ماجرای مردی که از سرمربیگری در پرسپولیس پشیمان شد

شاید بسیاری از هواداران نسل جدید پرسپولیس شناخت چندانی از حمید درخشان نداشته و عمر حضور او در این باشگاه را محدود به تجربه تلخ سال ۹۳ بدانند. اما قطعا هواداران مسن تر پرسپولیس نام حمید درخشان از لحاظ کیفیت بازی، سابقه و افتخارات در بین تیم منتخب تاریخ این باشگاه قرار می دهند. بازیکنی از اواسط دهه ۵۰ راهی این تیم شده و در سال ۷۲ و از پرسپولیس بود که فوتبال را کنار گذاشت. نقش اول تنها قهرمانی پرسپولیس در آسیا در سال ۷۰ بر دوش حمید درخشان بود و او معمار یکی از بهترین تیم های تاریخ پرسپولیس لقب گرفت.

در سال ۷۲ و بعد از ممنوع الکار شدن علی پروین بود که هدایت پرسپولیس به حمید درخشان، ناصر محمدخانی و محمد پنجعلی سپرده شده و آنها طی یک سال یکی از پرستاره ترین تیم های تاریخ باشگاه را بنا کردند. تصور کنید بازیکنانی چون احمدرضا عابدزاده، علی دایی، بهروز رهبری فرد، یحیی گل محمدی، افشین پیروانی، مهدی مهدوی کیا، کریم باقری و... و. طی یکی دو سال به پرسپولیس اضافه شدند و حمید درخشان نقش مهمی در انتقال این بازیکنان ایفا کرد.

بعد از محرومیت عجیب سال ۷۳ در دربی بود که درخشان تمایلی به همکاری با یورگن گده نشان داد و دوران کوتاه حضور این سرمربی آلمانی به بدترین شکل و با شکست سنگین در دربی سپری شد. در ادامه پست هدایت پرسپولیس دوباره به حمید درخشان پیشنهاد شد، اما او ترجیح داد استانکو این سمت را بر عهده گیرد و خود این مربی جوان به عنوان دشتیار مشغول به کار شود.

هواداران پرسپولیس به یاد دارند که تیم استانکو فوتبال فوق العاده ای ارائه می داد و نقش حمید درخشان در این تیم فراتر از یک سرمربی بود. در زمستان سال ۷۵ این سرمربی کروات تصمیم به جدایی گرفت و باز کار به دست حمید درخشان سپرده شد. پرسپولیس در آن فصل با اقتدار به قهرمانی رسید و شاید در بهترین نمایش خود در تاریخ دربی بعد از انقلاب و در روز خراب کردن چند فرصت مسلم گلزنی، ۰-۳ استقلال را مغلوب کرد.

به نظر می رسید حمید درخشان بهترین گزینه برای ادامه فعالیت روی نیمکت باشد، اما عابدینی به شکلی عجیب ایوان مت کوویچ کروات را انتخاب کرده و عذر سرمربی جوان تیمش را خواست. بعد از چند بازی نیز مت کوویچ برکنار شده و علی پروین دوباره و برای هفت سال (جز فصل ۸۳) سرمربی پرسپولیس شد. عجیب اینجاست سلطان هیچ تمایلی به همکاری با حمید درخشان و فرشاد پیوس نشان نداد و دوباره این ناصر ابراهیمی بود که کمک علی پروین شد.

دل حمید درخشان بعد از ۲۵ سال هنوز به شدت از این اتفاقات پر است. در اشل یک در هزار و با قیاس مع الفارغ، تصور کنید پپ گواردیولای جوان در سال ۲۰۰۹ موفق به فتح شش گانه برای بارسلونا شده، اما لاپورتا سال بعد او را برکنار و دوباره یوهان کرویف (هر چقدر بزرگ و پرافتخار) را دوباره سرمربی پرسپولیس کند. منطقی نیست یک سرمربی جوان و موفق را در ابتدای کار برکنار و دوباره به یک گزینه قدیمی و مسن اعتماد کرد، اما عابدینی این کار را انجام داده و اجازه رشد و پیشرفت را از یکی از مهم ترین سرمایه های تاریخ پرسپولیس گرفت.

علی پروین نیز که به زعم خودش در سال ۷۲ مورد خیانت شاگردانش قرار گرفته بود، هرگز تمایلی به استفاده از حمید درخشان یا فرشاد به عنوان دستیار نشان نداده و در واقع جانشین پروری نکرد. به نظر می رسید تیم تحت هدایت حمید درخشان جوان و سرحال حتی می تواند در آسیا نیز موفقیت دست یابد، اما یک تصمیم عجیب باعث شد عمر سرمربیگری او بر خلاف بازیگری بسیار کوتاه شود و او در اوج موفقیت، قهرمانی لیگ و برتری در دربی با سه گل، فرصت ادامه پروژه خود را از دست داد.

با حمید درخشان که صحبت کردیم تصور می کرد می توانست پپ گواردیولا و معمار پرسپولیس نوین باشد، اما این شانس بزرگ از او و باشگاه گرفته شد تا حالا بعد از ۲۵ سال، این حسرت همچنان بر دل یکی از پرسابقه ترین بازیکنان تاریخ پرسپولیس باقی بماند.