رفتارهای پرخاشگرانه تاج در تلویزیون به جای عذرخواهی/ وزارت ورزش در سکوت مطلق...

بدون هیچ قصد و غرضی باید گفت که رفتار و ادبیات «مهدی تاج» رییس فدراسیون فوتبال با دو مجری برنامه ورزشی درباره اتفاقات اخیر فوتبال تنها بی‌احترامی به آن دو نفر نبود، بلکه تاج به در می‌گفت تا دیوار بشنود. یعنی مردم روی سخنم با شما هم هست حواس‌تان باشد. هر چند او با ظاهری آرام از زدن هیچ نیش و کنایه‌ای دریغ نکرد، ولی مشخص بود که فرار به سمت به جلو را به‌جای پاسخ درست به پرسش‌های مطرح شده در پیش گرفت تا به افکار عمومی اعلام کند که اگر منتظر هستید عذرخواهی کنم یا مطابق میل شما بگویم که تیم ملی در جام‌ جهانی نتیجه خوبی نگرفت «زهی خیال باطل». اما سوال اینجاست که چرا او با این لحن کنایه آمیز و حتی نامحترمانه با مجریان برنامه برخورد کرد؟ آیا پاسخ‌گویی درباره چرایی نتایج تیم ملی و یا انتخاب مجدد کارلوس کی‌روش به عنوان گزینه‌ای که پیش از این هم آزمون خود را پس داده بود، تا این اندازه باعث خشم «تاج» شد؟ باید قبول کنیم که رییس فدراسیون فوتبال بهتر از هر علاقمند به فوتبالی می‌داند که انتخاب دوباره کی‌روش، آن هم در مقطع زمانی که هم فرصت کمی برای تدارکات تیم ملی بود و هم سرمربی یک دهه اخیر ایران با چهره تخریب شده‌ای که از خودش در فوتبال ما به جا گذاشته؛ کار اشتباهی بوده است. اما او آنقدر شهامت و شجاعت لازم را ندارد که جلوی دوربین تلویزیون با قدرت بگوید که اشتباه کرده و برای جلوگیری از دوباره کاری حداقل در جام ملت‌های آسیا از این اشتباه درس می‌گیرد. شاید هم رییس فدراسیون فوتبال دلیل نمی‌بیند که خود را موظف کند که پاسخی برای تصمیماتش ارائه کند. تصوری که تاج از خود دارد این است که او رییس فدراسیون فوتبال است، بالاترین مرجع تصمیم‌گیری در فوتبال. پس هر کاری که انجام می‌دهد همه باید بدون تردید آن را بپذیرند. آیا او در برابر وزارت ورزش هم می‌تواند با همین صراحت لهجه که تا حدی نامتعارف بود هم جواب دهد؟ بدون شک او «رییس بازی» را در برنامه‌ای اجرا می‌کند که هم خیلی چالشی نیست هم دو مجری آن خیلی چهره‌های قدرتمند و کاریزماتیکی نیستند. با این حال تصویر «جواد خیابانی» با لبخند تلخی که چهره‌اش را پوشانده نشان می‌دهد که او هم از بی‌احترامی به خود و همکارش ناراحت است.

