فریادشیران: با تاج ناهار می‌خورم ولی زهی خیال باطل که سکوت کنم!
نادر فریادشیران درباره عذرخواهی مهدی تاج از او و محمد مایلی‌کهن در برنامه فوتبال برتر به دلیل شکایتی که از آنها کرده بود، اظهار داشت: از دوستانی که واسطه شدند و پیگیر بودند تاج به این ذهنیت برسد، تشکر می‌کنم. خواسته من این بود که ایشان عذرخواهی کند، اما همچنان روی مواضع خودم هستم و آن را تغییر نمی‌دهم. تاج اشتباه کرد و نامه‌ای به دادگاه داده بود که امثال بنده معاند و دشمن نظام هستیم. به رئیس وقت دادگاه که نمی‌دانم همچنان در زندان به سر می‌برد یا نه گفتم شعبه مخصوص شکایت‌های تاج بگذارید!
وی افزود: ایشان (تاج) بعد از پنج سال عذرخواهی کرد و می‌پذیرم. هیچ مشکلی با ایشان ندارم، اما به‌عنوان فردی فوتبالی نمی‌توانم از تخلفاتی که رخ می‌دهد، چشم‌پوشی کنم. من صاحب چند رستوران هستم و تاج را دعوت می‌کنم تا آشتی کنیم، اما این را ذهن‌تان خارج کنید که مهر سکوت بر لبانم بزنم. رفاقت من با تاج می‌تواند اقتصادی و در حد مراوده خانوادگی باشد، اما نه چیزی دیگر. با محمد مایلی‌کهن سالیان طولانی است که رفاقت دارم اما همه دیدند که موضع بنده درباره عزیزی خادم با ایشان متفاوت بود. اینطور نیست که چون با مایلی‌کهن رفاقت دارم، اختلاف‌نظری نداشته باشم. زمان‌هایی که دستیار ایشان در تیم‌های مختلف بودم می‌توانید از جلالی، احمدزاده، عالمی، باغ‌آبادی و ... بپرسید که آیا اختلاف سلیقه داشتیم یا نه. اینطور نبود که هر چیزی مایلی‌کهن بگوید من هم بگویم معنی سمعاً و طاعةً. با یکدیگر اختلاف‌نظر داشتیم اما نه به گوش بازیکنان می‌رسید و نه رسانه‌ها. شاید در یک بازی در تیم ملی می‌گفتم احمدرضا عابدزاده درون دروازه قرار بگیرد و نظر مایلی‌کهن روی نیما نکیسا بود. وقتی بازی را می‌باختیم نمی‌گفتم که نظرم این بود و مایلی‌کهن تصمیم دیگری گرفت.
«صد درصد روی مواضع قبلی نسبت به تاج ایستاده‌ام.»، پیشکسوت فوتبال ایران با بیان این جمله خاطرنشان کرد: شاید با تاج بنشینم و به او ناهار بدهم یا بگیرم، ولی مواضعم نسبت به ایشان تغییر نمی‌کند، حتی اگر برادرم بخواهد. رفتارهایی که به ضرر فوتبال باشد بدون رودربایستی می‌گویم. من هم ممکن است اشتباه کنم و اگر مرتکب اشتباهی شوم، عذرخواهی می‌کنم. عذرخواهی نشان از شجاعت فرد است و نه چیزی دیگر.
