سپاهان در CAS؛ آیا از اعتراض به این حکم نتیجه هم می‌گیرید؟

در فوتبال مدرن امروزی باشگاه‌ها از امکان بیانیه‌نویسی در مسیر درستش استفاده می‌کنند. مثل هر توانایی دیگری این امکان به باشگاه‌ها و افراد داده شده تا بتوانند در چهارچوب درست موضع‌گیری و اطلاع‌رسانی کنند اما در فوتبال ما مثل خیلی چیزهای دیگر از بیانیه‌نویسی نیز در مسیر نادرست استفاده می‌شود.

در فوتبال ما از بیانیه برای حمله به داوری، رقیب یا مسئولان فدراسیون استفاده می‌شود و خیلی‌ها برای جلوگیری از این رفتار غلط خواهان مقابله با بیانیه نویسی شده‌اند. درست مثل اینکه تولید اتومبیل و استفاده از آن را ممنوع کنیم چون بعضی‌ها قانون رانندگی را رعایت نمی‌کنند.

به عنوان نمونه نگاه کنید به بیانیه‌های باشگاه سپاهان در قبال اتفاق بازی با الاتحاد در لیگ قهرمانان آسیا. موقع این اتفاق که از بیانیه‌ها و اطلاعیه‌های رسمی چیز خاصی دستگیرمان نشد. وقتی مطبوعات و رسانه‌ها بنا به رسالت ذاتی خود شروع به اطلاع رسانی کردند، این باشگاه جوابیه فرستاد و بیانیه داد که آخرین مورد آن در قبال خبر رسانه‌های عربستانی هنوز تازه است!

آنها با توجه به ارتباطاتی که در AFC دارند زودتر از ماجرا مطلع و خبر را اعلام کردند. اما باشگاه سپاهان این اقدام را نکوهش و به رقبایش در داخل متلک انداخت! انگار نه انگار که ما همه در یک جبهه هستیم و پای آبروی نماینده کشورمان در دنیا وسط است.

ما از سپاهان توقع داریم، چرا که حرفه‌ای‌ترین و بهترین باشگاه فوتبال ماست و اگر سپاهان کاری را انجام بدهد دیگران هم الگو می‌گیرند. و حالا که خبر به صورت رسمی اعلام شده باشگاه سپاهان می‌خواهد پرونده را به دادگاه عالی ورزش ببرد، بدون اشاره‌ای به موضع قبلی در قبال رسانه‌ها...

حال سوال؛ آیا با این کار به نتیجه‌ای هم خواهیم رسید؟

نگاه کنید به کاری که النصر عربستان در قبال پرسپولیس کرد. همین تیمی که امروز کریستیانو رونالدو و سادیو مانه را در اختیار دارد، با آن همه پول و نفوذ و اعتبار ۲ سال تمام دنبال پرونده دویدند و در نهایت هیچ! اصلا تا چند ماه دیگر مسابقات تمام و تکلیف جام مشخص میشود. اصلا فرض که حق با ما، چه دردی از آن همه جمعیت که آمدند و بلیت خریدند و بازی ندیدند دوا میشود؟ پاسخ زحمات و تلاش بازیکن و مربی را که می‌دهد؟

واقعیت این است که طبق عرف رایج در دنیای فوتبال بعد از سوت پایان مسابقه توسط داور دیگر نتیجه برنمی‌گردد. همان موقع نوشتیم که اگر مسئولین الاتحاد نسبت به رای AFC و پیروزی سه بر صفر مطمئن نبودند، محال بود ورزشگاه نقش جهان را بدون بازی ترک کنند و البته همان موقع برخی بابت این نوشته از ما ایراد گرفتند و متهم به چه چیزها که نشدیم!

واقعیت این است که قوانین دنیای فوتبال کاملاً مشخص و در دسترس همه است. حکم AFC کاملاً بر اساس قانون بوده و سپاهان نه فقط سه بازی حق میزبانی ندارد، بلکه ۲۰۰ هزار دلار را هم باید بدهد و نتیجه هم تغییر نخواهد کرد. حتی اگر پای وزارت خارجه دو کشور وسط باشد و هر دو کشور رضایت دهند تا بازی برگزار شود، فیفا و ای اف سی حاضر به زیر پا گذاشتن قوانین خود نیستند.

تصور کنید اگر یک بار این اتفاق بیفتد دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. هر کشور و هر باشگاهی با اتکا به این سند هر وقت بخواهد مسابقه نمی‌دهد و بعد از مجاری دیگر منهای فوتبال دنبال ماجرا می‌رود. شما اگر جای فیفا یا آی‌اف‌سی بودید و این همه سوال شعار می‌دادید که «مسائل فوتبال باید بدون دخالت غیر و درون فوتبال حل شود» حالا این کار را انجام می‌دادید تا این بدعت را بگذارید؟

پایان مسیر از همین حالا مشخص است. سپاهان کلی هزینه وکیل و تشکیل پرونده در دادگاه بین المللی را خواهد داد - همانطور که قبلاً سایر باشگاه‌ها و فوتبال ما این کار را کردند - و نتیجه نیز همانیست که قبلاً اتفاق افتاده بود...

ای کاش این ماجرا درس عبرتی باشد تا همان ابتدا قوانین را رعایت و خودمان را به دردسر نیندازیم. از وزارت خارجه و ... مایه نیاییم و وقت و هزینه را صرف دوسال دادگاه بیهوده نکنیم. کاش حداقل در بیانیه‌نویسی و موضع‌گیری تجربه‌ای برای فوتبال ما شود!