید علیمرادی، مربی دروازهبانهای تیم ملی هم در این مدت بسیار زحمت کشید. هر کدام از دروازهبانها که در ترکیب تیم ملی قرار گرفت توانست عملکرد مفیدی داشته باشد. من و امیدرضا سرپوشی و محمد سیاوشی یکدل شده بودیم و تنها به موفقیت تیم ملی فکر میکردیم.
بعد از اتمام مسابقات فرناندز با دلخوری از تیم ملی جدا شد. به نظرت هندبال ایران مانوئل را از دست داد یا مانوئل هندبال ایران را از دست داد؟
نمیدانم چگونه میتوان این موضوع را بررسی کرد. شاید فدراسیون با او به توافق نرسیده است و در ادامه یک مربی بزرگتر و بهتر جایگزینش کند. مانوئل در کارنامه ورزشیاش کم افتخار ندارد که بخواهیم بگویم حضور در قهرمانی جهان را از دست داده است. من دوست داشتم او میماند و به کارش ادامه میداد، چون به حدی رسیده بود که بازیکنان را میشناخت و میتوانست تاثیرگذار باشد. در مجموع ما بازیکنان نمیتوانیم در کار سرمربی و فدراسیون دخالت کنیم، چراکه شاید شرایط همکاری آنها با هم فراهم نبود.
مانوئل بعد از جدایی به مشکلاتی در تیم ملی اشاره کرده بود. منظور او دقیقاً چه بود؟
به هر حال مشکلاتی وجود داشت، اما واقعیت این است که تمام آنها مربوط به ادوار گذشته و اقتصادی بود. کم و کاستی در اردوها و برخی محدودیتها همیشه در ورزش ما بوده است، اما حالا که جهانی شدهایم توقع داریم مسئولان فکری به حال رفع این مشکلات کنند. اطمینان دارم که اگر پاکدل حمایت شود میتواند بهتر و راحتتر برای هندبال برنامهریزی کند. هر رئیس فدراسیونی دوست دارد بهترینها را برای ورزشکارانش فراهم کند.
به نظرت هندبال ایران بازهم باید از حضور یک مربی خارجی استفاده کند؟
به اعتقاد من کار بزرگ، آدم بزرگ میخواهد. ما باید افراد بزرگ را به تیم ملی بیاوریم که بازیکنان بزرگی به این رشته تحویل دهیم. نمیخواهم بگویم کادر فنی ما بد بود. واقعاً همه زحمت کشیدند، اما ما دو میدان بزرگ (بازیهای آسیایی و قهرمانی جهان) را در پیش داریم. اگر در باد موفقیتهای قبلی بخوابیم به هیچ جا نمیرسیم. شک ندارم پاکدل جوانی است که دنبال انجام کارهای بزرگ است.
از چه زمانی باید کار را برای حضور در مسابقات بازیهای آسیایی آغاز کرد؟
فعلا که شرایط برگزاری اردوی آمادهسازی برای تیم ملی وجود ندارد، اما یک پیشنهاد برای فدراسیون دارم. پیشنهاد میکنم شرایطی فراهم شود تا بازیکنان ملیپوش در قالب تیمهایی که که قرار است از ایران در جام باشگاههای آسیا حضور پیدا کنند حاضر شوند. اینکار بسیار مفید خواهد بود و به تیم ملی کمک میکند. هر دو تیمی که قرار است به جام باشگاههای آسیا بروند چند ملیپوش دارند و میتوان سایر نفرات را هم به جمع این بازیکنان اضافه کرد. در این صورت هم ملیپوشان یک تورنمنت بینالمللی را تجربه میکنند و هم اینکه نمایندگان ایران میتوانند نتایج بهتری کسب کنند. بعد از جام باشگاههای آسیا هم میتوان اردوهای تیم ملی را آغاز کرد.
مهمترین نیاز تیم ملی بعد از انتخاب سرمربی و آغاز اردوها چه خواهد بود؟
مهمترین نکته برای ما بازیهای تدارکاتی و حضور در تورنمنتهای بینالمللی است. قرار نیست حتماً بازیهای دوستانه با کشورهای مطرح و بزرگ اروپایی باشد. واقعاً اعتقاد دارم که بازی تدارکاتی با تیمهایی همچون عراق و عمان و بحرین هم میتواند به ما کمک کند. از سوی دیگر رابطه قطر هم با ایران خوب است و میتوان با آنها مصاف داد. اگر اردوی اروپایی هم باشد که قطعاً مفید خواهد بود.
