معجزه استانبول ۱۸ ساله شد/ چگونه ورق فینال به سمت قرمزهای آنفیلد بازگشت؟

 ۱۸ سال پیش در چنین روزی، شاگردان «رافائل بنیتز» در تیم لیورپول که در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۵، در یک نیمه سه گل از میلان دریافت کرده بودند، به بازی برگشتند و موفق شدند با پیروزی در ضربات پنالتی، جام را به خانه ببرند.

لیورپول تاکنون ۶ بار فاتح لیگ قهرمانان اروپا شده و پیروزی بر میلان در استانبول، تعداد قهرمانی‌ها آن‌ها در معتبرترین تورنمنت فوتبال اروپا را به عدد پنج رساند.

لیورپولی‌ها پس از حضور دراماتیک و احساسی در فینال استانبول، پس از پایان نیمه اول آروهای خود را بر باد رفته می‌دیدند اما پس از اینکه سرمربی اسپانیایی تاکتیک‌ها و نفرات تیم خود را تغییر دادو با همخوانی سرود «تو هرگز تنها نخواهی ماند» از سوی هواداران قرمزها، یاران «استیون جرارد» معجزه بازگشت را رقم زدند.

کاپیتان لیورپول در مصاحبه با شبکه تلویزیونی این باشگاه یه مناسب سالروز قهرمانی تاریخی در اروپا می‌گوید: این بهترین نمایش هواداران در طول دوران حرفه‌ای من بود چراکه ما سه بر صفر عقب بودیم و من هم از لحاظ بدنی در شرایط خوبی نبودم. حمایت آن‌ها از تیم با وجود نمایش ما در نیمه اول، باورنکردنی بود.

جرارد در پاسخ به این سوال که در رختکن چه گذشت که تیم در نیمه دوم متحول شد، گفت: من می‌خواستم در رختکن صحبت کنم اما با احترامی که برای رافا قائل بودم، اجاره دادم او اول صحبت کند. 

او در ادامه گفت: ما در نیمه اول می‌توانستیم پنج یا ۶ گل دریافت کنیم اما رافا گفت «بیایید از نو شروع کنیم، بیایید سعی کنیم یک گل زودهنگام بزنیم، بیایید سعی کنیم کاری برای هواداران کنیم، کمی شور و حال و اعتماد به نفس داشته باشید».

ضربه سر جراراد در دقیقه ۵۴، شروع بازگشت لیورپول به بازی بود و شاگردان بنیتز ۶ دقیقه بعد، بازی را با گل‌های «ولادیمیر اسمیچر» و «ژابی آلونسو» سه بر سه مساوی کرده بودند.

جرارد با یادآوری لحظه به ثمر رسیدن گل خود می‌گوید: بدون شک ما به یک شوک نیاز داشتیم. ما نقش بر زمین شده بودیم و فکر می‌کردیم همه چیز تمام شده است و این لحظه بزرگی بود.

پایان پیام/