چهارشنبهسوری اصلی در آزادی است!
دربی رفت از حساسیت آنچنانی برخوردار نبود و با اینکه با هفتهها تأخیر برگزار شد اما به لحاظ جدولی برای دو تیم چندان چالشآفرین نبود اما حساب این بازی با آن بازی متفاوتتر است و حتی میتوان جرأت به خرج داد و حساسیت این بازی را بالاتر از فینال جام حذفی دانست.
تردیدی نباید داشت که اگر هر تیمی در این بازی به برتری برسد، شانسش برای رسیدن به جام قهرمانی فزونی خواهد گرفت. استقلال با پیروزی در این میدان اختلاف امتیازیاش با سرخها را به عدد شش خواهد رساند و چنانچه سرخها فاتح این بازی شوند، به هم امتیازی استقلال خواهند رسید وآنگاه آنها به واسطه این برد با انگیزه و انرژی بیشتر در بازیهای آتی حضور خواهند یافت و چه بسا در پایان لیگ این اوسمار و شاگردانش باشند که جام قهرمانی را به دست خواهند آورد.
بیتعارف باید گفت در پس این دربی یک جام بزرگ نهفته است که برنده این بازی اقبال بیشتری برای رسیدن به آن خواهند داشت و بیتردید هم اوسمار و هم نکونام از اهمیت بالای این بازی کاملاً آگاهی دارند و به دنبال بهترین تدابیر ممکن هستند تا شاید 3 امتیاز این بازی را مال خود کنند.
این اولین تقابل جواد نکونام با اوسمار است و این دو مربی جوان میتوانند خالق یکی از جذابترین بازیهای لیگ باشند.
البته تاکتیک نکونام در استقلال چندان هجومی نیست و او بیشتر به فکر یک بازی اقتصادی است و با اینکه تا قبل از این بازی عنوان دومین خط حمله لیگ برتر را به خود اختصاص داده اما آمار گلهای زده پرسپولیس از زمان حضور اوسمار نشاندهنده میل و اشتیاق این مربی کروات به اجرای کار هجومی است.
اینکه اوسمار به مانند بازیهای قبل تیمش را رو به جلو و هجومی وارد این میدان کند چندان روشن نیست و شاید او به دلیل کمبودهایی که در خط دفاع دارد احتیاط بیشتری به خرج دهد که اگر چنین شود خط دفاع استقلال کمتر آزار خواهد دید اما نباید فراموش کرد که برخی بازیکنان در ترکیب پرسپولیس حضور دارند که میتوانند یک تنه نتیجه این بازی را تغییر دهند.
امید عالیشاه و مهدی ترابی از جمله این بازیکنان محسوب میشوند و قدرت تغییر نتیجه را به واسطه نبوغ و خلاقیت خود در این بازی دارند اما نباید از این مهم غافل بود که استقلال روی ضربات ایستگاهی و ارسالهای بلند و استفاده از قدرت سرزنی بازیکنان بلندزن خود در این بازی حساب بیشتری باز کرده است.
شاید یکی از دلایل مهم نکونام برای استفاده از این تاکتیک غیبت کنعانیزادگان و گولسیانی باشد اما اگر این دو بازیکن هم در ترکیب پرسپولیس حضور داشتند، به طور معمول استقلال روی این تاکتیک حساب بیشتری باز میکرد و به دلیل کمبود بازیکنان تکنیکی -فاکتوری که در پرسپولیس وجود دارد- بیشتر به بازی فیزیکی و مستقیم روی خواهد آورد.
البته ماهیت دربی یک بازی غیرقابل پیشبینی است و بارها اتفاق افتاده که تاکتیکهای از پیش تعیین شده مربیان دو تیم هیچ ثمری به دنبال نداشته و بازیکنان به ارائه فوتبالی بداهه نتیجه را به سود تیم خود تغییر دادهاند.
اصولاً این بازی یک تقابل روحی و روانی است و هرتیمی قبل از بازی بتواند خود را از این بعد آماده و مهیا کند، به طور قطع شانس بالایی برای کسب پیروزی به دنبال خواهد داشت اما نباید از یک واقعیت نیز غافل بود که احتیاط در این میدان تاکتیک اول هر دو سرمربی خواهد بود و شاید اتخاذ روشهای محتاطانه منجر به خلق یک تساوی دیگر در این بازی شود و دو تیم به مانند بازی رفت با تقسیم امتیازات به خانه بازگردند.
نکات بازی
پرسپولیس برای جبران فاصله با استقلال باید برای برد بازی کند و این کار اوسمار را سختتر میکند. باید دید او چه فرمولی برای باز کردن بلوک دفاعی فشرده استقلال دارد؟ از طرف دیگر ریسک بالا دفاع پرسپولیس را آسیبپذیر میکند و اگر افراط در هجوم به باخت ختم شود، مربی برزیلی بابت انتخاب نقشه غلط شماتت خواهد شد.
۲- نکونام هم مثل اوسمار در انتخاب نقشه بازی تیمش کار سختی دارد. بلوک دفاعی استقلال در حالت عادی هم فشرده و پرتعداد است و با توجه به وضعیت جدول تساوی هم نتیجه مطلوبی خواهد بود ولی اگر احتیاط بیش از اندازه به شکست ختم شود، هواداران بابت این ترس او را سرزنش خواهند کرد.
استقلال در بازی رفت جسورانه بازی کرد، ولی پرسپولیس در پنجره زمستانی مهرههای تهاجمی خوبی اضافه کرده و با توجه به موقعیت این تیم در جدول و تفکرات اوسمار احتمالاً آنها این بار تهاجمیتر باشند.
۳- قلب دفاع نگرانی بزرگ هواداران پرسپولیس است. گولسیانی و کنعانی به ترتیب به دلیل مصدومیت و محرومیت غایب هستند و اوسمار باید زوج کاملاً جدیدی را از میان فرجی، هنانوف و نعمتی انتخاب کند.
ویژگی فرجی سرعت است، ولی تهدید اصلی استقلال روی توپهای بلند و ضربات ایستگاهی است که سه مدافع میانی به همراه چشمی و بلانکو تبحر بالایی در سرزنی دارند. منطق حکم میکند که اوسمار برای مقابله با نقطه قوت استقلال از زوج نعمتی - هنانوف استفاده کند و از شاگردانش بخواهد که تا جای ممکن به حریف فرصت سانتر ندهند.