صحبت‌های دو پهلوی نکونام و اوضاع بحرانی استقلال

چند روز مانده به شروع فصل جدید فوتبال ایران جواد نکونام که مدت زیادی از حضورش به عنوان سرمربی تیم فوتبال استقلال نمی گذرد، بعد از دومین بازی تدارکاتی تیمش اولین افشاگری خود را در این تیم انجام داد اما حرف های دو پهلویی زد که با وجود تاکیدش بر شفاف سازی، ابهامات این باشگاه را بیشتر کرد.

نکونام در بخشی از صحبت هایش گفت که به او گفته اند این فصل استقلال را پنجم کند. اصرار خبرنگاران برای این که سرمربی استقلال بگوید چه کسی این حرف را به او زده است بی ثمر بود. او فقط ابهامات را بیشتر کرد و حاضر نشد بگوید مدیر قبلی چنین حرفی را زده است یا سرپرست فعلی!

مرسوم این است که سرمربی با مدیرعامل و نفر اول باشگاه در ارتباط است و طرفین خواسته هایشان از یکدیگر را مستقیم مطرح می کنند و واسطه ای نیست. بنابراین به نظر می رسد که نکونام هم یا با حجت کریمی مدیرعامل پیشین استقلال چنین مکالمه ای داشته است یا با علی خطیر سرپرست مدیرعاملی باشگاه که چند روز است این مسئولیت را پذیرفته است.

سرمربی آبی ها در ادامه اظهارات دو پهلویش که به نظر می رسد مشکلی را از استقلال حل نمی کند و بر دغدغه ها و آشفتگی ذهنی هواداران اضافه خواهد کرد عنوان کرده که هر بازیکنی را می خواهد بگیرد باشگاه می گوید گران است و جذبش نمی کند. او بازهم اشاره نمی کند که چه کسی این پاسخ ها را به درخواست او می دهد. طبیعتا بازهم باید علی خطیر باشد چون او باید با بازیکنان مذاکره و نظرشان را برای حضور در استقلال جذب کند.

نکونام اما زنگ خطر را برای علی خطیر به صدا در می آورد و می گوید که با ورود یک «بچه» به استقلال امور از دست باشگاه خارج شده و باند این بچه آدم های خودشان را آورده اند و همه تصمیمات باشگاه را آنها می گیرند.

اگر اینطور باشد که نکونام می گوید باید وضعیت تیم آبی تهران را قرمز دانست. اتفاقی که در سالهای گذشته هم رخ داده و هر وقت تیم به سمت باندبازی و چند دستگی حرکت کرده، روزهای بحرانی را سپری کرده است.

وضعیت قرمز باشگاه استقلال را چه کسی می تواند درست کند؟ تیمی که قرار است ناکامی در رسیده به حداقل یک جام در فصل قبل را می خواهد جبران کند با کدام مدیر و کدام مدیریت می خواهد به سمت بهتر شدن حرکت کند؟ آیا علی خطیر به عنوان یک مدیر کم تجربه و ناآگاه به بحران های اینچنینی می تواند استقلال را از باتلاق بیرون بکشد؟

تجربه و سابقه او نشان می دهد توانایی این کار را ندارد. او نه قبلا مدیرعامل تیمی بوده و نه تجربه مدیریت بحران دارد و نه به نظر می رسد جیب پری دارد که بتواند استقلال را از وضعیت فعلی نجات دهد. او کم تجربه تر از آن است که بتواند به وضعیتی که نکونام اشاره کرد سروسامان دهد.

استقلال اگر با همین شرایط بخواهد روزگارش را سپری کند به ورطه بحران و آشفتگی های بیشتر خواهد رسید. به وضعیتی که هوادار از همان بازی اول روی سکوی شعار «حیا کن و رها کن» سر دهد و خواستار برکناری خطیر و همکارانش شود.