اختلاف نظر بر سر انتخاب سرمربی امیدها میان کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال در هفته‌های گذشته نکته‌ای مشهود بود. این کمیته در 29 آذر 1401، حبیب کاشانی را به‌عنوان مدیر تیم امید برگزید که فدراسیون فوتبال چهار ماه بعد و در روز 26 فروردین 1402، شاست کمیته ملی المپیک از صدور حکم کاشانی خبر داد. هر چند گفته شده حکم کاشانی هنوز از سوی فدراسیون صادر نشده است.
مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس، ابتدا محمد ربیعی را به‌عنوان گزینه اصلی خود معرفی کرد. مدیران فدراسیون فوتبال تأکید داشتند که سرمربی جدید تیم امید باید با تأیید امیر قلعه‌نویی انتخاب شود و سرمربی تیم ملی، مجتبی حسینی را پیشنهاد کرد. پس از رد این پیشنهاد توسط ربیعی، نوبت به گزینه‌هایی مانند افشین قطبی و مهدی تارتار رسید که هیچ یک از آنها نتیجه خاصی در پی نداشت.
ابتدای این هفته از رضا عنایتی به‌عنوان گزینه اصلی هدایت امیدها نام برده شد که توافقات نهایی حاصل شد و آقای گل سابق لیگ برتر، هدایت تیم امید را بر عهده گرفت. سخنگوی فدراسیون فوتبال، عنایتی را پیشنهاد قلعه‌نویی دانست و می‌توان گفت در تقابل فدراسیون و کمیته المپیک برای نیمکت تیم زیر 23 سال، فدراسیون‌نشینان توانستند حرف خود را بر کرسی بنشانند.
پس از آغاز سرمربیگری عنایتی، وی جلساتی پیرامون برنامه‌های تیم امید برگزار کرد که در تصاویر منتشر شده این نشست‌ها، اثری از حبیب کاشانی نیست. اولین جلسه سرمربی امیدها بین عنایتی، امیر قلعه‌نویی و مهدی محمد نبی بود که دو ساعت به طول انجامید و درباره امکانات و برنامه‌ها بحث شد. حضور مدیر تیم در چنین جلسه‌ای که ملزومات تیم را بررسی می‌کند، امری لازم و معمول است که کاشانی در این جلسه حضور نداشت.
عنایتی سپس جلسه‌ای مشترک با قلعه‌نویی، حسین عبدی، میرشاد ماجدی و سایر مربیان تیم ملی داشت. سرمربی تیم امید روز گذشته (سه‌شنبه) به مجموعه پِک رفت و برنامه‌های تیم امید را در این مجموعه بررسی کرد. در هر چهار تصویری که از عنایتی بعد از سرمربیگری تیم امید کشورمان رسانه‌ای شده، حبیب کاشانی غایب است.
طبیعی است که کاشانی تمایل داشت گزینه خودش سرمربی تیم امید شود و ممکن است از انتخاب نشدن گزینه خود به‌عنوان سرمربی ناراحت باشد و این دلخوری را با غیبت در جلسات نشان دهد. امیدها از 22 خرداد در مسابقات غرب آسیا شرکت می‌کنند و باید ببینیم با شروع تمرینات، کاشانی فعالیت خود در تیم امید را از سر می‌گیرد یا عطای ماندن را به لقایش می‌بخشد.
انتهای پیام/
