مدیرعامل یا سیبل؟! کسی دوست دارد جای درویش باشد؟/ مدیریت پرسپولیس در دو ماه و دو روز جهنمی

مدیرعامل فعلی پرسپولیس به گواه بسیاری از فوتبال‌دوستان یکی از کاربلدها در ورزش ماست؛ چه از نظر مدیریت و چه داشتن تخصص ورزشی. رضا درویش به همراه محمدرضا ساکت از بهترین مدیران ما هستند که کارنامه بسیار خوبی هم دارند. اما اگر دوست دارید جای درویش باشید ابتدا نگاه کنید به شرایط و حال و روز او در این دو ماه یا لاقل همین دو روز، شاید که در تصمیمتان تجدید نظرکنید!

کسانی که فکر می‌کنند حضور در استقلال و پرسپولیس سراپا خوشبختی و نعمت است درک درستی از مدیریت در این دو باشگاه ندارند. جایی که پول نیست و حاشیه از سر و کول آن بالا می‌رود. فقط نگاه کنید به دو ماه اخیر که چه بلاها و اتفاقاتی سر رضا درویش نیامده است!

• خروج از هیات مدیره
• رفتن معاون باشگاه
• نگرفتن بازیکن جدید و  فشار هواداران و مربیان
• آمدن وزیر جدید
• بی‌پولی
• یحیی گل‌محمدی و داستان ماندن
• بازیکنان و آپشن‌ها و قراردادها و طلب‌ها
• علیرضا بیرانوند!
• رفتن آل‌کثیر و نداشتن گلر و مهاجم
• هوادار متمول
• مصدومیت‌ها
• رونالدو!

فقط یک خاطره را به یاد بیاورید که چطور درویش مجبور شد بعد یک جلسه کت را روی سرش بکشد و از دست خبرنگاران فرار کند! و حالا به ماجراهای دو روز اخیر نگاه کنید؛

• شکایت سپاهان
• استعفای سرمربی
• دعوت دوباره کمیته اخلاق
• قبول نکردن معاونت توسط استیلی
• حمله پروین
• کسر امتیاز بابت هزینه‌ها

ما نمی‌دانیم که رضا درویش باز هم می‌تواند از مهلکه تازه به سلامت عبور کند یا این‌که این بار این تونل فشار و وحشت مقابل درب خروجی تمام می‌شود؛ اما این واقعیت قابل انکار نیست که «تحمل» این شرایط کار هر کسی نیست، چه رسد به «مدیریت» آن!