زشت مثل ادبیات و رفتار هاشمی‌نسب

طبق قانون سازمان لیگ مربیان ۲۴ ساعت قبل از مسابقه در کنفرانس خبری حاضر و به سوالات خبرنگاران پاسخ می‌دهند. در دنیای فوتبال اهمیت این کنفرانس‌ها به حدی است که یکی مثل مورینیو می‌گوید مسابقه فوتبال از کنفرانس قبل بازی شروع و در کنفرانس بعد بازی تمام می‌شود.

در تمام دنیا مربیان از این امکان به عنوان یک سلاح استفاده برای پیروزی تیم خود تلاش می‌کنند اما ببینید در فوتبال آماتور ما چطور این امکان از سوی مربیان نادیده گرفته می‌شود. آنها که شان خود را بالاتر از پاسخگویی به خبرنگاران می‌دانند و به عنوان یک رانت دستیاران خود را یک در میان به مقابل دوربین‌ها می‌فرستند!

اما فعلاً ما با این رفتار جواد نکونام کاری نداریم که هفته‌هاست در کنفرانس خبری شرکت نمی‌کند. او هر بار که آمده آنقدر در مورد مسائل غیر مربوط به بازی حرف زده که حاشیه‌هایش به استقلال لطمه بیشتری زده است. پس شاید خود هواداران استقلال هم راضی باشند که سرمربی مصاحبه نکند اما سوال اینجاست با چه متر و معیاری او برای خود جانشین می‌فرستد؟

این یک سوال بزرگ در کل فوتبال ماست که مربیان بر اساس چه توانایی‌هایی برای خود دستیار انتخاب می‌کنند؟ اساساً دستیار قرار است چه کمکی به سرمربی کند؟  ما چهره‌هایی داریم که آشکارا در رسانه‌ها گفته‌اند که دستیاران را از میان دوستان طناز خود انتخاب می‌کنند تا در اردوها آنها را بخندانند و خوش بگذرد!

مواردی هم داشته‌ایم که دستیاران با توانایی داد زدن و تحت تاثیر قرار دادن داور انتخاب شده‌اند! دستیارانی هم هستند که می‌توانند تمرکز مربی حریف یا بازیکنان دیگر را به هم بزنند و خلاصه در فوتبال ایران کلکسیونی از چنین دستیارانی هست اما دریغ از دستیاری که خود پتانسیل سرمربی شدن داشته باشد.

یکی مثل گواردیولا یکی مثل آرتتا را دستیار خود می‌کند که به عنوان سرمربی هم توانایی رقابت با او را دارد. کسی که در مواقع سخت مسابقه بتواند با مشورت و کمک فکری خود به سرمربی کمک کند اما اینجا چنین کسی یک خطر بالقوه برای جانشینی خود سرمربی است!

با پذیرش این ضعف فرهنگی باز اصل سوال باقی می‌ماند که فرضا دستیار قوی نمی‌آورید تا خطری متوجه خودتان نباشد اما می‌توانید کسی را بیاورید که لااقل به وجهه و اعتبار شما و فوتبال ضربه نزند!

با این نگاه کافیست مروری کنید بر آن ۲۴ ساعت کنفرانس قبل بازی تا بعد بازی که جواد نکونام مهدی هاشمی نسب را به جای خود فرستاد. او با زبان بدن و با زبان سر حرف‌هایی زد و کارهایی کرد که این سوال برای همه ایجاد شد اصولاً نکونام چه هدفی از فرستادن هاشمی نسب به میدان داشته است؟

کسی که در کنفرانس قبل بازی آن حرف‌های عجیب و غریب را زد. او گفت که از حاشیه سازی استقبال می‌کنیم و از کجا معلوم که صدرنشینی استقلال حاصل همین حاشیه‌ها نبوده است؟ و با گفتن این حرف و این اعتراف ناخواسته ارزش‌های فنی کار نکونام را زیر سوال برد! انگار کادر فنی استقلال هیچ بهره‌ای از توان فنی ندارد و تنها با حاشیه می‌خواهد جام بگیرد!

هاشمی نسب سپس در یک رفتار توهین آمیز به باشگاه حریف هم بی‌احترامی کرد. در دنیای فوتبال که امثال کلوب و گواردیولا آنگونه به هم احترام می‌گذارند او سابقه و کارنامه خودش را هم زیر سوال برد و گفت تنها یک گلش در دربی را به یاد دارد! کاری کرد که به خبرنگاران هم برخورد که شعور آنها را نادیده گرفته است.

کسی که تمام شهرتش را مدیون زدن چهار گل در دربی به استقلال بود و به همین واسطه با پیشنهاد رقیب روبرو شد. فوتبالی‌ها به یاد دارند که آن زمان استقلال مدافع لازم نداشت و با این تفکر که حریف را خلع سلاح کند هاشمی نسب را خرید! شاید از این منظر او حق داشت که جایگاهی برای توانایی فنی در فوتبال در نظر نگرفت!

هاشمی نسب در این کنفرانس بالودگی به داوری هم پرداخت و گفت با توجه به غیبت یامگا و گلسیانی شاید بهتر باشد داور برای دو تیم پنالتی نگیرد. او با این ادبیات بازیکنان تیم خودی را هم تحقیر کرد که یعنی آنها پنالتی زدن بلد نیستند و اگر یامگا نباشد استقلال پنالتی لازم ندارد. هر کجای دنیا اگر یک مربی چنین حرفی زده بود همان لحظه از تیم کنار گذاشته می‌شد!

پس از حاضر نشدن جواد نکونام در نشست خبری پس از دربی، خبرنگاران ترجیح دادند از مهدی هاشمی‌نسب سوالی نپرسند و کنفرانس او را تحریم کنند. مربی استقلال هم در فرصت صحبت خودش گفت: «دیدم به درصد مالکیت توپ اهمیت دادند، اگر بیشتر از یک امتیاز می‌دهند، مبارک‌شان باشد.» یک توهین دیگر.

اما تمام حاشیه‌های هاشمی نسب تنها محدود به حرف‌های او در دو کنفرانس قبل و بعد بازی نبود. او به محض ورود به زمین به سمت تماشاگران استقلال رفت و به آنها سلام نظامی داد تا خود را سرباز آنها معرفی کرده باشد و با این کار نسبت به طرفداران پرسپولیس که سال‌ها او را تشویق کرده بودند، بی‌اعتنایی کرد. توقع دارید چنین رفتاری بدون واکنش باشد؟ و از تماشاگر بالای سکو جز توهین و فحاشی چه کاری برمی‌آید؟

اصلاً همین رفتار بود که منجر به پرتاب‌ها به درون زمین قبل از شروع مسابقه شد، آن زمان که هنوز بازی برگزار نشده بود که تماشاگران از نمایش تیم خود ناراضی باشند.

و اما حرف آخر، اساساً این گونه رفتارها چه کمکی به استقلال و جواد نکونام می‌کند؟ حالا کمک به فوتبال و شخصیت و جایگاه دستیاران و مربیان و شغلی که باید الگوی بازیکنان جوان باشد بماند برای وقتی دیگر.