زلاتان: می‌خواستم توپ و دروازه‌بان را با هم به تور بچسبانم!

شنبه شب برای میلانی‌ها شب تلخی بود. آنها در ادامه نتایج بی‌ثبات‌شان در این فصل کالچو، در خانه اودینزه 3 بر یک باختند. تنها نکته مثبت این بازی برای آنها اولین حضور ستاره 41 ساله‌شان زلاتان ابراهیموویچ در ترکیب اصلی بعد از 14 ماه بود که با گلزنی او از روی نقطه پنالتی هم همراه شد. هم‌تیمی‌های مرد سوئدی هم با تقدیم بازوبند کاپیتانی به او - با نادیده گرفتن سلسله مراتب تعیین شدن از سوی کادر فنی - تلاش کردند که این شب را برای هم‌تیمی کهنه‌کارشان که با 41 سال و 166 روز سن، پیرترین گلزن سری A شد را به یادماندنی‌تر کنند. نکته جالب دیگر این بود که رکورد قبلی هم متعلق به یک میلانی دیگر بود؛ آلساندرو کاستاکورتا که از قضا آن هم در شب باخت میلان برابر اودینزه در ماه می سال 2007 به ثمر رسید و جالب‌تر اینکه آن گل هم از روی نقطه پنالتی رقم خورد، البته میلان برخلاف بازی دیشب، آن باخت را در سن‌سیرو متحمل شد.

قبول شکست در اولین حضور ایبرا در ترکیب اصلی میلان در فصل جاری برای او سخت بود اما این موضوع باعث نشد که او شوخ‌طبعی همیشگی‌اش را کنار بگذارد.  زلاتان پس از بازی گفت‌و‌گویی با شبکه اسکای اسپورت ایتالیا انجام داد و اول از همه به رکورد جدیدش اشاره کرد. او در حالی که کاستاکورتا هم در استوریو شبکه اسکای اسپورت حضور داشت، درباره رکوردش به شیوه‌ای طنز‌آمیز گفت: او (کاستاکورتا) می‌تواند این رکورد را برای خودش نگه دارد. من این رکورد را نمی‌خواهم.

کاستاکورتا از طریق گزارشگر حاضر در ورزشگاه از زلاتان پرسید که آیا بعد از بازنشستگی‌اش در میلان خواهد ماند و ستاره سوئدی در پاسخ گفت: باعث افتخار من است که جایی در تاریخچه این باشگاه دارم، چون میلان باشگاهی بزرگ و با قدمت است. بازیکنان بزرگی در این تیم افتخارآفرینی کرده‌اند و اینکه نام من در کنار آنها قرار می‌گیرد، برایم خیلی ارزشمند است. متأسفانه گلی که زدم برای میلان امتیاز نیاورد و این چیزی بود که می‌خواستم انجام دهم. همچنین باعث افتخار من بود که کاپیتان تیم شدم اما بازی طوری پیش نرفت که می‌‌خواستیم. در زمین بازی احساس بسیار خوبی داشتم. 14 ماه بود که از ابتدای مسابقه در زمین بازی نبودم و مهمترین چیز این است که برای بازی کردن روی فرم باشید. اگر در ادامه فصل هم همان حسی را داشته باشم که امروز داشتیم، باز هم می‌توانم بازی کنم. به توانایی‌های خودم شک ندارم.

زلاتان در ابتدا قرار نبود کاپیتان میلان باشد اما کاپیتان تیم اسماعیل بن‌ناصر و سایر بازیکنان تصمیم گرفتند که بازوبند را به هم‌تیمی باتجربه خود بدهند. ایبرا درباره اینکه این اتفاق چگونه رخ داد، با لبخند گفت: اسماعیل به اتاقم آمد و گفت که می‌خواهم تو کاپیتان تیم باشی. به او گفتم، مشکلی نیست. من این فشار را از روی تو برمی‌دارم و می‌گذارم که فقط روی بازی تمرکز کنی.

ایبرا ممکن بود برای ثبت رکورد جدیدش مدتی دیگر صبر کند اگر داور بازی دستور نمی‌داد که او پنالتی‌اش را تکرار کند. مارکو سیلوستری دروازه‌بان حریف قبل از اینکه زلاتان ضربه‌اش را بزند از خط دروازه فاصله گرفت و توانست ضربه او را مهار کند اما در تلاش دوم، این مرد سوئدی بود که دروازه‌بان تیم میزبان را مغلوب کرد.