شخصیت «له» شده دو مجری شبکه ورزش، بیشتر از ناکامی تیم ملی علاقمندان به فوتبال را خشمگین کرد. چون مخاطبی که منتظر صعود از مرحله گروهی بود نه به خواسته‌اش رسید و نه رییس فدراسیون‌اش را در قامت یک فرد پاسخگو دید. مهدی تاج هر اندازه که صاحب قدرت باشد و اختیاردار فوتبال کشور، نباید با چنین الفاظی جواب مجریان، دست‌اندرکاران برنامه و مخاطبان آن را می‌داد. توپ تاج آنقدر «پُر» بود، که جایی برای مطرح کردن مباحث کلان باقی نگذاشت. او بیشتر از اینکه در مقام پاسخگو جلوی دوربین قرار بگیرد و خیلی ساده عذرخواهی کند، چنان نیش واژه‌های خود را به سمت هر سوالی پرتاب می‌کرد که بی‌اختیار مخاطبان برنامه برای خیابانی و مجیدی احساس ترحم کردند. آیا به صرف ریاست بر یکی از حساس‌ترین فدراسیون‌های ورزشی قرار است چنین پرخاشجویانه رفتار کرد؟ جالب اینجاست وزارت ورزش هم که در تمام لحظات سه بازی تیم ملی در جام جهانی پابه‌پای ملی‌پوشان می‌دوید تا خاطر مبارکشان مکدر نشود و از پرداخت هیچ پاداش و هدیه‌ای به آن‌ها دریغ نداشت نه درباره نتایج تیم ملی موضعی داشته نه درباره عملکرد فدراسیون فوتبال توضیحی خواسته. اینکه مهدی تاج به خودش اجازه می‌دهد که با ادبیاتی سخیف و توهین‌آمیز به مجری جوانی بگوید: «من خیلی خوشحالم می‌گویی من می‌فهمم، من خودم خیلی خوشحالم اینکه شما می‌گویی من می‌فهمم خودش خیلی خوبه ها» از آنجا نشات می‌گیرد که می‌داند به بالا دست‌های خود نباید جواب دهد. چون مرجع بالا دست که همان وزارت ورزش باشد هم از بابت نتایج تیم ملی شرمنده و پاسخگو به مردم نیست. تکلیف کی‌روش که معلوم است. این بار اگر آرام‌تر رفتار کرد، خیلی رقیب سرسختی دور و بر خود نمی‌دید که آن را تهدیدی برای جایگاهش به حساب آورد. در هنگام برگزاری جام‌جهانی هم هر خبرنگاری که کمی پا روی دمش می‌گذاشت به همان شیوه قدیمی جواب می‌داد، بعد از حذف هم وقتی به ایران آمد تور تهران¬گردی را به انجام کنفرانس خبری ترجیح داد و رفت تا دوباره با کف و سوت و هلهله برای جام ملت‌های آسیا برگردد. طبیعی است که مهدی تاج هم به عنوان رییس فدراسیون خود را موظف نمی‌داند که جواب در شأنی به جامعه فوتبال بدهد. همان‌طور که وزیر ورزش نه جواب داده نه جواب می‌خواهد. شما همین برنامه تلویزیونی را با تعظیم سرمربی ژاپن پس از حذف از جا‌م‌جهانی مقایسه کنید. تفاوت‌ها در همین ظرافت‌ها مشخص می‌شود. پس تعجب نکنید اگر تاج با طعنه و نه با طنازی می‌گوید که پرونده «ویلموتس» در جیب من است.

اگر تصور دیگری درباره فوتبال داشتید آن را تغییر دهید. واقعیت همین است. ما شبیه هیچ‌کدام از تیم‌های حاضر در جام‌جهانی نبودیم. نه ژاپن و کره که از گروه‌شان صعود کردند، نه مراکش که چهارم جهان شد، نه عربستان که قهرمان را شکست داد، نه کرواسی که چند دوره است به غیر از نایب قهرمانی و عنوان سومی پایین‌تر نرفته و نه مثل باقی تیم‌ها با حداقل برنامه برای آینده. اگر چهره عیان فوتبال را تا به حال نمی‌خواستید ببینید در برنامه ورزشی بالاخره دیدید که رییس فدراسیون فوتبالش چگونه مجری و مخاطب را «ادب» می‌کند؛ بنابراین اینکه انتظار داشته باشیم شبیه از تیم‌های موفق یا در حال رشد باشیم خیال و آرزویی بیش نیست. ویدئویی از لحظات پرخاشگری تاج در فضای مجازی به کرات دیده می‌شود، بازخورد مخاطبان چیزی به غیر از تاسف و خشم نیست، ولی واکنشی از وزارت ورزش دیده نمی‌شود. اینکه انتظار داشته باشیم رییس فدراسیون فوتبال بعد از هجمه بسیاری که علیه او راه افتاده عذرخواهی کند که دیگر واقعا دور از ذهن است. ببینید چقدر این‌بار آش شور بود که مجری دیگری به مهدی تاج حمله می‌کند که رفتار مسوولان را برخلاف سبک بازی تیم ملی تهاجمی می‌داند!

اما یک پرسش همیشه از مسوولان ورزشی باید بپرسیم، که آیا گفتن «ببخشید»، «اشتباه کردیم» و مردم «معذرت می¬خواهیم» اینقدر سخت است؟ باور کنید اگر فقط یک‌بار به جای طفره رفتن مثل دیگر مسوولان ورزش و یا رفتار «اگرسیو» و پرخاشگرانه مثل تاج اشتباه‌تان را بپذیرید برای مردم خوشایندتر است. شما که به کسی پاسخگو نیستید پس حداقل برای خوب جلوه دادن خودتان هم که شده یک کلمه بگویید: «ببخشید» به همین راحتی، به همین سادگی.