فرگوسن و گواردیولا الگوی مهماندوست برای ادامه همکاری با تکواندو دنیا

 رضا مهماندوست سرمربی ایرانی تیم ملی تکواندو کشور جمهوری آذربایجان سرانجام پس از نزدیک به یک دهه فعالیت و افتخار آفرینی با تکواندو آذربایجان در نهایت تصمیم به جدایی از تیم ملی تکواندو آذربایجان گرفت. مهماندوست با تیم ملی این کشور در بازیهای المپیک، قهرمانی جهان، جام جهانی و تورنمنت های مهم دنیا افتخارات زیادی را کسب کرد و چندین دوره به عنوان بهترین سرمربی دنیا انتخاب شد، اما در نهایت پس از پایان مسابقات قهرمانی جهانی در باکو به صورت رسمی با این فدراسیون قطع همکاری کرد.

گفت وگوی مهماندوست را در ادامه می‌خوانید:

 آقای مهماندوست، گفت و گو را بسیار شفاف آغاز می‌کنیم، با فدراسیون تکواندو کشور جمهوری آذربایجان قطع همکاری کرده اید؟

بله، پس از پایان مسابقات قهرمانی جهان که به میزبانی باکو برگزار شد، تصمیم گرفتم که به صورت رسمی با این فدراسیون قطع همکاری کنم!

دلیل این تصمیم چه بود؟

فعلا قطع همکاری کردم. چون با وضعیت و شرایطی که این فدراسیون دارد، ادامه همکاری با آنها باعث خراب شدن خودم می شد. بالاخره همه رسانه ها در جریان هستند که نزدیک به پنج سال است که فدراسیون تکواندو آذربایجان تیم ملی خود را رها کرده است و هیچ حمایتی مثل سابق وجود ندارد. 8 ماه است که  حتی توان پرداخت حقوق بازیکنان و کادر فنی را ندارند.

 شما از بدو ورود در تکواندو آذربایجان پوست اندازی کردید و نفرات شاخصی را به تکواندو دنیا معرفی کردید، پس چرا فدراسیون این کشور تمایلی به حمایت این رشته ندارد؟

بله، بنده نفراتی مثل میلاد بیگی، رادیک عیسی اوف، آیخان تقی زاده، محمد مادمادوف، پیام قبادی و رامین عزیزاوف را ساختم و این نفرات مدال های خوبی هم برای تکواندو آذربایجان در مسابقات مختلف کسب کردند. به هر حال سن این نفرات بالا می‌رود، آسیب می بینند، خسته می شوند و از دنیای قهرمانی خداحافظی می کنند و ما هم باید یک نسل جدید می آوردیم. برای برگزاری مسابقات قهرمانی جهان بارها به فدراسیون تکواندو آذربایجان اعلام کردم که در شرایط فعلی میزبانی مسابقات را قبول نکنید، اما آنها به این حرف ها اهمیت ندادند و میزبانی را قبول کردند و بدتر از همه بهترین بازیکنان مان را همان روز اول و دوم به روی شیاپ چانگ فرستادند.

 یعنی شما معتقد بودید که در شرایطی که نفرات جدید، جوان و کم تجربه به تبم ملی تکواندو آذربایجان تزریق کردید، میزبانی و انتظار کسب مدال در این رقابت ها کار را سخت می‌کند؟

بله، آنها به صحبت‌های ما گوش ندادند و میزبانی را قبول کردند و روزی 200 نفر با این جوانان تماس می‌گرفتند و از آنها مدال می‌خواستند. درخواست کسب مدال در رقابت های قهرمانی جهان واقعا فشار روحی زیادی به این جوانان وارد کرد. به هر حال تیمی هم که نتیجه نگیرد این اتفاق هم رخ می‌دهد. من فعلا با این تیم قطع همکاری کردم و دیگر با آنها همکاری نمی‌کنم. 

پس فعلا در حال استراحت هستید؟

این موضوع را به هیچ کشوری اعلام نکرده ام و تصمیمی برای رفتن به هیچ جایی را ندارم. فعلا اینجا کارهای عقب افتاده زیادی داشتم که باید انجام می‌دادم. تمام کارهای شخصی ام به هم گره خورده و دنبال انجام دادن کارهایم هستم. تیم ملی تکواندو آذربایجان هم به مسابقات اروپایی اعزام شد. همه دختران در این مسابقات از گردونه رقابت ها حذف شدند و تقریبا پسران هم بازی اول را شکست خوردند و دو مدال نقره و برنز کسب کردند. یک مدال برنز را نیز در جدول شانس مجدد کسب کرده اند. پس از جدایی من از تیم ملی تکواندو آذربایجان مربی جوانان را همراه با این تیم به مسابقات اعزام کردند. دوره قبل که هدایت تیم در این مسابقات برعهده من بود، موفق شده بودیم سه مدال طلا، یک مدال نقره و یک مدال برنز کسب کنیم و حالا نتایج این دوره نسبت به قبل بسیار ضعیف تر بوده است.

