معمولا تمرکز رسانه‌ای روی فوتبالیست‌ها با پایان دوران فوتبال‌شان به پایان می‌رسد اما در خصوص حسین ماهینی این‌طور نیست. او یکی از پرسپولیسی‌های محبوب جامعه است. بخش‌هایی از گفت‌وگو با حسین ماهینی، در حاشیه برنامه آنساید آپارات‌اسپرت را در ادامه می‌خوانید.
بازی های آسیایی پرسپولیس را حتما دنبال می‌کنید، این تیم در آسیا با استقلال تاجیکستان بازی دارد. فکر می‌کنید پرسپولیس در بازی امروز چه نتیجه‌ای بگیرد؟
من فکر می‌کنم که می‌برد و باید ببرد و انشاالله می‌برد. به قول برانکو که می‌گفت نگویید انشاالله، بگویید حتما. حتما می‌برد. نیاز به برد داریم برای صعودمان، باید حتما ببریم چون بعد دو بازی خیلی سخت داریم. پرسپولیس شخصیت آسیایی خودش را دارد و امیدواریم همین روند را ادامه دهد.
برای تماشای بازی به استادیوم می‌روید؟
نه متاسفانه نمی‌رسم. ساعتش هم نمی‌دانم چند است.
رابطه‌تان با باشگاه، بچه‌های تیم و پرسپولیسی‌ها چگونه است؟
عالی، همیشه رابطه‌ام با باشگاه خوب بوده. الان هم رابطه خوبی با آقا یحیی و بچه‌ها دارم. چند گروه داریم در جاهای مختلف و هر روز با هم در ارتباطیم. خانه من به هتل خیلی نزدیک است. پارسال ۴ یا ۵ بازی به هتل رفتم، از آن‌جا با بچه‌ها به استادیوم آزادی رفتیم. در رختکن حضور داشتم، بازی را دیدیم و برگشتیم. خدا را شکر نه تنها با باشگاه و بازیکنان، بلکه با هواداران نیز رابطه خیلی خوبی داشته‌ام.
یک سوال حاشیه‌ای می‌خواهم بپرسم. این‌که یحیی گل‌محمدی شما را از پرسپولیس کنار گذاشت؛ آیا از او دلخور هستید؟
زمانی که این اتفاق افتاد، باشگاه می‌گفت آقا یحیی نخواسته تو را، آقا یحیی هم می‌گفت باشگاه تو را کنار گذاشته است. با این حال من هیچ‌وقت به صد درصد نرسیدم که چه اتفاقی افتاد. من فوتبالیست حرفه‌ای بودم، با این‌که برایم خیلی سخت بود ولی باید قبول می‌کردم. خداحافظی کردم و بعد از جدایی از پرسپولیس هم یک مصاحبه علیه باشگاه نکردم. پرسپولیس در قلب من جای دارد و از بچگی این تیم را دوست داشتم؛ همه می‌دانند. برای همیشه هوادارش خواهم بود. امروز هم مثل یک هوادار معمولی پرسپولیس را دنبال می‌کنم. پرسپولیس به‌قدری بزرگ است که نیاز به یک فرد ندارد. به‌قدری آدم بزرگ آمده و رفته و هیچ اتفاقی نیافتاده است. پرسپولیس همیشه سرپاست. من هم مثل همان ۴۰میلیون هوادار که با پرسپولیس بیدار می‌شوند و با پرسپولیس می‌خوابند.
بعد از باخت پرسپولیس به سپاهان، شما از کادر فنی یک گلایه کردید. زمانی بود که تقصیرها به گردن بازیکنان انداخته شد. فکر می‌کنید آن گلایه باعث تصمیم یحیی گل‌محمدی برای کنار گذاشتن شما بود؟
ببینید آن سال ما فینال سپاهان را داشتیم. یکسری اتفاقات قبل و بعد بازی افتاد. ما قهرمان نشدیم. الله اعلم، من نمی‌دانم. بعد از آن اتفاق بود که آقایحیی رفت و آقای دایی سرمربی تیم شد، من هروقت سرمربی تیم مقابل‌مان آقا یحیی بود و روبرویش بازی می‌کردم، با هم خوش‌وبش و بگو بخند داشتیم. مشکل خاصی نبود. واقعا نمی‌دانم، آن اتفاق باعثش بود یا اصلا جریان دیگری بود. هرچه بود قسمت بود.