فریادشیران در مورد ثبت‌نام تاج برای ریاست فدراسیون فوتبال با وجود پرونده شکایت مارک ویلموتس گفت: تاج گفته است بعدها درباره این پرونده صحبت می‌کنم، این «بعد» چه زمانی می‌رسد؟ آیا نگران هستید نام مسعود سلطانی‌فر وزیر سابق وزارت ورزش و دوستانش را بگویید و شما را تخطئه کنند؟ وقتی در تریبون خوبی حضور دارید و تصمیم به عذرخواهی می‌گیرید، چرا نباید درباره پرونده ویلموتس صحبت کنید؟ آقایان دو میلیون یورو به ویلموتس دادند که از جایی قرض کرده بودند و به واسطه آن ساختمان فدراسیون روی هواست. به گفته خودشان قرار است از شکایت شش میلیون یورویی سه میلیون یورو به ویلموتس داده شود که با دو میلیون یوروی پرداختی به پنج میلیون یورو می‌رسد چیزی حدود 150 میلیارد تومان! ضمن اینکه وکلای ایران در این پرونده «ماچ» نگرفته‌اند که پولی نگیرند. برای اعاده دادرسی و گرفتن وکیل باید پول بدهید. به سلطانی‌فر ارادت دارم اما باید بگویند ماجرای رایزن فرهنگی ایران در بلژیک چیست. کسانی که پای قرارداد ویلموتس را امضا کرده‌اند باید در هر دادگاهی حاضر شوند و پول این مربی را از جیب مبارک‌شان پرداخت کنند تا کسی دیگر سراغ مربی خارجی نرود. اگر قرار باشد پول ویلموتس از جیب دولت و بیت‌المال پرداخت شود، خیانت به آرمان‌های ورزشی است.
وی با بیان اینکه در محاکم بین‌المللی اتفاق نیفتاده است که رأی به سود پرونده‌های ایرانی صادر شود، تصریح کرد: من تاج را به صرف ناهار دعوت می‌کنم، اما درباره منافع فوتبال کشور با برادرم هم شوخی ندارم. به چهره‌هایی مثل مهدی محمدنبی، منصور قنبرزاده، امیر علوی و ... ارادت دارم، ولی خط قرمز من منافع کشورم است. این موضوع (پرونده ویلموتس) ملی شده است. از تاج تشکر می‌کنم که از من عذرخواهی کرد و پای رفاقت با او هستم، اما اگر نقدی به عملکردش باشد، روبه‌رویش می‌گویم. اینکه بخواهند سکوت کنم، زهی خیال باطل، چون موضعم تغییر نمی‌کند. مثل این می‌ماند که با میرشاد ماجدی بنشینم و صحبت کنم، ولی درباره اتفاقات بازی تیم ملی در مشهد چیزی نگویم. آیا ممکن است حادثه مشهد را فراموش کنم؟ دادستان مشهد خواب بوده است یا نه را نمی‌دانم، ولی درست است که با فردی مثل احسان اصولی بنشینم و حرفی نزدن؟! ما که نفهمیدیم به مردم بلیت داده بودند یا نه که آنطور کتک خوردند. آن اتفاقات به خاطر بی‌تدبیری آقایان بود.
«تاج اشتباهی کرد و حالا برای جبران عذرخواهی کرده است، من هم قبول کرده و گذشت کردم.»، پیشکسوت فوتبال ایران با بیان این جمله ادامه داد: در اولین جلسه کانون مربیان با عزیزی خادم به فدراسیون فوتبال رفتیم. مسئول روابط عمومی پس از 30 دقیقه به ما گفت که به طبقه ششم بروید. من همان جا اعتراض کردم. دکتر ذوالفقارنسب از من خواست سکوت کنم، من هم دستانم را روی لبم گذاشتم و گفتم چشم اما وقتی عزیزی خادم 45 دقیقه درباره مسائلی مثل فساد در فوتبال صحبت کرد، نتوانستم سکوت کنم. به عزیزی خادم گفتم که آقای دکتر (ذوالفقارنسب) از من خواست که صحبتی نداشته باشم، اما شما من را قلقلک دادید. حرف‌هایی را که لازم بود، گفتم و اشاره کردم درِ کمیته داوران و انضباطی را گِل بگیرید. موضوعاتی را هم که خوب بودند گفتم. چرا نباید صحبت کنم؟ صحبت نکنم که عزیزی خادم به من پست بدهد؟ جالب است که پس از پایان جلسه، خبرنگاری به جای اینکه درباره جلسه با عزیزی خادم سؤال بپرسد درباره موضوع دیگری سؤالی مطرح کرد. نیما نکیسا که خودم سفارش او را به منصور قنبرزاده کرده بودم و در یکی از کمیته‌های فدراسیون حضور داشت دست به ریش به من اشاره کرد که حرفی نزنم. به نکیسا گفتم نگران نباشد، ولی حرفی باشد، می‌زنم.
انتهای پیام/