 از شرایط حاکم در فدراسیون تکواندو کشور آذربایجان خسته شده اید؟

من عاشق تکواندو هستم و مخصوصا در بحث آموزش علاقه زیادی دارم، من اصلا خسته نیستم، زمانی شما خسته می شوید که  آن ابزاری که باید دست شما بدهند را نمی‌دهند. اصلا آنها متوجه نمی شوند که من 7 تا 8 نفر از بازیکنان قدیم را کنار گذاشته ام. کل کشور آذربایجان 30 یا نهایت 40 باشگاه هم ندارد. در مسابقات قهرمانی کشور نزدیک به 100 نفر در بخش پسران و دختران شرکت می‌کنند. خب وقتی در یک مقطع همه  قهرمانان شما کنار می‌روند و تیم نوجوانان جایگزین می‌شوند، باید این درک را داشته باشید و شرایط را درک کنید. از آغاز فعالیتم با این تیم کلا 6 ماه گذشته بود که آذربایجان میزبانی مسابقات قهرمانی جهان را برعهده گرفت. ما طی این سال ها همیشه پرمدال بودیم و توقع ها بالا رفته بود. ما با تغییر نسل روبرو شدیم و دستمان خالی بود و در شرایطی بودیم که تیم را بازسازی می‌کردیم. در هر صورت باید روی این نفرات کار کنیم تا مثل قهرمانان سابق افتخار آفرین باشند.

 آیا در دیداری که با هادی ساعی در آذربایجان داشتید، برای هدایت تیم ملی تکواندو ایران به شما پیشنهادی شد؟

اصلا با فدراسیون تکواندو ایران در رابطه با همکاری هیچ صحبتی نداشتم. من بعید می‌دانم بتوانم به ایران برگردم، چون بچه های من اینجا در حال درس خواندن هستند و زندگی ما در آذربایجان است. البته بعید می‌دانم به من نیاز باشد، در ایران خدا را شکر به اندازه ای مربی خوب داریم که نیاز به من نیست. در حال حاضر شرایط فدراسیون تکواندو و مدیریت در آن بسیار خوب است و برای همه عزیزان آرزوی موفقیت دارم.

اگر از سایر کشورها به شما پیشنهادی شود حاضر به همکاری هستید؟

یک مربی مثل من که سال ها است مربیگری می‌کند به همه پیشنهاد هایش فکر می‌کند، اما باید بررسی کنم و ببینم اگر قرار است جایی بروم، می‌توانم رشد کنم یا خیر؟ نباید ریسک کنم  و به هر پیشنهادی فکر کنم. اگر پیشنهاد خوبی داشته باشم باید ابتدا این موضوع را در نظر بگیریم که آیا آن کشور استعداد رشد در تکواندو را دارد یا خیر؟ اگر خوب باشد قبول می‌کنم. اما اینکه صرفا بخواهم بروم یک جایی مربیگری کنم نه اصلا چنین تصمیمی را نمی‌گیرم، چون من اصلا چنین مربی نیستم که بخواهم هرجایی بروم و کار کنم. زمانی که به آذربایجان آمدم ریسک کردم،  قبل از اینکه پیشنهاد آذربایجان را قبول کنم، دو هفته به این کشور سفر کردم و شرایط تکواندو آذربایجان را بررسی کردم. تمام کم و کاستی را بررسی کردم و به آنها اعلام کرد. مسئولان فدراسیون تکواندو آذربایجان قول همکاری دادند تا شرایط را برای موفقیت مهیا کنند. آنها در آن زمان اعلام کردند که من می‌توانم از کشورهای دیگر لژیونر جذب کنم، اما حالا دیگر  این کار را نیز نمی توانیم انج2م دهیم.

