كـیروش خـودش را قـرنطینه كـرد
احتمالا با این ضربالمثل آشنا هستید که :«اگر میخواهی کسی را خوب بشناسی، با او سفر برو». انگار که آدمها همه آنچه پشت پرده ظاهرسازی نگه داشتهاند را در سفر و هجرت به نمایش میگذارند...
۱۴:۰۴ - ۱۵ مهر ۱۳۹۵
وانانیوز|
احتمالا با این ضربالمثل آشنا هستید که :«اگر میخواهی کسی را خوب بشناسی،
با او سفر برو». انگار که آدمها همه آنچه پشت پرده ظاهرسازی نگه
داشتهاند را در سفر و هجرت به نمایش میگذارند. درست وقتی که قرار است
چیزهایی را با همسفرشان به اشتراك بگذارند، وقتی قرار است نشان بدهند که
چقدر به حقوق همسفرشان احترام می گذارند و… با این مقدمه شاید جالب باشد
کمی از حال و هوای پرواز روز سهشنبه تیم ملی فوتبال به مقصد تاشکند
بدانید.
چارتر و كترینگ به درخواست کیروش
همانگونه که پیش از این در همشهری ورزشی خوانده بودید، پرواز تیم ملی از مبدا تهران به مقصد تاشکند به صورت چارتر (اصطلاح عامیانه و کف خیابانیاش میشود دربستی) انجام شد. پروازی با ظرفیت ۱۵۰ نفر و به هدایت و کاپیتانی مدیرعامل شرکت هواپیمایی آتا. بر اساس آنچه معاون بازرگانی این ایرلاین اعلام کرده بود، به دلیل حساسیتهای ویژه کارلوس کیروش، کترینگ آتا وعدههای غذایی ویژهای برای این پرواز درنظر گرفته بود و اصطلاحا پذیرایی كه برای کاروان تیم ملی درنظر گرفته شده بود، با پذیراییهای عادی عموم ایرلاینها توفیر فراوان داشت. اما جالب آنکه کیروش از این امکان هم استفاده نکرده بود و به درخواست او، غذای بازیکنان از سوی خود فدراسیون تامین و به هواپیما تحویل داده شده بود. در این حال همچنان بستههای باری که از طرف فدراسیون به بخش بار فرودگاه تحویل شد، نشان میداد که سرمربی پرتغالی تیم ملی، بازهم جزئیات کار را به کاملترین شکل ممکن درنظر داشته است. بستههای چند صدکیلویی آب معدنی که وارد بخش بار میشد، نشان میداد که اوضاع از چه قرار است.
در این مکان عکسبرداری ممنوع است
کیروش اعتقاد عجیبی به حفظ حریم شخصی خودش و تک تک اعضای تیمش دارد. شاید به همین دلیل هم بود که در آخرین لحظات راضی نشد خبرنگاران و عکاسان، همسفر تیم ملی شوند. آن هم در هواپیمایی که قریب به دوسوم صندلیهایش خالی بود و طبعا برای بردن ۴، ۵ خبرنگار و عکاس فعال در رسانههای کثیرالانتشار هیچ مشکلی نداشت. با این حال او همچنان از احتمال عکسبرداریهای آماتوری هم غافل نبود. به جز خلبان که دستور داد تمام موبایلها در طول پرواز در «حالت پرواز» باشند، کیروش هم فرمان خاموش بودن دوربینها را صادر کرد. او تاکید داشت که هیچکس حق ندارد حین استراحت مسافران از آنها عکسی بگیرد. حتی خدمه و کادرپرواز.
