باور کنید همان روزِ بعد از حذف تیم ملی از جام‌جهانی، معلوم بود که برای انتخاب سرمربی تیم ملی باید چندین ماه فرصت‌سوزی کنیم و اخبار ضد و نقیص بخوانیم، البته آخرش هم به احتمال زیاد همان می‌شود که همه فکرش را می‌کنیم. مدیران فوتبال درباره هر اتفاقی بیش از آنکه صریح و راحت حرف بزنند، آنقدر موضوع را سخت و پیچیده می‌کنند که بیش از آنکه به نظر یک مساله ساده فوتبالی باشد، به گره کوری بدل می‌شود که نیاز است هزاران دست برای باز کردن آن دست به کار شوند. تیم ملی در جام‌جهانی نه خوب بازی کرد نه خوب نتیجه گرفت. همه دیدیم و کسی هم خیلی خلاف این عقیده را ندارد. حالا اگر مسوولان فدراسیون فوتبال یکی دو شوت خارج از چهارچوب و برخورد توپ با تیر دروازه را موفقیت و دستاورد می‌دانند که بحث‌اش جداست. ولی برای جام ملت‌های آسیا به نظر بهانه قابل اتکایی نیست. اینکه مدیران فوتبال درباره انتخاب سرمربی تیم ملی دقیق صحبت نمی‌کنند کلافه‌کننده است. در یک برنامه تلویزیونی، زمانی که مجری اصرار داشت از زیر زبان مهدی تاج نام سرمربی تیم ملی را بیرون بکشد، هر اسمی که بُرد، رییس فدراسیون اعلام کرد «که این هم می‌تواند باشد و با او در حال مذاکره هستیم». باور اینکه تصمیم‌گیران و سیاستگذاران فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش، به اجماعی برای انتخاب سرمربی تیم ملی برای بازی‌های جام ملت‌های آسیا نرسیده باشند، سخت است. به هر حال آن‌ها به عنوان متولی ورزش و فوتبال باید تصمیم نهایی را بگیرند. اما متر و معیاری‌شان برای این انتخاب چیست خیلی شفاف و معلوم بیان نمی‌شود. ولی نمی‌توانیم باور کنیم که فدراسیون فوتبال برای انتخاب مربی داخلی هم با علی دایی، هم با امیر قلعه‌نویی و هم با فرهاد مجیدی گفتگو کرده باشد. اگر کاملا تک بُعدی و فقط فوتبالی به انتخاب سرمربی تیم ملی نگاه کنیم، حداقل هیچ‌کدام از این سه اسم شرایط سرمربیگری را ندارند. علی دایی که سال‌هاست از کار کردن در فوتبال فاصله گرفته، فرهاد مجیدی با تیم اماراتی الاتحاد کلباء نتایج ویژه‌ای کسب نکرده که هیچ باخت‌های سنگین هم داشته است. امیر قعله‌نویی هم به نظر می‌رسد گزینه‌ای است برای رد گم کردن. چون نه اقبال عمومی را پشت سر خود می‌بیند نه مثل سال‌های گذشته حوصله جنگ و بحث دارد. در مورد گزینه خارجی هم که هیچ اسمی از زیدان، مورینیو و آنچلوتی برده نشده پس احتمالا همان کی‌روش است که هم به مذاق فدراسیون فوتبال خوش است و هم وزارت ورزش. اینکه افکارعمومی خواهان کی‌روش نیستند و مثل گذشته برای نشستن‌اش روی نیمکت تیم ملی سینه چاک نمیدهند را فدراسیون فوتبال باید حل کند که بعد از بازی‌های جام‌جهانی معلوم شد مدیران فدراسیون خیلی دل‌نگران این مساله هم نیستند.
میرشاد ماجدی از اعضای هیات رییسه فدراسیون فوتبال درباره آخرین وضعیت انتخاب سرمربی تیم ملی گفته که براساس اساسنامه، پیشنهاد سرمربی با رییس فدراسیون است و تصویب یا رد آن با هیات رییسه. طبق گفته ماجدی علی‌رغم داشتن دو یا سه جلسه هیات رییسه بحثی درباره انتخاب سرمربی تیم ملی در دستور کار نبوده است و هنوز اسمی اعلام نشده که هیات رییسه بخواهد بنای مخالفت یا موافقت بگذارد.
خیلی واضح و شفاف و البته به طور ظریفی به این سوال پاسخ داده شده که ما برای تیم ملی تصمیم‌گیری نکرده-ایم، مثل همیشه در یکی دو ماه مانده به جام ملت‌های آسیا سریع سرمربی را انتخاب می‌کنیم، چون قرار هم نیست عواقب تصمیم‌مان را بپذیریم پس از الان خودمان را درگیر مساله انتخاب سرمربی تیم ملی نمی‌کنیم. گزینه مورد نظر رییس فدراسیون فوتبال هم که مشخص است.