پاداشهایی که قول داده بودند پرداخت شد؟
قبل از مسابقات پاکدل قولهایی داده بود که بخش عمدهای از آنها پرداخت شد، اما روزی که وارد ایران شدیم من خودم به عنوان بازیکنی که تیمش بعد از حدود 7 سال جهانی شده بود بهتر مورد استقبال قرار بگیرد. توقع داشتم مسئولان بیشتری به فرودگاه بیایند، اما اعتقاد دارم که غریبانه وارد کشور شدیم. من از مسئولان شهر خودم گله دارم که حتی یک پیام تبریک هم برای من ارسال نکردند. بازهم دم رئیس هیأت هندبال استان فارس گرم که طی مراسمی از ما تجلیل کرد، اما مسئولان کازرونی حتی پیام تبریک هم برای من ارسال نکردند.
تقریباً همزمان با صعود هندبال به مسابقات قهرمانی جهان، تیم ملی فوتبال هم به جامجهانی صعود کرد، اما رفتار مسئولان نسبت به این دو اتفاق بسیار متفاوت بود.
وزارت ورزش نقش پدر یک خانواده را دارد و نباید بین رشتهها تفاوت قائل شود. دم بچههای فوتبال گرم که به جام جهانی صعود کردند، اما ما هم جهانی شدیم. چه میشود همان پاداشی که به فوتبالیها میدهند به ما هم بدهند؟ رفتار مسئولان موجب میشود تا بازیکنان دلگرم شوند و احساس کنند که تلاششان برای جامعه ورزش مهم است. تبعیضها عملاً انگیزه رشتههای غیر فوتبالی را میکُشد. همیشه میگویند فوتبال فرق میکند. واقعاً چه فرقی میکند؟ آنها برای بالا رفتن پرچم زحمت میکشند و ما هم همین کار را میکنیم. ضمن اینکه هندبال در دو بخش مردان و زنان جهانی شده و توقع میرود نگاهها تغییر کند. همه ما برای همین آب و خاک هستیم و برای یک پرچم میجنگیم. تمام ما وقتی سرود ملی خوانده میشود دست راستمان را روی سینه میگذاریم.
خودت چقدر فوتبال را دنبال میکنی؟
از بچگی به فوتبال علاقه داشتم، اما زیاد نگاه نمیکنم. گاهی بازی تیمهای بزرگ را تماشا میکنم.
طرفدار چه تیمی هستی؟
هر تیمی بهتر بازی کند طرفدار آن هستم، اما رنگ آبی را بیشتر دوست دارم. در بین تیمهای خارجی هم طرفدار لیورپول و محمد صلاح هستم.
وضعیت قرارداد بازیکنان در لیگ امسال چگونه بود؟
من عضو تیم نیروی زمینی شهید شاملی کازرون هستم. وضعیت قراردادها نسبت به گذشته خیلی بهتر شده است. در چند سال اخیر قرارداد رکود داشت، اما امسال مبالغ افزایش داشت. امیدوارم حالا که جهانی شدهایم مبلغ قراردادها هم بیشتر شود تا با دغدغه کمتر و آرامش بیشتری بتوانیم برای تیم ملی بازی کنیم.
ماجرای کفش کتانی که از دست علیرضا پاکدل گرفتی چه بود؟
اگر اشتباه نکنم سال 1385 بود که پدر علیرضا پاکدل رئیس هیأت هندبال کازرون بود. در آن زمان برای مسابقات نوجوانان کشور در اصفهان عیلرضا پاکدل به عنوان مربی تیم ما را همراهی میکرد. در آن سالها کفشها بسیار معمولی بود و تنها یک برند خاص وجود داشت که بازیکنان لیگ برتری میپوشیدند. در آن مسابقات ما عنوان دوم را کسب کردیم. بعد از مسابقات راهی بازار شدم و میخواستم یک کفش کتانی برای خودم بخرم که پاکدل به عنوان بزرگتر من را همراهی کرد. در آن سال پولم به برندی که مدنظرم بود نمیرسید که پاکدل گفت چون در مسابقات عملکرد خوبی داشتی من هزینه خرید این کفش را به عنوان هدیه میدهم. در آن سال حدود 80 - 90 هزار تومان پرداخت کرد تا من کفشی که میخواستم را بخرم.
پس از آن زمان تاکنون پاکدل به عنوان برادر بزرگتر در کنارت بود؟
بله؛ او زمانی هم بازی من بود و سپس مربی شد. مدتی بعد هم رئیس هیأت شد و حالا هم رئیس فدراسیون است. از ابتدا رابطه خوبی با او داشتم.
برای بازیهای آسیایی قول کسب مدال میدهی؟
از حالا با روحیهای که داریم برای تمام مسابقات قول کسب مدال میدهیم. روحیه بازیکنان بسیار تغییر کرده است.
صحبت پایانی...
باید از پاکدل و تمام کارمندان فدراسیون تشکر کنم که در این مدت تلاش کردند تا بهترین شرایط برای ملیپوشان فراهم شود.
انتهای پیام/