سه ردیف از من فاصله بگیرید
کیروش معمولا اولین نفر است. حتی وقتی قرار است تمرین تیم ملی برگزار شود هم او از اولین نفرهایی است که پا به زمین چمن میگذارد. این اولین بودن البته میتواند دلیل دیگری هم داشته باشد. درواقع کسی به خودش جرات نمیدهد که پیش از آقای پرتغالی وارد زمین شود. این اتفاق هنگام ورود به هواپیما هم رخ میدهد. کیروش پیش از همه وارد شده و بلافاصله یکی از صندلیهای ردیف ۶ را انتخاب میکند. یک صندلی و عادی اکونومی کلاس .(خاطرتان باشد مسئولان پرواز چند روز قبل به همشهری ورزشی گفته بودند که این هواپیما فاقد سرویسهای بیزینس کلاس است) البته طبیعی است که نبود صندلی بیزینس (که ابعادی بزرگتر و امکاناتی مفصلتر نسبت به صندلیهای عادی دارد) برای کیروش چندان آزار دهنده نبود چراکه اساسا فاصله نسبتا کوتاه پرواز تا تاشکند فرصت خواب سنگین را هم فراهم نمیکرد. در این حال بر اساس قانونی نانوشته، بازیکنان پس از کیروش وارد هواپیما شده و با ۳ ردیف فاصله از خط ۹ به بعد صندلیهایی را برای نشستن انتخاب کردند. در این حال کیروش به تنهایی میان انبوهی از صندلیهای خالی کاملا به چشم میآمد.
کاری به کارم نداشته باشید
اصطلاح Do Not Disturb در هواپیما، اصلا توهینآمیز نیست. انتخاب استیکر مربوطه توسط مسافران به آن معناست که مایلم در طول مسیر استراحت کنم، بنابراین نه برای پذیرایی و نه به هیچ دلیل غیرضروری دیگری مایل نیستم با من صحبت کنید. انتخاب کیروش به محض نشستن درهواپیما همین عنوان بود. او که میان صندلیهای خالی جایی دنج برای خود انتخاب کرده بود، بلافاصله به غار تنهاییاش رفت و به یکی از خدمه پرواز خبر داد که مایل نیست از هیچکدام از آپشنهای طول پرواز استفاده کند. در این حال کاریزمای سنگین او کاملا به چشم میآمد. نزدیکترین بازیکنان به صندلی کیروش حقیقی، دژآگه و کریم انصاریفرد(کنارهم) از یک طرف بودند و جواد نکونام از سوی دیگر که البته او هم یک ردیف خالی اختصاصی را برای نشستن انتخاب کرده بود. ظاهرا تنها کسی که در طول پرواز برای لحظاتی از سوی کیروش فراخوانده و چندلحظهای مورد پرسش و پاسخ قرار گرفته، یکی از دروازهبانهای تیم ملی بوده است.
تنها مسافران ناهماهنگ با تیم کیروش
در این حال تنها مسافرانی که چه به لحاظ نوع پوشش و چه به لحاظ ابعاد فیزیکی با کیروش و تیمش متفاوت بودند، ۶ لیدر یا بوقچی هستند که در آخرین لحظات اجازه حضور در هواپیما را به دست آوردهاند. آنها بلافاصله به قسمت انتهایی هواپیما راهنمایی شدند تا اشتباهات احتمالیشان در اجرای پروتکل سفر، تمرکز کیروش و بازیکنانش را از میان نبرد.

چارتر و كترینگ به درخواست کیروش
همانگونه که پیش از این در همشهری ورزشی خوانده بودید، پرواز تیم ملی از مبدا تهران به مقصد تاشکند به صورت چارتر (اصطلاح عامیانه و کف خیابانیاش میشود دربستی) انجام شد. پروازی با ظرفیت ۱۵۰ نفر و به هدایت و کاپیتانی مدیرعامل شرکت هواپیمایی آتا. بر اساس آنچه معاون بازرگانی این ایرلاین اعلام کرده بود، به دلیل حساسیتهای ویژه کارلوس کیروش، کترینگ آتا وعدههای غذایی ویژهای برای این پرواز درنظر گرفته بود و اصطلاحا پذیرایی كه برای کاروان تیم ملی درنظر گرفته شده بود، با پذیراییهای عادی عموم ایرلاینها توفیر فراوان داشت. اما جالب آنکه کیروش از این امکان هم استفاده نکرده بود و به درخواست او، غذای بازیکنان از سوی خود فدراسیون تامین و به هواپیما تحویل داده شده بود. در این حال همچنان بستههای باری که از طرف فدراسیون به بخش بار فرودگاه تحویل شد، نشان میداد که سرمربی پرتغالی تیم ملی، بازهم جزئیات کار را به کاملترین شکل ممکن درنظر داشته است. بستههای چند صدکیلویی آب معدنی که وارد بخش بار میشد، نشان میداد که اوضاع از چه قرار است.