امیرمهدی علومی سخنگوی فدراسیون فوتبال هم در پاسخ به مجری یک برنامه تلویزیونی که گفت «کی‌روش فکر کنم دیگه تموم شد یعنی میشه گفت داره می‌بنده با کشورای دیگه ...» جواب داد که خارج شدن گزینه‌ها را نمی-تواند تایید کند و توضیح داد: «در این زمینه روند‌های آغازین انجام شده و حوزه‌های مربوط به مذاکره و تایید و شاخص‌های مربوط به فردی که سرمربی تیم ملی کشورمان می‌تونه باشه، در این مسیری که تا جام ملت‌های آسیا ان‌شاءاله در پیش داریم در حال انجام هست ...» علوی تاکید کرد که «فدراسیون روند خود را به صورت یک «پِلَن مشخص» طی خواهد کرد و زمانی موضوع به جمع‌بندی نهایی و در هیات رییسه محترم طرح و تصویب شود با افکارعمومی محترم و رسانه‌های محترم گروهی در میان گذاشته می‌شود.» علوی همچنین در ادامه صحبت‌هایش گفت که شاید عجله کردن درباره انتخاب سرمربی تیم ملی در این مقطع زمانی مضراتی داشته باشد.» او نگفت مثلا اگر ماه آینده تکلیف سرمربی تیم ملی مشخص شود چه ضرر و زیان‌هایی دارد؟ این چه ضرری است که چهارماه آینده مثلا فدراسیون می‌تواند از آن جلوگیری کند؟ اتفاقا با افزایش روند نرخ ارز اگر انتخاب فدراسیون فوتبال مربی خارجی باشد این هفته تا هفته آینده هم ضرر است. اگر می‌خواهند مربی ایرانی روی نیمکت باشد که تعدادشان به تعداد انگشتان دو دست هم نمی‌رسد. تعارف که نداریم، بحث جام ملت‌های آسیاست و انتظار می‌رود کسی روی نیمکت تیم ملی بنشیند که نه دنبال کسب تجربه باشد، نه قبلا آزمونش را پس داده باشد؛ بنابراین پرونده مربی ایرانی بسته است. مگر اینکه یک نفر به عنوان «آلترناتیو» احتمالی در واقع، نه کمک مربی کنار سرمربی بنشیند.
رویه‌ای که فدراسیون فوتبال در قبال انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال انتخاب کرده اشتباه است. هم زمان و فرصت از دست می‌رود، هم طبق تقویم فیفا، در ماه مارچ «فیفا دی» را از دست می‌دهیم. اگر مدیران فدراسیون واقعا به دنبال کی‌روش هستند همانطور که برای جام‌جهانی خودشان «بُریدند و دوختند» الان هم همین کار را بکنند. علاقمندان فوتبال هم که به خوبی می‌دانند انتخاب اول و آخر رییس فدراسیون فوتبال «جناب» کی‌روش است. پس وقت تلف کردنشان برای چیست ما بی‌خبریم. ما که از دست تجربه‌ها کم در فوتبال نداریم، چرا باز هم همان راه را می‌رویم؟ چرا برای انتخاب سرمربی تیم ملی هنوز بحث آن را مطرح نکرده‌اید که به یک جمع‌بندی برسید؟ جام‌جهانی را باید دیده باشید که ژاپن، کره‌جنوبی و عربستان چگونه آماده و حرفه‌ای به میدان رفتند. وضعیت خودمان را هم دیدید. تجربه دوره قبلی جام ملت‌های آسیا را هم که دارید. واقعا قابل توجیه نیست که چرا این همه تجربه‌های تلخ متوالی برای کسی درس نمی‌شود. اگر گزینه مدنظرتان کی‌روش هست که – حتما هست – اعلام کنید. «افکار عمومی محترم» و «رسانه‌های گروهی محترم» که سخنگوی فدراسیون می‌گوید تصمیمات را به اطلاع‌شان می‌رساند، حتی اگر برای هزارمین مرتبه هم کی‌روش را انتخاب کنید واکنش شدید که هیچ حتی ذره‌ای هم عکس‌العمل نشان نمیدهند. شما که همان روز بعد از بازی با آمریکا اعلام کردید با کی‌روش قرارداد دارید و به طور رسمی معرفی‌اش کنید تا حداقل نتایج سال‌های اخیر تکرار نشود. این دوره جام‌جهانی پیش از اینکه ما یقه داور را بگیریم و به ژاپن ببازیم، نرفته به زمین باید خودمان را بازنده بدانیم. با این حال و روزی که فوتبال دارد بعید است که بتوانیم ادعایی داشته باشیم. مگر اینکه یکی دو ضربه در کل مسابقات به تیر و آسمان بزنیم که البته جزء عملکرد قابل دفاع‌مان ثبت می‌شود.