بدون تعارف آیا از مدیری یا مربی ای در فوتبال دلخور هستید؟
بله!
چه کسی؟
سالی که از پرسپولیس جدا شدم، ۸۰۰میلیون تا یک میلیارد از پرسپولیس طلبکار بودم. این برای فصل ۹۸-۹۷ است که از پرسپولیس جدا شدم، قبل از آن ۹۲ بخشی از قراردادم را بخشیدم به کنار. با این حال من می‌توانستم بگویم فسخ نمی‌کنم، آن زمان مجبور می‌شدند یک‌طرفه فسخ کنند و تمام مبلغ قرارداد من را بدهند. با این حال با آقای انصاری‌فرد یک تفاهم‌نامه نوشتیم که قرار شد باشگاه بابت آن نیم‌فصل مبلغ ۵۰۰میلیون تومان از ۱میلیارد را به من بدهد اما تا این لحظه پول من را ندادند. من هیچ‌وقت از باشگاه شکایت نکردم؛ هیچ‌وقت هم نمی‌کنم. گفتم حالا من که کاری نمی‌کنم اما خودتان تفاهم نوشتید و خدا هم شاهد است، پول من را بدهید. ۹۸ با ۵۰۰میلیون تومان می‌توانستم سه تا ۲۰۷ بخرم. الان با این پول یک ۲۰۷ نمی‌دهند. پول من الان یک‌چهارم شده اما هنوز پول من را ندادند. من از آقای انصاری‌فرد دلخورم. یکسری اتفاقات هم زمان مدیریت ایشان افتاد که همه در جریانند؛ بگذریم.
این روزها حرف از یک هوادار متمول است که به پرسپولیس کمک می‌کند. زمان شما هم از این هواداران بود؟
ما یک تیم فوتبال داریم در بوشهر، راه درآمدش کمک مردمی است که این تیم محلی را دوست دارند. علاقه آن‌هایی است که تیم را دوست دارند. در ابعاد بزرگتر می‌رسیم به پرسپولیس. من نمی‌دانم هواداری در اسپانیا می‌تواند به رئال مادرید یا بارسلونا کمک کند؟ آیا هواداری کمک کند مثلا پرز دست رد به سینه‌اش می‌زند؟ خب آن‌جا چنین اتفاقی نمی‌افتد. اینجا اما یک نفر پرسپولیس را دوست دارد، مثلا پول نقد نمی‌دهد، می‌گوید من برای پرسپولیس هزینه یک سال آب معدنی باشگاه را می‌دهم. خب از این آدم‌ها زیاد هستند، دوست دارند باشگاه را کمک می‌کنند. فکر می‌کنم زمان ما هم بود. باشگاه هم طبیعی است استقبال کند؛ باشگاه که درآمدی ندارد و فقط مخارج است. یک نمونه باشگاه‌های ما همین حق پخش را ندارند. کل دنیا از این حق پخش استفاده می‌کنند اما در ایران چنین نیست. اگه بازی لیگ برتر و دربی نباشد صداوسیما از کجا پول درمی‌آورد؟ بیشترین درآمدشان از فوتبال است. خب پول فوتبال را بدهید. کل دنیا همین است. اگه باشگاه درآمد داشته باشد که از هوادار پول قبول نمی‌کند، مجبور است!
سیدجلال حسینی اکنون مربی پرسپولیس است، شما هم مدرک مربیگری B دارید. آیا قصد مربیگری دارید؟
الان که برای من زود است. جلال هم تا پارسال پیارسال مشغول بازی بود. خدا را شکر از همان‌جا مستقیم روی نیمکت پرسپولیس نشست. من زمانی که فوتبال بازی می‌کردم آرزو داشتم فوتبالیست بزرگی شوم اما فکرش را نمی‌کردم به پرسپولیس و تیم ملی برسم، بازوبند کاپیتانی ببندم. آن هم از کجا؟ از بوشهری که امکاناتش زیر خط فقر بود. اما الان تجربه‌ای که ۲۰- ۲۵ سال از دوران بازیگری دارم، می‌توانم بگویم مثلا چند سال دیگر به یک تیم اروپایی بروم و مربیگری کنم. این اندازه طرز فکر من عوض شده است. من B را گرفته‌ام و به زودی برای A اقدام می‌کنم. در دانشگاه هم رشته من مربیگری تخصصی فوتبال است. تربیت بدنی هم می‌خوانم. برانکو هم همین‌طور بود، پروفسورای تربیت بدنی داشت، به من گفت مدرکت چیست؟ گفتم دیپلم. گفت حتما برو ادامه تحصیل بده و الان می‌بینم این حرف او و ادامه تحصیل چه کمکی می‌تواند به من بکند.
