جشن تولد علی دایی در دوحه
به حکم جدول رقابتهای قطر ۲۰۲۳، تیم ملی فوتبال کشورمان باید برای رسیدن به مرحله نیمه نهایی جام ملتهای آسیا حتماً از سد ژاپن بگذرد. حریفی قدرتمند که البته درون دروازه و در ساختار دفاعی مشکلات قابل ملاحظهای دارد و همین مسئله میتواند برگ برنده ما قلمداد شود. اگرچه ایران بالغ بر ۱۸ سال است که در دیدارهای رسمی موفق به شکست دادن ژاپن نشده و هنوز ناکامی مقابل این تیم در مرحله نیمه نهایی دوره قبلی جام ملتها را فراموش نکردهایم ولی بدون هیچ شک و تردیدی ژاپنیها هم شکست بسیار تلخی که در همین قطر برابر ما متحمل شدهاند را از یاد نبردهاند. دقیقاً ۳۰ سال قبل در ۲۶ مهر سال ۱۳۷۲ تیم ملی ایران که همراه با ۵ تیم دیگر برگزار کننده مرحله نهایی پیکارهای انتخابی جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا بود، در ورزشگاه خلیفه شهر دوحه به مصاف ژاپن رفت. آن مسابقات به صورت متمرکز و به میزبانی کشور قطر برگزار میشد و ایران در بازی نخست با سه گل مغلوب کره جنوبی شده بود به همین خاطر اگر ژاپن را نمیبردیم، عملاً امیدهایمان برای رسیدن به جام جهانی رنگ میباخت.
ما بازی را بهتر شروع کردیم و با اتکا بر سانتر از جناح راست و ضربه سر رضا حسنزاده مدافع ملی پوش استقلال در همان نیمه اول به گل رسیدیم. شاگردان علی پروین در نیمه دوم جانانه مقاومت کردند تا اینکه دقیقه ۸۶ فرا رسید. در این دقیقه حمید درخشان کاپیتان آن زمان تیم ملی که بعداً به سمت سرمربیگری پرسپولیس هم رسید، توپ را از داخل زمین خودمان مال خود کرد و با حرکتی به یاد ماندنی به درون زمین ژاپن رسید و پاس بسیار زیبایی به علی دایی داد تا شهریار برای دومین مرتبه دروازه ساموراییها را باز کند. هنوز هم خیلیها معتقدند آن گل در واقع حکم جشن تولد ورزشی دایی را دارد و معرفی نامه او جهت ورود به عرصه بزرگان فوتبال آسیا محسوب میشود. ایران در نهایت بازی را دو بر یک برد و اگرچه ما به جام جهانی صعود نکردیم اما همان شکست موجب شد تا ژاپنیها هم حسرت به دل حضور در جام ۱۹۹۴ شوند. جالب اینکه یک ماه بعد از این مسابقه، علی پروین از سرمربیگری تیم ملی و پرسپولیس کنار رفت و همین حمید درخشان به عنوان جانشین او سکان هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت. حالا ۳۰ سال از آن مسابقه میگذرد ولی با وجود همه کاستیهایی که در بازی با سوریه داشتیم، قطعاً تیم ملی توانایی شکست دادن دوباره ژاپن در قطر را دارد و امیدواریم چنین اتفاقی رخ بدهد.