 پس منتظر هستید که پیشنهاد خوب از کشورهای سطح اول دنیا به شما بشود؟

وقتی یک مربی سطح بالا به یک کشور می‌رود، بین 20 تا 30 درصد نهایت می‌تواند به آن کشور کمک کند. باید آن 70 و 80 درصد دیگر آن استعدادی باشد که آن کشور داشته باشد. 20 تا 30 درصد توانایی بنده و یا هر مربی سطح بالای دیگر است که به آن بازیکن یاد می‌دهد و القا می شود تا بازیکن به آن 100درصد برسد، اما وقتی شما به یک کشور ضعیف می روید طرف 20 تا 30 درصد خوب است، اما انتظار دارند یک مربی 70 درصد آن بازیکن را بالا بکشید و این موضوع محال است. همین سرالکس فرگوسن و پپ گواردیولا که مربیان بزرگ فوتبال دنیا هستند را ببینید کجا می روند، آنها به منچستر سیتی یا منچستر یونایتد می‌روند و هر جایی نمی‌روند. من هم از این قائده مستثنی نیستم. شما بهترین مربی دنیا را هم بیاورید، بین 20 تا 30 درصد یک بازیکن را می توانند ارتقا دهد، بین 70 تا 80 درصد باید آن استعداد، توانایی و زیر ساخت ها باشد. اما متاسفانه در برخی جاها که این درک و فهم وجود ندارد، تصور می‌کنند یک مربی باید معجزه کند و با یک آمپول قهرمان جهان بسازد. من اگر هر جا موفق بودم، استعداد هم آنجا بوده است. به عنوان مثال شما نگاه کنید چقدر مربی درجه یک به کشورهای عربی می‌رود، اما بعد از 6 ماه یا نهایت یک سال آنها را بیرون می‌کنند، حتی مربیان خارجی به ایران می آورند( در سط2ح بالا و پایین) اما او را بعد از مدتی بیرون می‌کنند، دلیل این موضوع این است که باید حرفه ای گری و ساختار در آن کشور باشد، این طور نیست که با چوب زدن و آمپول زدن به بازیکن طرف قهرمان دنیا شود. من هر جایی که بودم و موفق به کسب مدال شدم، بالاخره استعدادهایی هم پیدا کردم و تجربیاتم را به آنها انتقال دادم و در نهایت مدال کسب کردیم.

 با این حساب فدراسیون تکواندو آذربایجان ساختار حرفه ای ندارد؟

بله وقتی در یک کشوری ساختار ورزش حرفه ای نیست، آنها فقط به این توجه می‌کنند که شما باید فقط مدال کسب کنید! به این موضوع توجه نمی‌کنند که تیم شان 100درصد تغییر کرده است، تیمی که 100درصد آن تغییر کرده است، نباید در طول 6 ماه از آن تیم انتظار داشته باشید، باید فرصت بدهید و در قهرمانی جهان سال 2025 چین انتظار کسب مدال داشته باشید. تکواندو امروزه مثل قدیم نیست که یک سری کشورها مثل ایران، کره، اسپانیا و ... مدال آوری می‌کردند. در حال حاضر آفریقایی‌ها قهرمان جهان می شوند. در حال حاضر مدال ها در قهرمانی جهان و المپیک بین همه کشورها تقسیم می شود. مهم این است که شما نگاهت بلند مدت باشد، همه چیز فراهم باشد، استعداد باشد، پول خرج شود و تمام تورنمنت ها را اعزام کنند و بعد از آن مربی نتوانست مدال کسب کند به او بگویند ما شما را نمی‌خواهیم. وقتی این شرایط را درک نمی‌کنند، من عصبی می شوم. پنج سال است به آنها هشدار می‌دادم که شرایط تکواندو آذربایجان خوب نیست. افرادی در جلسات حضور داشتند که هیچ چیزی از تکواندو نمی‌دانستند. در نهایت من یک جایی باید قطع همکاری می‌کردم که در نهایت چنین تصمیمی را گرفتم.2

 صحبت پایانی شما را می شنویم...

آنها رضا مهماندوست را دارند که شش بار بهترین مربی دنیا شده است، نمی‌دانم که دیگر بدنبال چه چیزی هستند. فقط دنبال بهانه هستند. البته فقط آذربایجان این طوری نیست ، در ایران هم این اتفاق برای من رخ داد اما مدلش متفاوت بود. هر جای دنیا برویم آسمانش آبی است. مهم این2 است که سیستم حرفه ای نیست، کارشناسان نخبه باید در جلسات حضور داشته باشند و شرایط را بررسی کنند. نایب رئیس و دبیر فدراسیون آذربایجان که این کاره نیستند؛ در جلسات حضور پیدا می‌کردند و با ما جر و بحث می‌کردند. کسی که کارشناس باشد شرایط و علت را بررسی می‌کند. من 10 سال است که در آذربایجان هستم. ما سه و چهار دوره در قهرمانی جهان مدال طلا کسب کردیم و المپیک هم که اوج کار مان بود. سه مسابقات مهم را با مربیگری بنده قهرمان ش2دیم. دو بار قهرمان جام جهانی شدیم و یک بار با اشتباهات داوری نقره جام جهانی را کسب کردیم. در مسابقات مختلف افتخارات زیادی را با همین نفرات جوان2 کسب کردیم اما سطح فهم و درک برخی از افراد حاضر در فدراسیون تکواندو آذربایجان پایین است و درک نمی‌کنند. من می‌خواهم برای مدتی استراحت کنم.

پایان پیام/