او در این باره هم اظهار داشت: به نظر خودم پنالتی اولی که زدم هم خوب بود اما دروازه‌بان حریف آن را عالی گرفت. زمانی که داور دوباره فرصت زدن پنالتی را به من داد، با خودم گفتم این بار طوری توپ را شوت می‌کنم که حتی اگر دروازه‌بان آن را گرفت، با توپ به تور دروازه بچسبد.

در مدت طولانی مصدومیت و دوری‌اش از میادین، زلاتان اغلب اوقات در کنار زمین بازی نقش دستیار را برای سرمربی تیم استفانو پیولی ایفا می‌کرد و به بازیکنان روحیه می‌داد. او در پاسخ به این سؤال که آیا دلیل فرازونشیب‌های میلان در این فصل را می‌داند، تأکید کرد: دو سناریو در این تیم وجود دارد. یکی بازی کردن زمانی است که می‌خواهید قهرمان ایتالیا باشید و دیگری بازی کردن به عنوان قهرمان ایتالیاست. من قبلاً هم در این وضعیت بوده‌ام. زمانی که شما به عنوان مدافع عنوان قهرمانی بازی می‌کنید، هر بازی برای رقبای شما حکم فینال یک تورنمنت حذفی را پیدا می‌کند که برای آن برنامه‌ریزهای خاصی انجام می‌دهند و در تقویم‌شان دور تاریخ آن بازی را خط می‌کشند. فصل گذشته وضعیت تیم کاملاً متفاوت بود. می‌دانم که هر بازی فشار خاص خودش را دارد که این وقتی شما دارید برای بردن جام می‌جنگید، طبیعی است. باید آماده باشید چون همه به قصد شکست دادن‌تان به میدان می‌آیند. به همین اودینزه نگاه کنید. طوری که آنها برای گل‌های‌شان در این بازی شادی می‌کردند، مثل تیمی‌هایی بود که در فینال یک جام حذفی گل می‌زنند. بازیکنان میلان فعلی تجربه بازی به عنوان قهرمان ایتالیا را ندارند. به همین دلیل هم اینقدر فراز و نشیب دارند. ما همیشه در اوج نبودیم. این بهانه نیست، بلکه توضیح تفاوت میان زمانی است که شما به دنبال بردن یک جام هستید و زمانی که آن را برده‌اید.

میلان در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا باید به مصاف یک رقیب داخلی یعنی ناپولی برود اما زلاتان در لیست اروپایی روسونری جایی ندارد و نمی‌تواند تیمش را در این آزمون سخت همراهی کند. او که به تازگی به اردوی تیم ملی سوئد دعوت شده‌ است، راجع به این موضوع اظهار داشت: مسلماً همه دوست دارند در لیگ قهرمانان بازی کنند اما خب زمانی که داشتند اسامی را برای حضور در لیگ قهرمانان رد می‌کردند من هنوز آماده نبودم. برای تصمیم کادر فنی احترام قائلم. تمام کاری که الان می‌توانم انجام دهم این است که به هم‌تیمی‌هایم کمک کنم به بهترین شکل برای این بازی آماده شوند. باید کنارشان بمانم و هر کاری از دستم برمی‌آید برای‌شان انجام دهم. من به این تیم ایمان دارم و مطمئنم که آنها می‌توانند مقابل ناپولی خوب کار کنند.

آخرین سؤالی که از زلاتان پرسیده شد، برنامه‌اش برای بازنشستگی یا ادامه دادن به دوران بازیگری‌اش بود. او که ماه اکتبر امسال 42 ساله می‌شود، در این باره هم گفت: اگر روی فرم بمانم، باز هم می‌خواهم ادامه دهم. آنهایی که بازنشسته می‌شوند در حالی که هنوز احساس خوبی برای بازی کردن دارند، معمولاً از تصمیم‌شان پشیمان می‌شوند. من در این 14 ماه اخیر که نتوانستم بازی کنم، خیلی اذیت شدم. به همین دلیل الان که فرصت بازی به دست آورده‌ام می‌خواهم آن مدت را جبران کنم و دوباره فوتبال بازی کنم. از بازی در میلان راضی‌ام اما اینکه بمانم یا بروم به مدیران باشگاه بستگی دارد. من اما به شخصه برای ماندن در این تیم مشکلی ندارم.

انتهای پیام/