در این مکان عکسبرداری ممنوع است
کیروش اعتقاد عجیبی به حفظ حریم شخصی خودش و تک تک اعضای تیمش دارد. شاید به همین دلیل هم بود که در آخرین لحظات راضی نشد خبرنگاران و عکاسان، همسفر تیم ملی شوند. آن هم در هواپیمایی که قریب به دوسوم صندلیهایش خالی بود و طبعا برای بردن ۴، ۵ خبرنگار و عکاس فعال در رسانههای کثیرالانتشار هیچ مشکلی نداشت. با این حال او همچنان از احتمال عکسبرداریهای آماتوری هم غافل نبود. به جز خلبان که دستور داد تمام موبایلها در طول پرواز در «حالت پرواز» باشند، کیروش هم فرمان خاموش بودن دوربینها را صادر کرد. او تاکید داشت که هیچکس حق ندارد حین استراحت مسافران از آنها عکسی بگیرد. حتی خدمه و کادرپرواز.
سه ردیف از من فاصله بگیرید
کیروش معمولا اولین نفر است. حتی وقتی قرار است تمرین تیم ملی برگزار شود هم او از اولین نفرهایی است که پا به زمین چمن میگذارد. این اولین بودن البته میتواند دلیل دیگری هم داشته باشد. درواقع کسی به خودش جرات نمیدهد که پیش از آقای پرتغالی وارد زمین شود. این اتفاق هنگام ورود به هواپیما هم رخ میدهد. کیروش پیش از همه وارد شده و بلافاصله یکی از صندلیهای ردیف ۶ را انتخاب میکند. یک صندلی و عادی اکونومی کلاس .(خاطرتان باشد مسئولان پرواز چند روز قبل به همشهری ورزشی گفته بودند که این هواپیما فاقد سرویسهای بیزینس کلاس است) البته طبیعی است که نبود صندلی بیزینس (که ابعادی بزرگتر و امکاناتی مفصلتر نسبت به صندلیهای عادی دارد) برای کیروش چندان آزار دهنده نبود چراکه اساسا فاصله نسبتا کوتاه پرواز تا تاشکند فرصت خواب سنگین را هم فراهم نمیکرد. در این حال بر اساس قانونی نانوشته، بازیکنان پس از کیروش وارد هواپیما شده و با ۳ ردیف فاصله از خط ۹ به بعد صندلیهایی را برای نشستن انتخاب کردند. در این حال کیروش به تنهایی میان انبوهی از صندلیهای خالی کاملا به چشم میآمد.
کاری به کارم نداشته باشید
اصطلاح Do Not Disturb در هواپیما، اصلا توهینآمیز نیست. انتخاب استیکر مربوطه توسط مسافران به آن معناست که مایلم در طول مسیر استراحت کنم، بنابراین نه برای پذیرایی و نه به هیچ دلیل غیرضروری دیگری مایل نیستم با من صحبت کنید. انتخاب کیروش به محض نشستن درهواپیما همین عنوان بود. او که میان صندلیهای خالی جایی دنج برای خود انتخاب کرده بود، بلافاصله به غار تنهاییاش رفت و به یکی از خدمه پرواز خبر داد که مایل نیست از هیچکدام از آپشنهای طول پرواز استفاده کند. در این حال کاریزمای سنگین او کاملا به چشم میآمد. نزدیکترین بازیکنان به صندلی کیروش حقیقی، دژآگه و کریم انصاریفرد(کنارهم) از یک طرف بودند و جواد نکونام از سوی دیگر که البته او هم یک ردیف خالی اختصاصی را برای نشستن انتخاب کرده بود. ظاهرا تنها کسی که در طول پرواز برای لحظاتی از سوی کیروش فراخوانده و چندلحظهای مورد پرسش و پاسخ قرار گرفته، یکی از دروازهبانهای تیم ملی بوده است.
تنها مسافران ناهماهنگ با تیم کیروش
در این حال تنها مسافرانی که چه به لحاظ نوع پوشش و چه به لحاظ ابعاد فیزیکی با کیروش و تیمش متفاوت بودند، ۶ لیدر یا بوقچی هستند که در آخرین لحظات اجازه حضور در هواپیما را به دست آوردهاند. آنها بلافاصله به قسمت انتهایی هواپیما راهنمایی شدند تا اشتباهات احتمالیشان در اجرای پروتکل سفر، تمرکز کیروش و بازیکنانش را از میان نبرد.
لینک کپی شد
ارسال نظر