شما اواخر فوتبال‌تان همزمان به فعالیت‌های اجتماعی هم مشغول بودید. الان هم علاقه دارید به این کار؟
همیشه هرجا رفتم، هر وقت در جامعه حضور داشتم، نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم اما هیچ‌وقت خودم را بالاتر ندیدم. همیشه کنار مردم قرار گرفتم. اگر ببینم مردم جایی من را شناختند و نگاه می‌کنند، همیشه خودم اول سلام می‌کنم. دوست دارم من را به چشم آدم معمولی ببینند. یک مثالی برای شما بزنم، این اینستاگرام است. اگر تا یکی دو سال پیش روزی ۲۰۰-۳۰۰ دایرکت می آمد و مثلا ۲۰ یا ۳۰ تا درخواست کمک مالی بود، الان ۷۰٪ پیام‌ها برای کمک مالی است. شماره کارت می‌فرستند و گرفتاری خود را شرح می‌دهند. واقعا دوست داریم کمک کنیم به همه‌شان اما نمی‌شود و نمی‌رسیم. ما هم در همین جامعه زندگی می‌کنیم، مردم واقعا در سختی زندگی می‌کنند. من به شخصه حق اعتراض را برای خودم قائل می‌دانم. بگویم فلان‌جا فلان‌مشکل است. همه می‌بینند، ما هم می‌بینیم. ما هم یک‌جا صدای مردم شدیم.
صحبت‌های کنعانی‌زادگان درخصوص خودرو خیلی واکنش و جنجال به همراه داشت. شما هم به شوخی گفتید جدی نگیرید این صحبت‌ها را. اما می‌خواهم از شما نظر واقعی‌تان در مورد تفاوت دستمزد فوتبالیست‌ها و سایر ورزشکاران بپرسم.
همین‌طور که رونالدو سالی ۲۰۰میلیون دلار پول خالص می‌گیرد و در کنارش ۵۰ - ۶۰میلیون دلار پول تبلیغات می‌گیرد. همین الان حساب کنید روزی چه اندازه درآمدش است. کدام ورزشکار رشته دیگری این درآمد را دارد؟ چرا رونالدو این اندازه پول می‌گیرد؟ چون رشته‌اش فوتبال است. چون فوتبال ورزش اول دنیاست. چون فوتبال فقط ورزش نیست، یک تجارت و صنعت است امروز. چون عربستان فکر روزی را می‌کند که نفتش تمام شد، درآمدهای دیگری داشته باشد، ورود می‌کند به تجارت فوتبال نه ورزش فوتبال. از طریق فوتبال توجه دنیا را به خودش معطوف کرده است. قطر بغل دست ماست. از بوشهر تا قطر شنا کنیم نیم‌ساعته می‌رسیم. بهترین زمین‌های تمرین، بهترین استادیوم‌ها را دارند، جام جهانی برگزار می‌کنند و همه دنیا را به کشورشان می‌آورند. چند سال است ما میزبانی نداشتیم؟ خاطرتان می‌آید آخرین میزبانی؟ من و شما دنیا نیامده بودیم. واقعا بد است با این همه امکانات، نفت، گاز، طلا، معدن، صادرات و واردات و...شرایط ما این چنین است. من دوست دارم نه اندازه فوتبالیست‌ها بلکه بیشتر حقوق و پاداش بگیرند. قهرمان آسیا و جهان و المپیک می‌شوند، حق‌شان است.
درباره حسین یک خط گفتم مردم بدانند چه خبر است؛ خودش هم پشیمان است. ویسش را هم برای شما می‌گذارم گوش دهید. اصلا آن‌لحظه نمی‌دانست چه می‌گوید. حسین این‌طور است؛ یک چیزی می‌گوید و بعد فکر می‌کند درباره‌اش. آن مبلغی که می‌گوید نیست واقعا. الان ببینید جواد کاظمیان و این‌پسره استوری بازی می‌کنند. ما فوتبالی‌ها واقعا کنار ورزش‌های دیگر هستیم نه مقابل‌شان. چه کار کنیم؟ خدا یک استعدادی به ما داد، من هیچ کار دیگه‌ای بلد نیستم، فقط فوتبال بلدم. نمی‌توانم بروم فیزیک درس بدهم که. در مملکت ما هرکسی سرجای خودش بود شرایط خیلی بهتری داشتیم. اما با تمام احترامی که برای همه ورزشکاران مملکت قائلم باید بگویم شرایط فوتبال در کل دنیا همین است.
در همین ارتباط: ماهینی: دولت می‌تواند مشابه فوتبالیست‌ها به بقیه رشته‌ها هم جایزه بدهد/ کنعانی را جدی نگیرید، عقلش ۱۸ ساله است +ویدیو
کماکان با برانکو ارتباط دارید؟ آیا درست است که می خواهد به ایران برگردد؟
بله در واتس‌اپ در ارتباط هستیم و صحبت می‌کنیم. نمی‌دانم تولد فرزندم را از کجا خبر داشت، تبریک گفت. تولد خودم را تبریک گفت. اعیاد را تبریک می‌گوید. حتی ماه مبارک رمضان را هم تبریک گفت. گفت ماه مبارک رمضان، نگفت ماه عزای رمضان. رابطه خیلی خوبی داریم. آمدنش را نمی‌دانم ولی می‌دانم بسیار بسیار زیاد ایران و تهران را دوست داشت. رابطه خیلی خوبی با مردم داشت. مربی پرسپولیس بود ولی استقلالی‌ها هم به‌خاطر شخصیتش دوستش دارند. آدم بزرگی است و هر آدم بزرگی وارد ایران شود می‌تواند به ما کمک کند.
یک سوال فرهنگی بپرسم. آخرین فیلم یا سریالی که دیدید؟
الان زخم کاری را می بینم.
آخرین کتابی که خواندید؟
بیشعور نباشیم!
در ماشین شخصی چه آهنگی گوش می‌دهید؟
معین، هایده، مهستی گوش می‌دهم. ابی، شادمهر و رضا صادقی را خیلی دوست دارم. الان علی یاسینی گوش می‌دهم. رپ هم گوش می‌دهم.
یک دوره‌ای پایه کنسرت‌های پاپ تهران بودید. هنوز هم کنسرت می‌روید؟
پایه که نبودم، دوستان لطف می‌کردند دعوت می‌کردند اما دوست دارم کنسرت را؛ باحال است. سینما هم دوست دارم ولی با دو بچه سخت است. خصوصا الان که بچه را باید ۶ صبح ببرم مدرسه.
شما در برنامه ورزشی آنساید، به مسائل ورزش پرداختید. از نظر شما افرایش تولید برنامه‌های ورزشی در پلتفرم‌های خصوصی چه تأثیری بر فضای ورزش دارد؟
متأسفانه تلویزیون دیگر مثل قبل برنامه‌های خوب ورزشی ندارد و به همین دلیل، مخاطبانش را هم از دست داده است. در چنین شرایطی، تولید برنامه‌های ورزشی در شبکه‌های خصوصی و پلتفرم‌ها، مثبت است و می‌تواند به چالش‌ها و مسائل این حوزه بپردازد. از طرف دیگر هم محدودیت‌هایی که در برنامه‌های تلویزیونی بود، به ما اجازه نمی‌داد که دقیق و کامل درباره مسائل ورزش صحبت کنیم. من در خیلی از برنامه‌های ورزشی تلویزیون بوده‌ام اما خیلی موارد را اصلا نمی‌شد مطرح کرد. درحالی که نبود این محدودیت‌ها در شبکه‌های خصوصی باعث می‌شود که به مسائل و مشکلات ورزش کشور، روشن‌تر پرداخته شود و همین مورد، مردم را به ما نزدیک‌تر می‌کند و به واسطه ارتباط صمیمی‌تر و صادقانه‌تر، مورد استقبال آن‌ها قرار می‌گیرد.
